Het tweede seizoen van Bad Writer
zit erop. Vier maanden lang heeft een nieuw elftal schrijvers
uit de comicwereld de bizarste avonturen met elkaar beleefd,
met op de eindstreep een stapel geld voor de winnaar. Of eigenlijk,
de verliezer. Aan het eind van het eerste seizoen was duidelijk
dat het tot een vervolg zou komen. Het probleem was: de leukste
en controversieelste schrijvers waren al aan bod geweest.
De wisselwerking tussen grote namen als Peter David, Brian
Michael Bendis en Todd McFarlane is uniek en met minder bekende
schrijvers gaat het lastiger.
Na veel gestoei met namen was het
dan toch tijd voor seizoen twee. Andere deelnemers, zelfde
concept. Schreef ik vorig jaar nog erg ad hoc, deze keer had
ik me beter voorbereid, zodat ik bepaalde terugkerende grappen
rustig kon introduceren. Ook de komst van Michael Turner stond
al vanaf het begin vast. Dat het schrijven van een interactieve
column een uitdaging blijft, blijkt uit de overwinning van
diezelfde Michael. Normaal zou een personage dat pas halverwege
opduikt niet winnen, maar in dit geval vielen alle stukjes
op hun plaats. Het schrijven van Michael werd iedere week
leuker, tot hij zelfs John Byrne ging overtreffen. Inderdaad,
een geval van karakters die tot leven komen en zichzelf schrijven.
bw2
:: annotaties
Meer dan het eerste seizoen was bw:2
plat en voyeuristisch, want zo gaat dat. Met iedere grap wordt
de grens van het toelaatbare verschoven. Aan de andere kant
is dit satire, vandaar dat ik besloot dat bij bw:2 helemaal
niets té ver gaat. Tussen de harde humor zitten weer
veel inside jokes, verwijzingen en bizarre anekdotes verstopt.
Hieronder per week de uitleg.
week 1
Johns gevloek is het eerste voorbeeld
van een interne continuïteit, want het is een verwijzing
naar het eerste seizoen Bad Writer, waarin Warren Ellis zich
ontpopte als brutale, norse plaaggeest.
Het attachékoffertje van Jill
haakt in op de attachékoffertjes die worden gebruikt
in de Vertigo comic 100 Bullets, geschreven door Brian Azzarello,
de echtgenoot van Jill.
Dat Terry denkt dat de personages
uit zijn serie Strangers in Paradise echt bestaan, is niet
overdreven. Die vreemde suggestie wordt op meerdere van zijn
brievenpagina's gewekt.
Britten Neil en Alan zijn in werkelijkheid
lang niet zo onverstaanbaar, maar dat Alans haargroei hem
het voorkomen van een hedendaagse magiër geeft, staat
wel vast. Alle Britse slang is afkomstig uit het boek 'Carpe
Jugulum' van Terry Pratchett, waar dit bizarre taaltje wordt
gebezigd door de pixies genaamd Nac mac Feegle.
Kevins opmerking over de 'clit master'
komt uit de door hem geschreven film Jay & Silent Bob
Strike Back, waarin hoofdpersonage Jay opschept over zijn
kwaliteiten als minnaar.
Als Dave informeert of bw:2 driehonderd
maanden duurt, is dat een link naar zijn comic Cerebus. Deze
in de jaren zeventig gelanceerde independent serie vertelt
namelijk één groot epos en duurt driehonderd
nummers.
De eetlust van Drew is overdreven,
zijn kolossale omvang niet.
week 2
Het Captain Britain dekbed zonder
copyrightvermelding waar Alan zich over opwindt, borduurt
voort op het conflict dat hij had met Marvel Comics. In de
Captain Britain trade paperback was Alans naam abusievelijk
weggelaten bij de copyrights.
Of Kevin en Scott ook daadwerkelijk
geestverruimende middelen gebruiken, is een vraag zonder antwoord.
Zodra Kevin in de rol kruipt van Silent Bob is hij echter
altijd in de ban van een dikke joint. Tijdens de San Diego
Comic-Con van 2000 maakte Scott op zijn beurt geen heldere
indruk toen hij letteraar Richard Starkings en mijzelf met
zijn warhoofd bijna voorbij liep.
Drew's lange rij ex-vriendinnen is
losjes gebaseerd op de tirades die hij na zijn echtscheiding
heeft gehouden op de brievenpagina's van zijn serie Poison
Elves. Het schijnt dat hij inmiddels een nieuwe vriendin heeft,
maar de vraag is voor hoe lang: zijn botte gedrag is namelijk
niet overdreven.
week 3
"Kijk, vrouwen belemmeren mannen
in het nastreven van alle zinvolle doelen, vrouwen hebben
mannen gedomesticeerd, kortom, vrouwen zijn het zwarte gat
dat het licht van de mannelijke sterren opslokt en dooft."
