Mooi stukje over de dood van John.
Heb het vorige week met ingehouden adem gelezen, was ontroerd
door je mooie woorden en moest af en toe een traantje wegpinken.
Mijn complimenten voor de integere manier waarop je namens
de comicwereld afscheid nam van een goede, ondergewaardeerde
collega. Het is eigenlijk jammer dat John nog gewoon springlevend
is en elke dag vrolijk naar zijn werk in Los Angeles gaat.
Je zou hem bijna opbellen en zeggen, "Hey, ga eens dood.
Ik heb dat stuk niet voor niets geschreven."
Graag had ik het moment meegemaakt
waarop John tijdens zijn lunchpauze je In Memoriam onder ogen
kreeg. Wat doe je dan? Barst je dan in lachen uit of strompel
je snikkend naar de dichtstbijzijnde peut? Of dien je onmiddellijk
je ontslag in, pak je de koffers en emigreer je naar een warm
land waar je onder een andere naam elke dag tot diep in de
nacht de wilde tango danst met een zongebruinde schone? Hier
in Nederland hebben we iemand die vorige week ook zo'n mooi
kunstje heeft geflikt. Herman Brood is helemaal niet dood;
die viert (en snuift) gewoon uitbundig feest in Brazilië.
Ik kan me voorstellen dat je boos
bent. Iemand heeft je flink voor het lapje gehouden. Iemand
heeft zich voorgedaan als Johns vrouw en heeft je verteld
dat hij bij een verkeersongeluk om het leven is gekomen. Wat
ik dan alleen zo verwonderlijk vind, is dat je blijkbaar meerdere
malen met deze persoon hebt gecorrespondeerd. Ben je nooit
gaan twijfelen? Is het niet één keer bij je
opgekomen om eens wat rond te bellen? Eén telefoontje
naar Sony Animation en ze hadden je kunnen vertellen dat John
niet bij God op schoot een gezellig deuntje op zijn harp aan
het tokkelen is. Blijkbaar ben je dan toch niet zo'n heel
goede vriend. Je bent er met open ogen ingetuind en je hebt
jezelf in de ogen van velen onsterfelijk belachelijk gemaakt.
Zelf doe ik er niet zo moeilijk over.
Sterker nog, het heeft wel wat. Als ik John was, zou ik je
mailtje uitprinten en inlijsten. In die rouwadvertenties wordt
de overledene opgehemeld, maar als lijk heb je daar geen flikker
aan. Het is veel leuker als je vóór je dood
je In Memoriam onder je neus krijgt. Dan kun je nog correcties
aanbrengen, dingen aandikken en dan weet je ook meteen hoe
je vrienden en collega's over je denken. Dat je niet je hele
leven chagrijnig op je reet zit en de mensen pas na je dood
vertellen wat een fijn mens je altijd bent geweest.
Ideetje? Ik stel voor dat we binnen
een jaar voor iedereen in de comicwereld een afscheidstekst
schrijven. Voor iedereen, behalve natuurlijk voor John, want
dat tekstje hebben we al. Bel me morgen, dan verdelen we de
taken. Jij bijvoorbeeld iedereen bij DC, ik iedereen bij Marvel.
Alles is bespreekbaar, als ik maar het stukje voor Rob mag
schrijven.