Wat als één op de honderd
mensen in meer of mindere mate paranormaal begaafd is? Het
is de vraag die Jason Rand en Juan Ferreyra stellen in hun
Image comic Small Gods. Ze doen dat op een manier die de X-Filesachtige
insteek van halverwege de jaren negentig achter zich laat
en vol overtuiging het wetenschappelijk realisme van begin
eenentwintigste eeuw omarmt. Het gevolg is een wereld waarin
paranormaal begaafden zich verplicht registreren, een visoen
over een toekomstig misdrijf toelaatbaar is als juridisch
bewijs en de privacy hoger dan ooit in het vaandel staat.
Een wereld waarin één op de honderd mensen een
god is, zij het dan een kleine god.
Rechercheur Owen Young is zo'n paranormaal
begaafd iemand. Hij krijgt met enige regelmaat visioenen van
een misdrijf dat nog gepleegd moet worden en de politie van
Denver kan dat misdrijf dan voorkomen of, als dat niet lukt,
de dader op heterdaad betrappen. Tijdens wat een routineklus
had moeten zijn, stuiten hij en collega John Meyer op een
bankovervaller met ongeregistreerde paranormale gaven, die
bij puur toeval ontdekt, dat Owen zijn gedachten kan lezen.
Owen heeft die krachten altijd verzwegen, omdat hij weet dat
het hem zijn baan zal kosten. Het is in het kader van privacy
immers bij wet verboden, dat de politie iemand in dienst heeft
die gedachten kan lezen. Zijn collega's willen Owen dekken,
maar hij brengt zijn superieuren in verlegenheid, jaagt zijn
vriendin Dani bij hem weg en moet uiteindelijk onder ogen
zien, dat de toekomst van de afdeling op het spel staat. Meyer
heeft één oplossing: die Farrell, die overvaller
in kwestie, moet uit de weg worden geruimd.
Schrijver Jason Rand valt vooral in
het eerste nummer van de serie terug op tekstkaders met de
gedachten van Owen Young. Aangezien de verhaallijn in volle
vaart begint, is de eerste paar pagina's eerder sprake van
expositie dan van daadwerkelijke gedachten. Er moet namelijk
nogal wat worden uitgelegd. De achtergrond van paranormale
gaven, de lange juridische geschiedenis, de procedures die
het wettig gebruik van al die gaven mogelijk maken, de regels
van de wereld waarin het verhaal zich afspeelt; het moet duidelijk
zijn voor het centrale conflict begint. Zodra dat achter de
rug is, ontvouwt zich een spannend politieverhaal. Eentje
waarin bekende clichés als kameraadschap, een slippertje
met een collega en een gewetenscrisis welhaast schaamteloos
aan bod komen, maar tevens eentje waarin het verteltempo zo
aanstekelijk is, dat de valkuilen van het genre voor lief
worden genomen. De gewetenscrisis van Owen is namelijk wel
degelijk interessant en het leidt tot een keuze, die de komende
nummers ongetwijfeld gevolgen zal hebben, zowel professioneel
en sociaal als ook moreel.
Juan Ferreyra's tekenwerk is verrassend
veelzijdig. De van subtiele grijstinten voorziene stijl is
statig en strak voor stadspanorama's en alle architectuur,
is daarnaast realistisch genoeg voor de rauwe wereld van Owen
en zijn collega's en neigt dan weer heel voorzichtig naar
het cartooneske voor wat betreft de vrouwelijke personages,
die zich dankzij vloeiende lijnen onttrekken aan het realisme
dat elders wordt nagestreefd. Het samenbrengen van de elementen
levert geen problemen op. Dat is deels een compliment en deels
een punt van kritiek, want Ferreyra kiest daarbij misschien
te vaak voor het gemakkelijkste perspectief. Voor een comic
waarin veel wordt gesproken, kan dat op termijn gaan vervelen,
net als de kleine gebreken in die scènes die het juist
moeten hebben van dynamiek. Vooralsnog zetten de tekeningen
echter wel altijd de beoogde sfeer neer. En dat Ferreyra ieder
nummer zienderogen beter wordt, is voor een nieuwe serie uiteraard
ook mooi meegenomen.
Zo laten de eerste vier nummers van
Small Gods zien, dat Rand en Ferreyra namen zijn waarmee rekening
moet worden gehouden. Het ontdekken van een goede comic en
nieuwe talenten bij Image is lang niet altijd gemakkelijk,
zeker omdat de uitgeverij vaak nieuwe series lanceert die
binnen een halfjaar weer worden afgevoerd, maar de teneur
van de toonaangevende recensenten en de onlangs verschenen
bundeling van de eerste verhaallijn geven goede hoop op meer.
Toegegeven, het is allemaal verre van vernieuwend. Small Gods
past echter perfect in de huidige tijdgeest en die mengeling
van het fantastische en het realistische is nummer na nummer
ráák.
small
gods #1-4
- image comics (black & white, 32 pagina's) door:
jason rand & juan ferreyra uitgegeven:
juni 2004 - oktober 2004