Dave's tirade is een parafrase van wat hij in zijn serie Cerebus
verkondigt. Aan het eind van het verhaal 'Reads' neemt de
schrijver zelf het woord en vaart hij zo hard uit tegen vrouwen,
dat de verkoopcijfers (terecht) dramatisch daalden.
Neils problemen met Todd McFarlane
kwamen al aan de orde in het eerste seizoen, maar zijn nog
lang niet voorbij. Kern van de zaak is de vraag wie de eigenaar
is van de auteursrechten op Miracleman; overigens een creatie
van Alan. Beide partijen ontkennen over en weer elkaars claims
en het is nu tot een rechtszaak gekomen.
De "rol als pizzakoerier in die
film van jou" waar Joe het over heeft, slaat op de eerder
genoemde film Jay & Silent Bob Strike Back. Joe had in
die rolprent een klein bijrolletje.
week 4
In de eerste topic van het fictieve
messageboard toont Joe zijn kunsten als marketinggoeroe. "Wie
zegt dat bw:2 eens per week op de buis moet?" is een
verwijzing naar Marvels plannen om bepaalde comics meer dan
maandelijks te laten verschijnen. Het restylen van de paashaas
is slechts een voorbeeld van hoe Joe oude concepten middels
een dosis hype nieuw leven in kan blazen.
De Easter Bunny comic is een allegaartje
van verwijzingen naar comics van de deelnemers. Het slagersmes
komt uit Alans From Hell, het verhaal over de prostitutie
komt uit Terry's Strangers in Paradise en 'mythische familieleden'
haken in op Neils The Sandman.
Spider-Man: Chapter One is een door
John gemaakte miniserie waarin hij het verleden van Spider-Man
gemoderniseert. John is berucht om zijn drang naar 'retconning;'
het met terugwerkende kracht wijzigen van de continuïteit.
"I was gonna be a bad writer,
but then I got high!" De tekst zou zó passen in
de song 'Because I Got High' van The Afroman.
week 5
"De wereld zou er een stuk op
vooruit gaan als alle vrouwen een goed pak op hun reet kregen."
Deze opmerking in de tweede topic op het messageboard heeft
Dave hij ooit in een interview gemaakt.
De honderd ongeregistreerde paaseitjes
van Jill bouwen voort op de eerder genoemde attachékoffertjes
uit 100 Bullets. In die serie bevat het koffertje honderd
ongeregistreerde kogels, zodat de ontvanger een perfecte moord
kan plegen. Scary Godmother is de serie die Jill voor Sirius
Comics maakt.
Met de gastrol voor Warren wordt de
interne continuïteit van Bad Writer aangehaald. Vorig
seizoen was hij net een sluipend roofdier, vandaar dat de
rol als 'drill instructor' hem op het lijf is geschreven.
"Wie bén jij eigenlijk?"
is een vrije vertaling van 'who the fuck are you?' Deze kreet
stamt uit de theatershow 'Hype' van de Vliegende Panters.
week 6
"En wat de hel is er met Joe
gebeurd? Is die man ontploft?" Deze retorische vraag
in de derde topic op het messageboard berust op de waarheid,
want sinds Joe eindredacteur bij Marvel is en dus een kantoorbaan
heeft, is hij beduidend dikker geworden.
Devins gezonde obsessie met roleplaying
games is gebaseerd op haar in de verte autobiografische Vertigo
miniserie User.
"Die verhalen schud je zeker
zo uit je baard?" is een opmerking over Alans ABC comics.
Fans beschuldigen Alan ervan dat hij deze eenvoudige comics
op de automatische piloot schrijft. In zijn 'echte' werk gaat
maanden en maanden aan research zitten.
"John is recreatief homo."
Joe's persconferentie toont aan hoe hij de media kan bespelen.
Voor het minste of geringste laat hij een persbericht schrijven,
zijn persconferenties per telefoon zijn meer hype dan inhoud
en uiteindelijk gaat het zelden ergens over.
week 7
Dat tekenaar Chris Bachalo lang op
het script voor de miniserie Death: The Time of Your Life
heeft moeten wachten, is de waarheid. Sterker, hij heeft er
zo lang op moeten wachten, dat hij het laatste deel niet heeft
getekend: hij had een aanbieding liggen van Marvel en is Generation
X gaan tekenen.
