Zouden minister Van der Hoeven en
de vandaag afgetreden staatssecretaris Nijs ooit een potje
tennis tegen elkaar hebben gespeeld? Misschien ben ik nu al
geheel gehersenspoeld door wat een lange, hete sportzomer
gaat worden, maar toen ik de twee bewindsvrouwen gisteren
voor het oog van de camera zo heerlijk zag schutteren, wist
ik direct dat hun strijd op de tennisbaan voor meer vuurwerk
zou hebben gezorgd dan de tamme damesfinale van afgelopen
weekend op het rode gravel van Roland Garros.
Het gaat me niet eens om het niveau
van het tennis, al weet ik zeker dat Nijs een vernietigende
service in huis heeft en dat Van der Hoeven zich in de rally
nooit gewonnen geeft. Het echte vuurwerk begint pas zodra
de twee het niet eens zijn over een bal die net wel of net
niet de lijnen heeft geraakt. Van der Hoeven veegt nonchalant
met haar voet een balafdruk weg, Nijs beschuldigt haar opponent
van het achterhouden van informatie en beklaagt zich bij de
scheidsrechter dat de toeschouwers een verkeerd beeld van
haar krijgen. Hier en daar klinkt al boegeroep vanaf de tribune.
Halsema en Diettrich staan klaar met de rotte eieren. Vlak
voor de omroep overschakelt naar de reclame, zien we nog net
hoe Nijs, gehuld in hardroze topje, naar de kleedkamer vlucht.
Dan was de damesfinale in Parijs toch
andere koek. Het spannendste wat de commentator over de partij
kon vertellen, was dat oud-president Jeltsin de Russische
meiden Myskina en Dementieva geregeld belt met felicitaties
voor hun prestaties. Een betere reden om per direct te stoppen
met tennis kan ik niet bedenken. Misschien dacht Dementieva
daar stiekem net zo over, want veel zin in een overwinning
had ze duidelijk niet. Okay, nu sla ik in mijn eigen sport
badminton ook wel eens een shuttle dik de tribune in, maar
haar service ging zo consequent naast de baan, dat ik me afvroeg
of ze wel wist waar dat servicevak precies voor diende. De
bal hard terugspelen, dat was het enige wat Myskina moest
doen. Het punt kreeg ze dan vanzelf cadeau.
Het is maar goed dat de Amerikaanse
zusjes Williams niet in de finale stonden, anders had oud-president
Reagan zijn landgenoten nog moeten bellen en dan was dat waarschijnlijk
meteen het laatste geweest wat hij in zijn leven had gedaan.
Prins Filip van België heeft het niet zo op gelukstelefoontjes,
schijnt het, vandaar dat Henin en Clijsters op zijn verzoek
dit jaar niet meedoen op het gras van Wimbledon. Onze eigen
Beatrix houdt wél van een kleffe babbel aan de telefoon,
maar ja, de kans dat een Nederlander daar tegenwoordig de
finale haalt, is net zo klein als de kans dat het morgen dringen
geblazen is bij de stemlokalen voor de Europese verkiezingen.
Als een staatssecretaris en haar minister
al ruziënd door de media rollebollen, wat voor een nut
heeft een stem in Europa dan? Natuurlijk mag je het niet zo
zwart-wit stellen, dat weet ik, maar ik ken veel mensen die
het vertrouwen in de Europese politiek dusdanig hebben verloren,
dat ze voor deze verkiezingen niet eens het bed uitkomen.
Nadat ik jarenlang braaf mijn politieke plicht heb vervuld
(tussen ons gezegd en gezwegen: ik zag dat stemmen altijd
als een soort verkapt schoolreisje) moet ik toegeven, dat
ik nu opeens mijn twijfels heb. Chirac en Schröder maken
in Europa de dienst uit. Punt. Ik koester geen enkele illusies
dat mijn miezerige stem daar enige verandering in kan brengen.
Bovendien gaat het morgen onweren volgens Erwin Kroll.
Laten we de politiek deze zomer vergeten.
Geen verkiezingen, geen oersaaie debatten die nergens over
gaan, nee, laat de sport de koers bepalen. Dat kan allemaal
best. Het land dat Europees kampioen voetbal wordt, mag voorzitter
zijn van de Europese Unie, elke gouden medaille tijdens de
Olympische Spelen betekent één zetel in het
Europese Parlement. En tijdens Wimbledon laten we Van der
Hoeven en Schröder een enerverende gemengd dubbel spelen
tegen Nijs en Chirac. Om de eer. En natuurlijk ook omdat ik
me nu al verheug op de vlammende ruzie die volgt wanneer Nijs
een makkelijke smash vol op het hoofd van Schröder plaatst.
Wedden dat Jeltsin dan weer aan de
telefoon hangt? "Prachtig gedaan, hoor, mevrouwtje. Proost!"