Het moet maar eens afgelopen zijn
met die superheldenfilms. Wees eerlijk, wat heeft dat genre
ons de afgelopen jaren opgeleverd? Dankzij de huidige computertechnieken
is op het witte doek vrijwel niets meer onmogelijk, maar tegenover
elke geslaagde interpretatie van een klassieke superheld staat
een dozijn dom geacteerde en tenenkrommend slecht geschreven
wanprestaties.
Om de een of andere reden wil Hollywood
niet aan het idee dat naast goede comics ook slechte comics
bestaan. Daar stuurt een studiobaas doodleuk een onderbetaalde
assistent naar de stripzaak, waar een willekeurig nummer van
een willekeurige serie uit het rek wordt gerukt en moet dienen
als blauwdruk voor de volgende kaskraker. Zo werkt dat niet.
Natuurlijk, Spider-Man werd een overdonderend spektakel en
X-Men was een verrassende interpretatie van het origineel
uit de strips, maar dat zijn herkenbare superheldeniconen.
Dat zijn films gemaakt door regisseurs en schrijvers die echt
bij het project betrokken zijn, omdat ze vroeger zelf de avonturen
van hun favoriete helden stiekem met een zaklamp onder de
dekens hebben gelezen.
De kwaliteitskloof tussen die twee
geslaagde superheldenfilms en de rest van het aanbod is echter
zo enorm, dat daar een volledige militaire colonne in kan
verdwijnen. Na Spider-Man en X-Men moeten de bioscoopbezoekers
het doen met twijfelachtige formulepulp als Daredevil, Hulk
en Catwoman. Die laatste is intussen zelfs uitgeroepen tot
de slechtste film van het jaar. Iedereen die ook maar een
flard van een recensie heeft gelezen, weet dat Halle Berry
hiermee een niet zo verstandige carrièrekeuze heeft
gemaakt. Als ze echt ergens voor staat, levert ze die Oscar
nog deze maand in. Wat moeten die makers hebben gedacht? Als
iedereen nou op het decolleté let, vallen de slechte
soapclichés misschien niet zo op? Het is nota bene
niet eens de Catwoman uit de comics!
Het is de overige films niet veel
beter vergaan. Sinds Daredevil vorig jaar de bios heeft geteisterd,
wordt Ben Affleck door helemaal niemand meer serieus genomen
als acteur, terwijl Ang Lee waarschijnlijk nog wordt achtervolgd
door hevige nachtmerries over de dag dat hij akkoord ging
met de klus als regisseur van Hulk. Gek genoeg heeft de carrière
van Eric Bana geen deukje opgelopen, maar goed, op het moment
dat hij in de groene Hulk veranderde, werd zijn rol dan ook
overgenomen door een computercreatie die nauwelijks overtuigender
was dan wat je met het goedkoopste softwarepakket gewoon thuis
op een pc kunt maken. Aan het spoor van vernielde reputaties
komt voorlopig geen eind: later dit jaar volgen verfilmingen
van The Punisher en Hellboy.
In de handen van veel hebberige filmbazen
is een goede comic trouwens al net zo onveilig. Welke kenner
trekt geen vies gezicht bij de herinnering aan The League
of Extraordinary Gentlemen, het groteske special-effectsdebacle
van vorig jaar herfst? De oorspronkelijke comics zijn geweldig,
vol historische diepgang en verwijzingen naar klassieke literatuur,
maar hoe leg je dat uit als je wordt uitgelachen door iemand
die alleen de film kent? Sean Connery had het zich vast ook
anders voorgesteld. De helft van de tijd moest hij acteren
met allerlei slechte computeranimaties als tegenspelers, tegen
achtergronden van allerlei nog slechtere computeranimaties,
met een verhaal waarvan kwade tongen beweren, dat het eveneens
een computeranimatie is.
Een leermoment voor iedere producent
die denkt dat een idioot in een suf maillot cool is als daar
genoeg computereffecten overheen geplakt worden: als het publiek
niet om de personages geeft en gedurende de film daar geen
enkele reden toe heeft, blijft het een idioot in een suf maillot.
Helaas duurt het nogal lang voor dat dubbeltje valt. Iedere
film waarvan meer dan de helft van het budget opgaat aan special
effects wordt vandaag de dag gelanceerd als de nieuwste 'summer
blockbuster' voorzien van een wereldwijde première,
zodat iedereen pas ontdekt wat voor een drama het is als ze
het kaartje al hebben betaald. De vicieuze cirkel van de superheldenfilm.
Op deze manier moet het dus eerst
komen tot kansloze verfilmingen van het achternichtje van
Spider-Girl of het vriendinnetje van de buurjongen van het
hulpje van Batman. Misschien dat pas dan een keer een studiobaas
opstaat, de berekeningen voor zijn nieuwste flop woedend op
tafel gooit en roept, "Het moet maar eens afgelopen zijn
met die superheldenfilms!" Tot die tijd moet de echte
fan zich negen van de tien keer verbijten in de bioscoop.