Het 'orgastisch gehijg' komt van Karen
Berger, destijds redactrice van Neil, die een wel bijzonder
zwoele stem heeft.
"Nu weet je hoe ik me voelde
toen jij Hidden Years van de planning schopte." Eén
van de eerste beslissingen die Joe als eindredacteur bij Marvel
nam, was het stopzetten van Johns comic X-Men: Hidden Years.
John was daar zo verbolgen over, dat hij niet meer voor Marvel
wil werken.
Michael komt te laat en dat overkomt
hem vaker. Zijn serie Fathom werd reeds vóór
zijn medische problemen geteisterd door vele vertragingen.
week 8
"Dat komt omdat jij je vrouwelijke
personages altijd naar jezelf modelleert," zegt Drew
tegen Jill in de vierde topic op het messageboard en dat klopt.
In bijna iedere comic die Jill tekent, zit een personage dat
ze op zichzelf heeft gebaseerd. In The Sandman was dat bijvoorbeeld
Delirium.
"Doet me denken aan die ene keer
toen mijn derde vriendin een Penthouse van me vond. Zei ze,
'Ja, als ik met zo'n holle rug ga staan, heb ik ook een platte
buik.' Doe dat dan ook, trut!" is afkomstig uit de theatershow
'Neuk het systeem' van Theo Maassen.
De kunstheup van Michael berust op
de waarheid. Nadat een gezwel was ontdekt, is hij in 2000
aan zijn heup geopereerd. De overige lichamelijke gebreken
zijn verzonnen... maar des te komischer.
"Ik kan je niet te woord staan,
want ik word momenteel ontvoerd door aliens," als boodschap
op het antwoordapparaat van Grant Morrison is niet eens zo
gek. In meerdere interviews beweert hij dat hij als klein
kind dit soort vreemde dingen heeft ondergaan.
De dialoog tussen Drew en Michael
is een parafrase van een scène uit Pulp Fiction, de
cultfilm van Quentin Tarantino.
"Ik haat Marvel." Dit heeft
Drew ooit letterlijk op de brievenpagina van Poison Elves
gezegd. Dat was toentertijd naar aanleiding van de distributieoorlog,
waarin Marvel de comics zelf wilde distribueren.
week 9
Kevin heeft inderdaad een exclusief
contract bij Marvel getekend. Inmiddels werkt hij aan een
Spider-Man / Black Cat miniserie en hij neemt later dit jaar
Amazing Spider-Man over van J. Michael Straczynski.
"Het is een slet, spoel maar
door, 'tis de ma van Alan Moore!" is gebaseerd op een
soortgelijk lied uit de theatershow 'Ruwe Pit' van Theo Maassen.
week 10
Dat Michael verslaafd is aan computergames
is een telkens terugkerende grap als over de vertragingen
van de serie Fathom wordt gepraat.
De DEF imprint is fictief, maar eigenlijk
niet zo gek verzonnen. Alans eigen imprint bij DC heet immers
ABC (America's Best Comics).
"Je moet in ieder geval het woord
'Ultimate' in de titel hebben. En de tekst in de comic moet
niet alleen meer met hoofdletters." Bij Marvel klopt
dit in ieder geval. De Ultimate comics zijn een gouden zet
en onder meer op aandringen van schrijver Brian Michael Bendis
gebruikt men bij de lettering steeds vaker onderkast in plaats
van de gebruikelijke kapitalen.
"Verrek, ze hebben Brian Michael
Bendis neergeschoten!" verwijst natuurlijk naar politicus
Pim Fortuyn, die op 6 mei werd neergeschoten. In eerdere columns
heb ik Fortuyn vanwege zijn uiterlijke gelijkenis wel eens
de Brian Michael Bendis van de Nederlandse politiek genoemd.
week 11
"Vooral dat nummer van Promethea
waarin ruige seks werd bedreven, verkocht als een tiet."
Deze opmerking van Alan in de vijfde topic op het messageboard
is overtrokken, maar het is een feit dat in Promethea #10
duidelijk seksuele handelingen in beeld worden gebracht.
Bij de verkiezingen van 2002 hebben
inderdaad twee mensen op de kieslijst gestaan, die kort daarvoor
zijn overleden. Naast Fortuyn was dit Ab Harrewijn van GroenLinks.
"Die ene beweert dat de kogel
niet van rechts maar van links kwam," is een uitspraak
die na de moord op Fortuyn voor vrij veel stemmingmakerij
zorgde. Hetzelfde geldt voor uitspraken over 'demonisering'
en over het 'scheppen van een klimaat waarin dit kan gebeuren.'
week 12
De 'slechte rapmuziek' is een knikje
in de richting van de single 'Because I Got High' van The
Afroman. Kevin speelde een gastrolletje in de muziekvideo.
