iron man
#28 (marvel)
Het derde deel van de huidige verhaallijn, waarin na een bijzonder
saai en slaapverwekkend begin het levende harnas van Iron
Man Whiplash vermoordt omdat het harnas het concept 'dood'
nog niet begrijpt. Sterk geschreven en origineel einde, wel
jammer van de gasttekenaar die in de tweede helft van het
nummer matig werk aflevert. Vandaar geen vier, maar wel drie
sterren. tekst
joe quesada tekeningen sean chen & alitha
martinez
fantastic
four #29 (marvel)
Een beetje een vreemd nummer, waarin de Fantastic Four als
donderslag bij heldere hemel Wyatt Wingfoot uit de handen
van de Frightful Four moeten redden. Wel een zeer interessant
subplot als blijkt dat Reed geheim houdt, dat hij inmiddels
wel uit het harnas van Doom kan komen. Goed tekenwerk, aardig
verteld, alleen het verhaal schiet tekort, vandaar twee sterren. tekst
chris claremont tekeningen salvador larroca
x-man
#63 (marvel)
Wat onder Terry Kavanagh ooit lang de slechtste Marvel-comic
was, is nu aanzienlijk interessanter geworden. Nate Grey moet
het opnemen tegen een vreemd monster dat door een groep mutanten
op de wereld is losgelaten. Het verhaal wordt vooralsnog redelijk
vaag gehouden, met veel spanning, lekkere dialogen en redelijke
maar geen denderende tekeningen. Vrij ruim drie sterren. tekst
warren ellis & steven grant tekeningen ariel
olivetti
swamp thing
#1 (dc)
Een nieuwe serie over de dochter van de oorspronkelijke Swamp
Thing. Het nummer bevat een sterk inleidend verhaal over Mary,
die nadat haar vriendje haar met haar vriendin bedriegt niet
Mary maar Tefé Holland blijkt te zijn en controle over
alle planten heeft. Veel horror-elementen, complex geschreven
en met redelijk aardige tekeningen, daarom kom ik op krap
vier sterren uit. tekst
brian k vaughan tekeningen roger petersen
batman:
dark victory #6 (dc)
Nog altijd komt het verhaal maar niet op gang en is er nauwelijks
sprake van enige diepgang. Gelukkig zijn er minder uitleggende
kaders en het einde biedt perspectief: Batman ontdekt een
nieuw slachtoffer van de seriemoordenaar Hangman en wordt
zo door de politie aangetroffen. Het als altijd knappe tekenwerk
kan het nummer niet redden en ik geef slechts twee sterren. tekst
jeph loeb tekeningen tim sale
birds of
prey #17 (dc)
Een nummer met in feite één grote actiescène
waarin Black Canary samen met Power Girl moet voorkomen dat
door de Joker gelanceerde raketten New York bereiken. Het
verhaal bevat enkele verteltechnisch slimme vondsten, redelijke
dialogen, goed ritme maar vanwege de opzet blijft het inhoudsloos.
De tekeningen zijn zeer sterk, zodat ik op ruim twee sterren
uitkom. tekst
chuck dixon tekeningen butch guice
sam and
twitch #8 (image)
Het laatste deel van het verhaal over de Udaku, de gangsters
uit Zuid-Afrika die de complete onderwereld van New York wil
overnemen. De confrontatie tussen Twitch en de dochter van
de Zuid-Afrikaanse Don is opvallend sterk, verder zijn de
dialogen weer van hoog niveau en is de vertelstijl briljant.
Een klein beetje gehaast einde, maar toch zeker ruim vier
sterren waard. tekst
brian michael bendis tekeningen angel medina
the darkness
#30 (image)
Via wat vreemde en zeer onlogische wendingen gaat Jackie op
zoek naar het zoontje van Kamala Dawson. De vertelstijl is
coherenter dan vorige keer, maar het verhaal mist nog altijd
aan inhoud, is zeer oppervlakkig en is bovendien inleidend.
Het tekenwerk is eveneens beter dan voorheen, hoewel het nog
steeds niet consistent is. Al met al net geen twee sterren,
wel één ster. tekst
scott lobdell tekeningen clarence lansang
strange
kiss #3 (avatar)
Einde van de driedelige miniserie, waarin blijkt dat de bizarre
en vrij vreemde gebeurtenissen van de vorige nummers de voortekenen
waren van de komst van een buitenaards wezen. Het verhaal
heeft nu echt totaal geen inhoud meer, het tempo is zeer hoog
en de dialogen zijn tot een minimum beperkt. Tel daar de matige
tekeningen bij op en ik kom niet hoger dan twee sterren. tekst
warren ellis tekeningen mike wolfer