Wie Truman Capote, auteur van onder
meer het boek Breakfast at Tiffany's, eind jaren vijftig heeft
zien zitten, zal niet snel onder de indruk zijn geweest. De
te slappe pols, nichterige gebaren en zijn lijzige manier
van praten waarbij elke hoge pieptoon wordt opgevolgd door
een pruttel die eerder doet denken aan een doodsrochel, het
was echter een grote façade. Niemand keek voorbij de
vreemde maniertjes en daardoor kwam Capote mooi wel waar anderen
niet konden komen.
In het op ware feiten gebaseerde scenario
volgen we Capote (Philip Seymour Hoffman), die op een dag
in de krant een nieuwsbericht leest over de moord op een gezin
in Kansas. Hij is op slag gefascineerd door het voorval en
wil daar graag een reportage over schrijven. Samen met zijn
goede vriendin Harper Lee (Catherine Keener) vraagt hij rond
in het dorpje, vindt hij een bondgenoot in onderzoeker Alvin
Dewey (Chris Cooper) en gebruikt hij zijn status en de manier
waarop iedereen hem onderschat om toegang te krijgen tot de
twee opgepakte moordenaars, Dick Hickock (Mark Pellegrino)
en Perry Smith (Clifton Collins Jr). In de lange gesprekken
met Smith vindt hij nieuwe inspiratie voor een non-fictie
boek, In Cold Blood, dat hem een ster maakt én dat
tevens zijn ondergang wordt.
Regisseur Bennett Miller trekt veel
tijd uit voor het neerzetten van wie Truman Capote precies
is. Waar dat in het begin ogenschijnlijk uitmondt in een parodie,
blijkt het gaandeweg van een essentieel belang. Het zet Capote
neer als iemand die opzichtig gebruik maakt van anderen, die
dingen zegt en belooft puur uit eigenbelang. Dat maakt de
gesprekken met Smith zo boeiend: bouwt Capote werkelijk een
band met hem op of is het schijn? Hoffman krijgt alle ruimte
en de vastheid waarmee hij aan zijn rol invulling geeft, heeft
hem terecht een Oscar opgeleverd. De pijn in zijn ogen, wanneer
het boek klaar is en hij in een zwarte leegte stort, is levensecht,
dubbel en oprecht.
Daarmee is Capote derhalve duidelijk
de film van Hoffman. Hij steelt de show en hij geeft het verhaal
een ongekende diepgang en gelaagdheid. Dat neemt niet weg,
dat Keener en vooral Collins Jr. ook een prima prestatie neerzetten.
Hun aanwezigheid schetst de contouren van Capote's eenzaamheid
en maakt van hem al met al een nog treuriger hoofdpersonage.
De film is gemakkelijk te onderschatten, net als Capote zelf,
maar overtuigt tot de laatste minuut.
capote
- 114 min (bennett miller) cast: philip seymour
hoffman, catherine keener, chris cooper, mark pellegrino &
clifton collins jr gezien: 08.04.06 - utrecht,
louis hartlooper