Als je niet weet dat het verhaal van
maker Tom Beland is gebaseerd op zijn eigen belevenissen,
zou je zijn True Story, Swear to God af kunnen doen als zoetsappig,
sentimenteel en vooral heel ongeloofwaardig. Alle stukjes
van de opbloeiende romance tussen Tom en zijn huidige echtgenote
Lily vallen immers zo keurig op hun plaats, dat de autobiografische
comic soms meer lijkt op een televisiesoap, maar dan zonder
de intriges. De door Beland vertelde romance is zo zoet, dat
het glazuur van je tanden kraakt wanneer Tom en Lily elkaar
voor het eerst vertellen dat ze van elkaar houden. En toch
werkt het, juist omdat het echt is gebeurd.
De basis voor de relatie tussen de
hoofdpersonages Tom en Lily wordt op een elegante, gebalanceerde
manier gelegd in de eerste vier nummers van de ooit als minicomic
begonnen serie. We maken kennis met Tom, een cartoonist die
voor een plaatselijke krant in Napa Valley werkt en naar Disneyworld
afreist omdat een collega van hem is verhinderd. Hij is tevreden
met hoe zijn leven ervoor staat, maar omringd door al het
pretparkplezier in Orlando beseft hij dat hij als alleenstaande
man van vijfendertig toch eenzaam is. Zijn humeur slaat om
zodra hij op weg naar het optreden van Stevie Wonder een vrolijke
dame uit Puerto Rico ontmoet. In een zo goed als lege bus
gaat hij naast haar zitten, waarna de twee de rest van de
avond met elkaar optrekken. De magie van die avond wordt herhaald
wanneer Lily bij Tom op bezoek gaat voor de bruiloft van diens
broer Joe. Tegen de tijd dat Tom naar San Juan vliegt en Lily's
familie ontmoet, weten de twee dat ze de ware voor elkaar
zijn.
Beland neemt in de vele tekstkaders
de rol van verteller op zich, waardoor de verschillende hoofdstukken
soms sterk anekdotisch van karakter zijn. Met een ongekende
openhartigheid en oprechtheid vertrouwt hij zijn verliefdheid
toe aan het papier, maar hij gaat ook in op andere emoties
die hem in die periode bezig hebben gehouden. Hij denkt na
over lotsbestemming, zet vraagtekens bij zijn libido en maakt
daarnaast tevens ruimte voor met zelfspot bestrooide zijweggetjes
die een beeld geven van zijn collega's, zijn vrienden en familie.
Hoewel de meeste van deze bijpersonages noodzakelijk beperkt
blijven tot archetypische figuranten, geven ze de vertelling
extra kleur. De ware kracht zit echter in de wisselwerking
tussen Tom en Lily, ook wanneer ze niet samen zijn en elkaar
per post hun favoriete boeken opsturen. Natuurlijk is de eerste
fase van hun samenzijn enigszins geromantiseerd, maar uit
de eenvoudige, vlotte dialogen spreekt een emotie die zo puur
is, dat Beland wegkomt met een zin als "If my feelings
are a painting, this moment would be the frame."
De cartooneske tekenstijl is ideaal
voor de aard van de comic. Net als bij Brian Michael Bendis'
autobiografische werk Fortune and Glory betekent de versimpelde
weergave van de werkelijkheid namelijk dat de aandacht niet
kan worden afgeleid door tekentechnische trucs of allerlei
overbodige details. Met slechts een paar zwierig ronde lijnen
kan Beland een breed scala aan perfect op de stemming van
het verhaal aansluitende emoties opwekken. Stijlvast en begenadigd
met een goed gevoel voor komische timing laat hij zijn personages
gerust pagina na pagina met elkaar praten tegen een spaarzame,
soms totaal afwezige achtergrond. In met name het vierde nummer,
wanneer Tom in San Juan is, worden de achtergronden langzaamaan
gedetailleerder, zonder dat het meteen de aandacht afleidt
van waar het om gaat. Ook dan blijven de tekeningen het verlengstuk
van de emoties die in het script zitten en die de kern vormen
waar de rest van de serie omheen is gebouwd.
Wanneer Tom in True Story, Swear to
God #3 zijn verhaal aan Lily laat lezen, vraagt Lily zich
af waarom hij het niet wil uitgeven. "I fear being told
that the one thing I'm good at in life is not very good at
all." Dat deze serie uiteindelijk toch in de winkels
is beland en uitgeverij AiT / Planet Lar de eerste vier delen
heeft gebundeld, houdt niet alleen in dat Beland die twijfels
van zich af heeft gezet, maar dat zijn liefde voor Lily hem
zo veel vertrouwen geeft, dat het niet uitmaakt wat de critici
van zijn werk vinden. Naast het maken van comics heeft hij
er immers een nieuwe passie bij. Eentje van vlees en bloed.
Te mooi om waar te zijn? Ja, de serie heet niet voor niets
True Story, Swear to God.
true story,
swear to god #1-4
- clib's boy comics (black & white, 40 pagina's) door:
tom beland uitgegeven: september 2001 - november
2002