De laatste week van het tweede seizoen
Bad Writer is aangebroken. Na alle ontberingen hopen de overgebleven
schrijvers op een beetje rust. Ze hebben alle beledigingen
wel gehad en bovendien hangt een verzengende hitte als een
deken over de nieuwbouwwijk. Maandagmiddag ligt het trio loom
in de voortuin. In de verte klinkt het album van Britney Spears,
maar zelfs daar kunnen ze zich niet meer over opwinden.
Heel even lijkt het erop dat de vlam
in de pan slaat wanneer John Byrne voor iedereen een fris
glaasje prik heeft ingeschonken en per ongeluk een oog van
Michael Turner als ijsklontje heeft gebruikt. Een zenuwtik
maakt zich meester van Michaels wenkbrauw. Dan bedenkt hij
zich: ruzie kost energie. Ook Devin Grayson heeft nergens
zin in. In haar Impulse badpak hangt ze in de tuinstoel en
opeens begrijpt ze waarom Michael in het altijd zonnige California
nooit een deadline haalt.
"Weet je wat ik me afvraag?"
mompelt John met een krant op zijn voorhoofd. "Zijn Terry
en Alan familie van elkaar?" Michael steekt dronken van
de warmte zijn hand op, "Ze heten allebei 'Moore' van
achteren." Devin knikt instemmend. Althans, haar ogen
maken een beweging die met wat fantasie als instemmend geknik
kan worden beschouwd. "Ja," voegt ze sloom toe.
"Dus," bromt John. Met z'n drieën staren ze
een paar minuten stilt naar hun glas. In gedachten zien ze
de twee voormalige huisgenoten voor zich. "Nah,"
schudt Michael lijzig zijn hoofd, "als die twee familie
zijn, ben ik familie van Dwayne Turner."
Tot ergernis van het productieteam
houdt de luiheid van de drie bewoners aan. Ze lijken tot niets
in staat en het woord 'conflict' komt niet meer in hun vocabulaire
voor. 'Kalm aan' en 'ijsklontjes' wel. Gelukkig heeft de regisseur
iets achter de hand. Op woensdag 19 juni, de dag waarop de
kijkers mogen bepalen wie de slechtste schrijver van het jaar
is, speelt hij zijn troef uit. Klokslag drie uur gaat de bel.
Michael hobbelt tergend traag naar de deur. "Hey!"
roept een breed grijnzende man in een versleten spijkerbroek
en een nonchalant overhemd, "Ik ben Johnny Knoxville
van het programma Jackass. We komen hier de boel verbou--
eh, opvrolijken." Beduusd schudt Michael de uitgestoken
hand, waarop prompt de schroef in zijn arm loslaat.
Johnny kijkt verrast naar de losse
onderarm. "Hmm," zoemt hij vrolijk, "met jou
gaan we nog veel lol beleven."
De volgende vijf uur worden John,
Devin en Michael onder zachte dwang gebruikt als lijdend voorwerp
van het Jackass team. Allereerst wordt John naar het winkelcentrum
gereden, waar hij gekleed in niets meer dan een sok moet rondlopen
met een bordje waarop in vette letters 'ik ben homo' leesbaar
is. Daarna neemt Johnny de proef op de som en kijkt hij hoe
voorbijgangers reageren als hij de weerloze John midden op
straat bruut in elkaar rost. Voor de cameraploeg is het niet
onverwacht dat iedereen stuurs doorloopt. Een klein jongetje
wil zelfs meehelpen en John een schop verkopen, maar zijn
moeder houdt hem op tijd tegen.
Intussen wordt Devin in het meertje
achter het huis gebruikt als luchtbed. Vier medewerkers van
Jackass kijken hoe lang het duurt voor ze onder water verdwijnt
en stapelen om beurten een grote lading Batman paperbacks
op haar buik. Bij deel vier van 'No Man's Land' begint Devin
met pruttelen. Van opgeven wil ze niet horen, want het stapelen
houdt alleen op als Devin de zin 'Batman is een pedo' zegt
en ja, als ze moet kiezen tussen haar principes en verdrinken--
"Batman is een pedo!"
Met Michael heeft Johnny de grootste
schik. Zijn losgesleutelde romp wordt gebruikt als skateboard,
met zijn benen wordt een wedstrijdje speerwerpen gedaan, zijn
voeten worden in een emmer vol zoutzuur gelegd en uit pure
baldadigheid wordt dan ook nog zijn hoofd in Johnny's onderbroek
gestopt. Vervolgens wordt de boel weer in elkaar gezet en
wordt Michael onder luid gejoel van de dichtstbijzijnde flat
gelazerd. Tegen de avond, als Johnny en consorten zich gesteund
door een vette cheque van de regisseur opmaken voor de terugreis,
worden de losse onderdelen van Michael in een kruiwagen teruggereden.
Devin en John kijken bont en blauw toe.