Mijn oprechte excuses voor mijn vorige
mailtje. Waarschijnlijk was ik dermate bevangen door de emoties
van het moment, dat ik stevig over de schreef ben gegaan.
Het was de nacht vóór de dringende deadline,
ik had bij het vertalen van de door jou geschreven Hulk filmspecial
vier kannen koffie geleegd (en ik vind koffie heel vies) en
ik vond die comic zó slecht, dat ik de frustraties
even kwijt moest. Dat is het gemene van het elektronische
tijdperk: tegen de tijd dat je tot tien hebt geteld, is zo'n
mailtje al verzonden.
Ik heb die hele tirade vanochtend
voor het eerst sinds het versturen weer herlezen. Oei, wat
schrok ik. Eigenlijk mag je alles na de alinea die eindigt
op 'ongeïnspireerde teringzooi' vergeten. Ook alle scheldwoorden
neem ik terug. Ik wist niet eens dat het woord 'broodschrijver'
een overtreffende trap had! Gelukkig weet ik nu beter. Gisteren
heb ik de film Hulk in de bioscoop gezien en na een uurtje
of twee zwaar geestelijk leed kwam ik tot de slotsom, dat
het niet aan jouw stripbewerking ligt. Nee, die film zélf
is zo slecht. Daar had zelfs Neil Gaiman niets van kunnen
maken.
Eerst denk je dat je naar een met
een paar dozijn splitscreens volgepakte aflevering van de
televisieserie 24 kijkt, daarna verschijnt de volledig met
de computer geanimeerde Hulk en lijkt het net of Shrek zich
in de sportschool te buiten is gegaan aan de steroïden
en vervolgens rest een verkapte actiefilm waar de makers van
Godzilla zich voor zouden schamen. Persoonlijk had ik ook
grote moeite met de dialogen, maar dat laat ik nooit zo zwaar
meewegen. Als vertaler ben ik immers scherper op dingen die
voor de gemiddelde kijker nooit opvallen. Vlakbij de uitgang
ving ik echter een gesprek op van enkele andere bezoekers.
"Wat waren die dialogen slecht," foeterde de ene
jongen, waarop de ander zei, "Die schrijver moet gewoon
dood!" Nou, dan is het écht mis.
Het ergste is, dat maker Ang Lee blijkbaar
denkt dat wat regels filosofische mooipraterij en een dozijn
close-ups van Jennifer Connelly betekenen, dat hij zomaar
met deze bedenkelijke drab weg kan komen. Misschien dat het
werkt bij de klassieke comicnerd, voor wie meisjes al net
zo onbereikbaar zijn als buitenaardse wezens en voor wie een
avond plezier gelijk staat aan vijf uur met een beslagen bril
chatten over de inverse tachyon particles in Star Trek, maar
dat stereotiepe is net zo achterhaald als de belevingswereld
van Ang. 'Hulk smash,' is een klassieke kreet uit de comic.
Voor deze film verander ik dat graag in 'Hulk sucks.'
Laat ik me inhouden. Straks forward
jij dit mailtje stiekem naar Ang en mag ik morgen ook aan
hem uitvoerig mijn excuses maken. Jij hebt in ieder geval
mijn respect weer. Je werk voor de serie Incredible Hulk is
daar sterk genoeg voor. Alleen jammer dat je tegenwoordig
zo je zakken vult met suffe, pretentieloos geschreven miniseries.
Een grotere ongeïnspireerde teringzooi heb-- oeps, doe
ik het weer!