"Ja en ik maak meer dan vier
nummers Fathom per jaar." Dit zal voor Michael waarschijnlijk
altijd een onhaalbare kaart blijven. De afgelopen twee jaar
zijn hooguit drie nieuwe nummers verschenen, ondanks herhaaldelijke
beloften van studio Top Cow.
week 13
De door Devin verzonnen roleplaying
game van Spider-Man is het startpunt voor een scène
die is geïnspireerd door een soortgelijk voorval in de
comic Dork Tower van John Kovalic. Daar was het echter een
roleplaying game van Lord of the Rings.
"Bovendien haat ik geen individuen,
ik haat iedereen." Ook deze uitspraak is afkomstig van
Drew, enkele jaren geleden gedaan op de brievenpagina van
Poison Elves.
week 14
Als Alan in de zesde topic van het
messageboard zegt, "mits nergens op dit board de suggestie
wordt gewekt dat ik op enigerlei wijze voor DC Comics werk,"
slaat dat op de vreemde constructie die hij bij DC heeft opgezet.
Alan wil na gerommel met Watchmen principieel niet meer voor
DC werken, maar toen studio WildStorm aan DC werd verkocht,
vielen zijn comics er opeens toch onder. Speciaal voor Alan
is toen de ABC imprint opgericht.
De via eBay aangeboden video van John
en Kevin is fictief, maar zeker niet ondenkbaar: er worden
gekkere dingen op dit soort veilingsites aangeboden. Een andere
bekende eBay parodie is een aangeboden 'pak slaag.' De verkoper
van de video heet a_rebel_move en dat is een anagram van mijn
eigen naam.
'Aanzetten tot haat' is een aanklacht
die na de moord op Fortuyn veelvuldig het nieuws haalde, maar
meer om de publiciteit ging.
Bezigheidstherapeute Leonie wijst
een aanbod van Playboy af. Weer een voorbeeld van interne
continuïteit, want vorig jaar is psychologe Wendy wel
op zo'n aanbod ingegaan.
week 15
Drew is niet vies van een verbale
strijd met onschuldige passanten. In een column heeft hij
ooit verteld over hoe hij een onhandige jongen in een café
tot de grond heeft afgebekt en hem heeft uitgelachen toen
de jongen de boel maar 'buiten wilde oplossen.'
Het Warren Ellis condoom is verzonnen.
Gelukkig maar, want in de bestelgids Previews staan steeds
gekkere gebruiksvoorwerpen en kledingstukken.
week 16
Dat Dave op het messageboard het laatste
woord krijgt, is niets nieuws. Hij is nu eenmaal iemand die
graag het laatste woord heeft. Op de brievenpagina van Cerebus
verzandt hij veelal in lange tirades tegen alles wat los en
vast zit en soms zelfs doodleuk tegen de briefschrijvers.
"Als die twee familie zijn, ben
ik familie van Dwayne Turner." Wat vergezocht, want in
tegenstelling tot Dwayne is Michael blank. Tijdens de Stripdagen
van 1999, toen Dwayne bij Juniorpress te gast was, is echter
tot drie keer toe aan hem gevraagd of hij familie van Michael
is.
Jackass is een MTV programma waarin
Johnny Knoxville en zijn collega's de bizarste stunts uitvoeren.
Een gastoptreden in bw:2 is dan eigenlijk niet meer dan logisch,
daar beide shows de grenzen van het goed fatsoen aftasten
en verleggen.
"Oh, mijn God! Ze hebben Mikey
vermoord!" Overduidelijk een verwijzing naar South Park,
waar elke aflevering hetzelfde over het personage Kenny wordt
gezegd.
week 17
"Ze trekken een oude rocker uit
de klei en opeens kijkt iedereen zomaar." Het MTV programma
The Osbournes is een gouden greep uit de hoge hoed met concepten
voor reality soaps.
De welkomsttekst "Dames en heren,
jongens en meisjes, embryo's," komt uit een aflevering
van het radioprogramma Binnenlandse Zaken, dat eind jaren
tachtig door de TROS werd uitgezonden.
bw2
:: testbeeld
Daarmee zit bw:2 erop. In twee seizoenen
hebben vierentwintig schrijvers hun opwachting gemaakt en
een derde seizoen lijkt onbegonnen werk. Een nieuwe reeks
prominenten die leuk genoeg is voor zo veel leedvermaak is
immers niet voorhanden.