Leven met zowel mannelijke als vrouwelijke
geslachtskenmerken, het is een complex en door taboe omringd
onderwerp dat nu niet bepaald voor de hand ligt als een regiedebuut.
In het geval van Lucía Puenzo is dat echter blijkbaar
geen belemmering geweest. Haar XXY zwaait zonder moeite langs
verplichte puberproblematiek en de identiteitscrisis van een
hermafrodiet die op het punt van volwassenheid staat en twijfelt
over slikken van hormonen, de toekomst en over verliefdheid.
Vader (Ricardo Darín) en moeder
(Valeria Bertuccelli) kozen bij de geboorte van Alex (Inés
Efron) bewust niet voor een operatie. Ze voedden haar op als
meisje en de mannelijke kenmerken werden met hormonen onderdrukt,
zodat ze later uiteindelijk zelf zou kunnen bepalen of ze
als man of als vrouw door het leven wil gaan. Dat deze vrije
wil niet absoluut is, blijkt wel wanneer een vroegere vriendin
op bezoek komt, van wie de echtgenoot plastisch chirurg is.
Alvaro (Martin Piroyansky), de jonge zoon van de logés,
vindt Alex in eerste instantie vooral vreemd, maar haar seksueel
agressieve houding maakt hem toch nieuwsgierig. En eenmaal
bekomen van de eerste verbazing groeit de aantrekkingskracht
tussen de twee én groeit de twijfel die Alex heeft
over wat ze precies wil.
Meer dan een studie naar de psychologische
gevolgen van tweeslachtigheid is het scenario bovenal een
karakterstudie op zich. Van de moeder die stiekem een chirurg
laat overkomen tot de vader die in eenzaamheid worstelt met
de problemen die hij zichzelf opzadelt, communicatie is in
dit gezin zeker geen gemeengoed. Ook Alex, die weet dat ze
Alvaro gebruikt, maar dat pas onder woorden kan brengen wanneer
ze verliefd is geworden, zondert zich het liefst af. Op die
manier glijdt de camera elegant van scène naar scène
en stipt het de problemen aan zonder dat een oplossing voor
de hand ligt. Dat maakt de ontknoping uiteindelijk net te
leeg en te open.
Niettemin is XXY een debuut dat indruk
maakt. Wie door de soms ietwat dik aangezette symboliek heen
kan prikken, raakt met de interactie tussen Alex en Alvaro
het sterkste punt van de film. Piroyansky overtuigt als de
puber die ineens wordt geconfronteerd met vragen van geaardheid
en Efron zuigt ieder shot naar zich toe, haar blik gevuld
met een mengeling van nieuwsgierigheid, twijfel, verlangen
en angst. Dat Puenzo die synergie kan vangen, verdient een
compliment.
xxy
- 86 min (luciá puenzo) cast: inés
efron, martin piroyansky, ricardo darín, valeria bertuccelli,
germán palacios & carolina pelleritti gezien:
21.06.08 - utrecht, louis hartlooper