Of ik Supreme Power ga kopen? Wat
dacht jij dan? Mijn verslaving aan het tekenwerk van Gary
Frank gaat echt niet zomaar van de ene op de andere dag over.
Toen ik deze week rustig de nieuwe Previews doorbladerde,
droop het kwijl over mijn kin en dat kwam niet door het warme
weer. Volgens mijn therapeute ben ik pas 'clean' als ik mijn
liefde voor zijn tekeningen 'een plekje geef.' Ik vrees dat
ze daarmee bedoelt, dat ik alle comics van Gary ritueel moet
verbranden. Nou, dan maar verslaafd!
Daarnaast ben ik best benieuwd naar
wat jij voor deze nieuwe serie uit je oude tekstverwerker
tovert. Zo geweldig is je werk voor Amazing Spider-Man immers
niet meer. Wat het concept betreft, kan het gelukkig niet
misgaan, want je bouwt voort op de wereld die wijlen Mark
Gruenwald voor de comic Squadron Supreme heeft gecreëerd.
Aan de andere kant ben ik bang voor de lezers die pas komen
kijken en denken dat Squadron Supreme een hopeloos geflopt
bedenksel van Rob Liefeld is. Zelfs als zij iets verder kijken
dan hun oogkleppen breed zijn, zullen ze je nieuwe project
direct afdoen als een schaamteloze kopie van Rising Stars.
Daarover gesproken; wat ik briljant
vind (en onvoorstelbaar zielig), is dat het eerste nummer
van Supreme Power bij Marvel eerder in de winkels ligt dan
het laatste nummer van Rising Stars bij Top Cow. Uit morbide
nieuwsgierigheid heb ik net nagekeken wat de coverdatum van
Rising Stars #1 is. Augustus 1999! Dat is vier jaar voor een
miniserie die gewoon in twee jaar klaar had moeten zijn. Vergeet
die vergelijking met Rob Liefeld; dit lijkt eerder op wat
Joe Madureira of Michael Turner flikt. Als die vertragingen
jouw schuld zouden zijn, zou ik je elke week in de columns
op mijn site tot op je sokken afkraken. Ik zou je familie
tot in de tiende graad vervloeken en je mobiele nummer op
het messageboard plaatsen.
Maak je geen zorgen, ik weet dat het
niet aan jou ligt. Het probleem ligt natuurlijk bij Renae
en haar hormonaal gefrustreerde posse. Toen ik zomer 2000
de comicbeurs in San Diego bezocht, stonden in de stand van
Top Cow alleen arrogante boxershortboys en kauwgomkauwende
tangaslipteefjes. Het leek wel een modellenwedstrijd. Eén
van de meisjes was zo knap en had zo weinig verstand van comics,
dat ik het vermoeden kreeg dat het een van de straat geplukte
hoer was die naderhand de billetjes van Marc Silvestri even
moest masseren. Groot gelijk dat je geen letter script inlevert
tot die losers ophouden met het contractueel dwarsliggen.
Vandaag zag ik in een newsgroup dat
jij je als schrijver niet wilt laten naaien door dit soort
praktijken. Je mag van mij een grote stap verder en zeggen
dat überhaupt niemand zich door Renae wil laten naaien.
Ook ik niet. Zelfs niet als Gary daar prachtige tekeningen
van maakt. Bovendien weet ik zeker dat mijn therapeute me
dan onmiddellijk promoveert tot hopeloos geval. Kortom, schiet
nou maar op met Supreme Power.