Het foefje van het vanuit een wisselend
perspectief laten zien van dezelfde gebeurtenis is natuurlijk
niet nieuw. In Vantage Point gebruikt regisseur Pete Travis
dat uitgangspunt echter niet primair voor het geven van verschillende
perspectieven, maar voor het voortstuwen van de plot. In elke
nieuwe scène ontvouwt het conflict zich verder, terwijl
het in de chronologie toch allemaal tegelijkertijd plaatsvindt.
Zo stijgt het foefje boven zichzelf uit en is het nog functioneel.
De Amerikaanse president Ashton (William
Hurt) is in het Spaanse Salamanca op bezoek voor een bijeenkomst
over terreurbestrijding. Tijdens zijn toespraak wordt hij
tot de verbijstering van het toegestroomde publiek neergeschoten.
Zijn lijfwachten Thomas Barnes (Dennis Quaid) en Kent Taylor
(Matthew Fox) gaan op onderzoek uit en datzelfde halfuur wordt
vervolgens vanuit meerdere gezichtspunten herhaald. Waar in
het perspectief van televisieproducente Rex Brooks (Sigourney
Weaver) nog de verwarring overheerst, komt de waarheid daarna
stukje bij beetje aan het licht. Eerst blijkt dat de toerist
Howard Lewis (Forest Whitaker) mogelijk de schutter op zijn
videocamera heeft vastgelegd, daarna verschuift het perspectief
naar de terroristen zelf.
Omdat het verhaal op zich dun is en
uit de gekozen vorm voortvloeit dat de personages niet of
nauwelijks worden uitgediept, is het bijna onvermijdelijk
dat vooral president Ashton en zijn lijfwacht Barnes wandelende
clichés van bordkarton zijn. Ook de plannen van de
groep terroristen zijn vergezocht op het absurde af. Uiteindelijk
draait alles dus om het foefje van de wisselende perspectieven,
een verteltechnische truc die zoals eerder gezegd verbazend
effectief is in het stap voor stap verder ontmaskeren van
de vele lagen aan deceptie. Het suggereren van een chronologie
in gelijktijdige ontwikkelingen is een knappe prestatie. Jammer
dat daar niets tegenover staat.
Aan het eind van de rit blijkt derhalve
dat het foefje nog een tweede functie heeft. Het moet namelijk
ook verhullen dat het verhaal weinig vernieuwend is en zo
drammerig is in het zoeken naar de mogelijke plotwendingen,
dat het zelden een oprechte verrassing oplevert. Vanuit welk
perspectief Vantage Point ook wordt bekeken, het blijft niet
meer dan een aardige stijloefening in een verhaal waaraan
door de regisseur en de cast verder niets kan worden toegevoegd.
vantage
point
- 90 min (pete travis) cast: dennis quaid,
matthew fox, forest whitaker, william hurt, edgar ramirez,
saïd taghmaoui & sigourney weaver gezien:
15.04.08 - amsterdam, de munt