Op het moment dat ik dit schrijf,
hang ik ergens midden boven de oceaan en zit ik in het vliegtuig
naar Nederland. Het zonovergoten California ligt ver achter
me en zodra ik thuis ben, zal ik het kladje dat ik aan het
volschrijven ben eens omzetten naar een net mailtje. De San
Diego Comic-Con 2000 (ja, ik weet dat het nu officieel Comic-Con
International heet, maar geen hond die het zo noemt) is een
paar dagen voorbij en ik wilde nog even met je van gedachten
wisselen over een paar onderwerpen.
Heb jij je een beetje vermaakt tijdens
die hectische beurs? Het was vier dagen lang elke minuut ontzettend
druk bij die stand van jou, David, Greg en Dan. Een strategische
locatie, achter in de hal, tegenover het restaurantje en vlak
naast de Image stands. Jullie horen bij Image, maar toch stonden
jullie er ver genoeg vanaf om te kunnen zeggen dat jullie
met dat stelletje tuig niets te maken hadden. Slimme zet.
Zeker jouw ideetje? Net als dat Powers snoep in jullie stand.
Ontzettend lekker, maar mijn tandarts denkt er volgende week
ongetwijfeld anders over.
Natuurlijk heb ik gedurende de beurs
al veel met je gebabbeld, maar het was druk, druk, druk. Zo
heb ik vergeten te vragen wat dit jaar je indruk was van de
andere uitgevers. Marvel, DC en Dark Horse geloof ik wel.
De grote jongens zijn ieder jaar hetzelfde, maar sinds mijn
laatste keer zijn de andere stands flink veranderd. Image
is zo versplinterd dat het een wasstraat van standjes is geworden.
En die stand van Top Cow? Wat een joekel, hè? En wat
was het daar pijnlijk stil! Wat me ook opviel, was de opmars
van de dot-commers. Die internetbedrijfjes. Veel lawaai, meiden
in strakke pakjes, maar met comics heeft het geen fuck te
maken.
Verder was het heel druk. Heb je die
stands van Marvel en DC gezien? Vooral op zaterdag en zondag
was daar geen doorkomen aan. Als je een praatje met Paul,
Joe of Chris wilde maken, moest je eerst een uur tussen een
horde fans staan! Gelukkig kwam ik Paul toevallig tegen toen
hij op donderdag gewoon rondliep en zijn eigen Sentry #1 doorbladerde.
En Joe en Chris heb ik zondag na sluitingstijd nog gesproken.
In de hoek met de kleinere uitgeverijen was het minder dringen,
maar zelfs Jeff en Terry hebben geen moment rust gehad. Het
is maar goed dat er een nieuw stuk aan het Convention Center
wordt gebouwd. Hard nodig.
Oh, de stewardessen komen langs met
het inmiddels lauwe eten. Tijd om af te sluiten, dus. En ik
weet dat jij je tijd toch al vrij hard nodig hebt, want het
is onvoorstelbaar aan hoeveel projecten je momenteel werkt.
Het geld moet echt binnenstromen. Dan kun je af en toe inderdaad
wel eens een paperback weggeven (waarvoor nog bedankt). Jij
vliegt zeker eerste klas? Mazzelkont.