Van harte gefeliciteerd. Nee, niet
met de verjaardag van het denkbeeldige vriendinnetje van je
hamster. Dat lijkt me informatie waar we de wereld nog maar
niet mee moeten opzadelen. Straks krijgen ze het idee dat
je misschien toch niet stabiel bent. Dan word je ontslagen
voor de eerste persconferentie is geweest en dat wil ik je
niet aandoen. Want vrijdag, tijdens de beurs in het zonnige
San Diego waar ik na een maand Hollandse zomer met regen helemáál
niet jaloers op ben, is jouw eerste optreden als partner van
Image Comics.
Dat gun ik je. Wat uniek is, aangezien
ik iemand die jonger is dan ik normaal absoluut niets gun.
Vroeger kon ik altijd blij worden van berichten in de krant
over iemand die op zijn vierentwintigste al dik miljonair
was geworden. Dat ik dan kon uitrekenen dat ik nog zes jaar
te gaan had voor mij hetzelfde lot ten deel zou vallen. Maar
hoe ouder ik word, hoe minder vaak dat rekensommetje voor
mij aan de positieve kant uitvalt. Iemand van negenentwintig
die partner wordt bij Image, echt, dan kan ik alleen maar
denken aan die vier jaar die ik achterloop. Pure jaloezie.
Tot ik jouw naam in het nieuwsbericht las.
Want als ik het iemand die jonger
is dan ik wél gun, ben jij het. Het clubje rebellen
dat in 1992 een revolutie veroorzaakte met het oprichten van
Image was de laatste jaren namelijk toch verworden tot een
treurige bejaardensoos van kalende mannen. Vergane glorie
met een volle bankrekening, sigaar in de mond en dan voor
de duizendste keer het verhaal uit de oude doos vertellen
over hoe ze Rob Liefeld eruit hebben geknikkerd. Dat gaat
een keer vervelen. Zeker als je beseft, dat het verhaal stamt
uit de tijd dat Image nog wel eens een comic in de bovenste
regionen van de verkooplijst had staan. Ik denk dat jij daar
verandering ik gaat brengen. Jij bent immers rock and roll,
jij bent die brutale redneck en bovenal, jij bent beter dan
de rest.
Todd McFarlane? De beste man zit op
een troon die hij laat tillen door twintig kindslaven die
voor hem die action figures in elkaar knutselen, maar wanneer
heeft hij voor het laatst een volwaardige comic getekend?
Volgens mij had jij net de baard in je keel. Erik Larsen?
De man die goed is voor een half procent van het totale jaaraanbod
van de uitgeverij? Daar lach jij om, jij schrijft in een ochtendje
waar hij zes maanden voor nodig heeft. Marc Silvestri? De
man die al dertien jaar wanhopig het succes van Witchblade
wil evenaren? Waarbij hij vergeet, dat je daar goede mensen
voor nodig hebt. En Jim Valentino? Jim wie? Nee, serieus,
wie?
Nee, dan jij. The Walking Dead behoort
tot de beste comics van het moment, Invincible is het soort
leuke superheldencomic dat Kurt Busiek geschreven had kunnen
hebben voor hij veranderde in een demente zuurpruim en je
hebt een hamster met een denkbeeldig vriendinnetje. Maar dat
laatste houden we nog onder ons. Mooi verhaal voor als je
in 2024 als vergane glorie met een volle bankrekening een
sigaar opsteekt en niemand meer weet wie Rob Liefeld is.