Je zou het niet zeggen, maar Lost
In Translation is pas de tweede film van Sofia Coppola. Met
groot gevoel voor subtiliteit laat ze de camera over de schreeuwerige
neonreclames van Tokio glijden en biedt ze de hoofdrolspelers
Bill Murray en Scarlett Johansson een scenario dat zo vol
zit met emotionele nuances, dat de vertelling over eenzaamheid,
onthechting en vervreemding net zo aangrijpend als dromerig
is. Een eenvoudige film, dat wel, maar zeker geslaagd.
Murray speelt Bob Harris, een oude
acteur van wie de beste dagen inmiddels in een grijs verleden
liggen. Vandaag de dag verdient hij geld met schnabbels, zoals
een reisje naar Tokio voor het maken van reclame voor Japanse
whisky. Daar, in een land waar hij zich zo ongemakkelijk voelt
als een enorme reus tussen miljoenen dwergen waarvan hij de
taal niet spreekt, neemt hij tevens even afstand van zijn
huwelijk. In de bar van het hotel ontmoet hij Charlotte (Johansson),
die als gevolg van de jetlag de slaap evenmin kan vatten,
terwijl haar echtgenoot John (Giovanni Ribisi) op pad is voor
zijn werk als fotograaf. Ondanks het verschil in leeftijd
herkennen de twee elkaars verdwaaldheid en bouwen ze een met
melancholie doorweven vriendschap op. Een week lang zijn ze
elkaars houvast.
Het verhaal bestaat uit anekdotische
flarden die laten zien hoe Charlotte en Bob in het Japanse
nachtleven op avontuur gaan. Ze eten sushi, banen zich een
weg door de wirwar van taxi's en zingen in een karaokebar.
Desondanks blijft het gevoel van isolement overheersen, wat
wordt onderstreept door de slaperige shots die in al hun stilte
boekdelen spreken. Hoewel de humor wat gemakkelijk inspeelt
op de vooroordelen over Japanners, haalt het precies die scherpste
kantjes van het cynisme af waardoor de warme ondertoon van
de film tot zijn recht komt. De meeste warmte komt echter
van Johansson en Murray zelf; kalm, ingetogen en trefzeker.
Lost In Translation gaat eigenlijk
niet om wat je ziet en hoort, maar om wat je voelt. Coppola
scherpt daartoe de contrasten aan tot in het uiterste. Zelfs
de Amerikaanse actrice die toevallig in hetzelfde hotel verblijft
en aan Charlotte's echtgenoot vertelt dat ze heel graag een
keer door hem gefotografeerd wil worden, is zo oppervlakkig
dat ze net zo goed een onverstaanbare Japanse had kunnen zijn.
Op zo'n moment voel je precies wat Bob en Charlotte voelen.
En dat is knap.
lost in
translation
- 102 min (sofia coppola) cast: scarlett
johansson, bill murray, giovanni ribisi, anna faris &
akiko takeshita gezien: 23.03.04 - amsterdam,
de munt