Hoodoo en voodoo zijn twee heel verschillende
dingen. Voodoo is, zo wordt halverwege het door Iain Softley
geregisseerde The Skeleton Key uitgelegd, een heuse godsdienst,
terwijl de hoodoo een magische folklore is die alleen werkt
tegen mensen die erin geloven. En wat leent zich nu beter
voor een verhaal over dit soort bovennatuurlijke praktijken
dan het moeraslandschap van New Orleans? Het is uiteraard
een cliché, maar het werkt juist omdat het een cliché
is.
Voor clichés is Caroline Ellis
(Kate Hudson) te nuchter. Ze voelt zich schuldig omdat ze
nooit voor haar vader heeft gezorgd en walgt van de onpersoonlijke
aanpak in het ziekenhuis waar ze werkte. Om die redenen begint
ze aan een nieuwe baan: het verzorgen van de verlamde Ben
Devereaux (John Hurt) en het ontlasten van zijn echtgenote
Violet (Gena Rowlands). Violet staat niet erg open voor mensen
van buitenaf. Zij begrijpen het huis niet, mompelt ze tegen
haar notaris Luke (Peter Sarsgaard). Wat ze bedoelt, wordt
duidelijk wanneer Caroline de zolderkamer betreedt. Ooit werden
hier twee bedienden betrapt op hoodoo-praktijken en sinds
hun executie is het huis behekst. Bens beroerte, zo vertelt
Violet, was de schuld van rondwarende geesten.
In feite bestaat het scenario uit
een opeenstapeling van clichés. Daarmee ligt het dus
geheel in de lijn van de gedachte, dat iets pas werkt wanneer
iemand daarin gelooft. Want wat is herkenbaarder dan een cliché?
Zeker in de eerste helft wordt de spanning voornamelijk via
de platgetreden paden van het genre opgewekt. Krakende deuren
en allerlei lange schaduwen werken van verplicht schrikmoment
naar verplicht schrikmoment. Pas als Caroline vermoedt dat
Ben misschien door Violet is misbruikt voor een hoodoo-ritueel,
krijgt de suggestie vorm. En als de puzzelstukjes dan samenkomen
in een verrassend slot, is het plaatje compleet.
De verfrissend nare ondertoon van
de ontknoping redt de film echter niet. Daarvoor speelt The
Skeleton Key te veel met raciale vooroordelen, worden de clichés
vaak veel te dik aangezet en is de eerste helft zo plichtmatig,
dat het bijna afstompend wordt. Dat het uiteindelijk werkt,
is dankzij Rowlands en Hurt, die vol overtuiging spelen en
het geloofwaardig maken. En laat dat nu precies de essentie
van het verhaal (en daarmee van veel bovennatuurlijke films)
zijn.
the skeleton
key
- 104 min (iain softley) cast: kate hudson,
gena rowlands, john hurt, peter sarsgaard & joy bryant
gezien: 18.08.05 - amsterdam, de munt