Aangezien je elke cent slechts één
keer kunt uitgeven, kun je als liefhebber van comics niet
alles kopen. Bovendien staat tegenover vijf leuke titels in
de regel het dubbele aan matige tot zeer slechte titels. Kortom,
een gemiddelde comicliefhebber leest meer titels niet dan
wel. Maar wat als tussen die series die je niet leest nu eens
heel leuk spul zit? Welke comics zijn dat, dan?
Voor het antwoord op die vraag is
weeklydose.com op onderzoek gegaan. Hieronder volgt een overzicht
van wat met een mooie Engelse kreet 'the five greatest comics
you're not reading' kan worden genoemd.
1. wildcats
version 3.0 (dc) Toen Wildcats vorig jaar
voor de derde keer als maandelijkse comic werd gelanceerd,
voegde Joe Casey 'Version 3.0' aan de titel toe. De schrijver,
die ook de tweede helft van de vorige reeks voor zijn rekening
had genomen, laat geen ruimte voor misverstanden: deze Wildcats
zijn misschien in de kern vergelijkbaar met het team dat tien
jaar geleden als schaamteloze kopie van de X-Men optrad, maar
daarmee houdt het op. Deze 'upgrade' is anders. In een traag
tempo gaat Casey dieper in op het door hem zo geliefde concept
van superhelden als zakenlui. Jack Marlowe, voorheen de Spartan,
staat aan het hoofd van de Halo Corporation en in die hoedanigheid
verovert hij zijn concurrenten, waar nodig bijgestaan door
oud-teamgenoot Grifter. Kostuums maken plaats voor stropdassen,
terwijl geleidelijk ook weer superheldenelementen binnensijpelen.
Casey is bezig met een groter plan en samen met Dustin Nguyen,
wiens realistische tekenstijl prima geschikt is voor de grimmige
zakenwereld, doet hij eer aan de toevoeging 'Version 3.0.'
2. love
fights (oni) Andi Watson heeft een voorliefde
voor op een kleine schaal vertelde verhalen over menselijke
emoties. Eenzaamheid, liefde en communicatie lopen als een
rode draad door zijn werk. Bij zijn door Oni Press uitgegeven
Love Fights gebruikt hij deze thema's opnieuw, maar dan binnen
een ander raamwerk. Een fictieve, nog het meest op New York
City gelijkende stad vol superhelden vormt de kleurrijke achtergrond
voor een vertelling over Jack en Nora. Zij werkt op de redactie
van superheldenroddelblad Expose, hij tekent een comic over
superheld The Flamer. Hun ontmoeting is een gevolg van een
confrontatie tussen een superheld en een schurk en daarmee
is Love Fights net even anders dan Astro City en Powers; titels
waar de superhelden niet beperkt blijven tot een vertelkader.
Het met grijstinten bewerkte, soms kinderlijk eenvoudige tekenwerk
geeft de stad en al zijn bewoners bovendien iets elegants
en retro's. Typisch Watson, dus, maar met een twist.
3. runaways
(marvel) De tot de Tsunami imprint behorende
Runaways is de eerste maanden slachtoffer geweest van Marvels
daadkracht. In een maand tijd werd een zestal nieuwe titels
gelanceerd met een vergelijkbare doelgroep, zodat het risico
van ondergesneeuwd raken zich aandiende. Daarbij zijn titels
over onbekende personages het kwetsbaarst. Schrijver Brian
K. Vaughan en tekenaar Adrian Alphona hebben het derhalve
niet gemakkelijk gehad met hun vertelling over zes tieners
die ontdekken dat hun ouders superschurken zijn. Toch bereikt
hun samenwerking precies wat Marvel met Tsunami voor ogen
staat, namelijk een moderne comic over herkenbare jongeren,
aangedikt met een lichtverteerbare dosis melodrama en een
klein beetje tienerromantiek. In de eerste verhaallijn wordt
geflirt met doorzichtige clichés, maar tot nu toe worden
ze daarna vakkundig omzeild, waarbij de open, Europese tekenstijl
en stemmige kleuren de verhalen voorzien van een toegankelijke
uitstraling.
4. route
666 (crossgen) In het streven naar een positie
bij de grootste drie uitgeverijen heeft CrossGen in een paar
jaar tijd veel series gelanceerd. Route 666 behoorde tot de
derde golf comics van deze jonge uitgeverij. Verstopt tussen
zo veel andere titels wordt de door Tony Bedard geschreven
en Karl Moline getekende horrorcomic makkelijk over het hoofd
gezien, hetgeen niet terecht is. In een eerste nummer ontdekt
de jonge Cassandra Starkweather dat ze dingen ziet die anderen
niet kunnen zien en daarmee wordt direct de toon gezet voor
een reeks avonturen met weerwolven, demonen en andere duivelse
wezens. Hoewel in het begin wordt geleend bij een televisieserie
als Buffy, the Vampire Slayer, vindt Bedard al snel zijn eigen
toon, gesteund door het hoekige tekenwerk dat de serie een
speels karakter geeft. Bovendien is Cassie een uitstekend
hoofdpersonage; knuffelbaar maar geen paniektiener, dapper
maar geen bikkel. Jammer dat zoiets in comics een uitzondering
is.
5. catwoman
(dc) Wie bij Catwoman denkt aan een strak
paars kostuum en ballonronde borsten, heeft niet opgelet.
Sinds de herstart van de serie heeft de bekendste dievegge
van DC Comics onder leiding van schrijver Ed Brubaker namelijk
een grondige metamorfose ondergaan. Het functionele zwarte
pak is slechts een cosmetische ingreep; een metafoor voor
ingrijpender wijzigingen in thematiek van de verhalen, uitdieping
der personages en complexiteit van de subplots. De verhalen
gaan vaker over de persoonlijke beslommeringen van hoofdpersonage
Selina Kyle, terwijl haar gekostumeerde alter ego een logisch
verlengstuk van dat karakter is. Brubaker krijgt hulp van
veel grote talenten, waaronder de tekenaars Darwyn Cooke en
Cameron Stewart, plus inkleurders Matt Hollingsworth en Lee
Loughridge, die met een vloeiende animatiestijl en ingetogen
kleuren het nieuwe realisme in de serie onderstrepen. Catwoman
behoort daarmee tot de verfrissendste verrassingen van de
laatste tijd.
de 5 beste
comics die je niet leest - olav beemer feeddate:
15.09.03