daredevil
#12 (marvel)
Een geforceerd tussennummer maar ondanks dat is het toch een
boeiende comic. Allerlei flarden uit de levens van willekeurige
personen worden slim uitgewerkt en op een goede manier aan
elkaar gekoppeld. Vanwege de opzet mist het verhaal echter
wel diepte en het tekenwerk is consistent maar past niet echt
bij de serie. Vandaar geen vier sterren maar wel drie sterren. tekst
joe quesada & jimmy palmiotti tekeningen rob
haynes
thunderbolts
#39 (marvel)
Het conflict tussen de Thunderbolts en het V-Battalion wordt
nu een beetje naar de achtergrond gedrongen door de confrontatie
tussen Baron Zemo en de Scourge. Dat gevecht is bijzonder
boeiend geschreven, wordt zelden saai en bevat een vrij onverwachte
en mysterieuze climax. De tekeningen zijn als altijd degelijk
en sterk, zodat ik krap aan op vier sterren uitkom. tekst
fabian nicieza tekeningen mark bagley
x-man
#64 (marvel)
Na het interessante begin van vorige maand zakt het verhaal
deze keer snel in. Nate Grey neemt het op tegen een monster
dat door inmenging van een groep mutanten naar Aarde is gebracht,
maar de plot is veel te mager om interessant te zijn. Wel
sterke dialogen, maar geen goed ritme en bovendien nog steeds
zeer matige en tegenvallende tekeningen. Nog net twee sterren. tekst
warren ellis & steven grant tekeningen ariel
olivetti
x-men
#101 (marvel)
Het boeiende verhaal over de terugkeer van een paar X-Men
op Aarde en de avonturen van de rest van het team wordt gehinderd
door het tekenwerk. De lay-out is veel te chaotisch, de tekeningen
vertellen het verhaal niet goed en de personages zijn amper
herkenbaar. Verder goede maar af en toe toch saaie dialogen,
en ondanks het matige tekenwerk geef ik drie sterren. tekst
chris claremont tekeningen leinil francis
yu
batman:
dark victory #7 (dc)
De miniserie is nu al over de helft en nog steeds geeft het
een gevoel of er bijna niets belangrijks is gebeurd. Het interessante
slot van het vorige deel blijkt een fikse anticlimax, het
feit dat (opnieuw) niemand wordt vermoord op 1 april was voorspelbaar
en het verhaal wordt nog steeds te veel uitgelegd en eindeloos
herkauwd. Het tekenwerk in orde, maar toch geef ik twee sterren. tekst
jeph loeb tekeningen tim sale
birds of
prey #18 (dc)
Wat begint als standaardverhaal over de Black Canary die verzeild
raakt in een conflict op de Balkan, eindigt in een zeer intrigerende
vertelling. Veel karakterisatie tussen de regels door en een
toch redelijk onverwacht einde, waarbij een vrouw toegeeft
aan de haat jegens het vijandige volk. Goed werk van de gasttekenaar
en tevens oude rot Giordano, al met al ruim drie sterren. tekst
chuck dixon tekeningen dick giordano
powers
#1 (image)
Een opvallend pakkende nieuwe serie over Christian Walker,
een politieagent na een ontvoeringszaak met een meisje zit
opgescheept. IJzersterke dialogen, lekker tempo en de superhelden
worden op een ingehouden, slimme manier in het verhaal verwerkt.
De tekeningen zijn cartoony, maar passen bij de sfeer. Vanwege
het inleidend karakter net geen vijf, wel heel dik vier sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen michael
avon oeming
the darkness
#31 (image)
Eindelijk het laatste deel van het verhaal over Jackie Estacado's
avontuur in Miami, dat uit niets meer bestaat dan wat zinloos
gebabbel tussen Jackie en de misdaadbaas Slay en een grote,
onzinnige ontsnappingsscène. Slechte dialogen, ongeïnspireerd
plot, totaal geen inhoud en het tekenwerk is beter dan voorheen
maar nog niet overtuigend. Nog heel krap aan één
ster. tekst
scott lobdell tekeningen clarence lansang
sin city:
hell and back #9 (dark horse)
De tekeningen zijn als altijd stilistisch en vertellen het
verhaal op een cinematografische manier, maar ook het slot
van de miniserie kan wat het verhaal betreft totaal niet overtuigen.
Veel harde en gewelddadige actie, maar een zeer mager plot
dat bovendien niet echt wordt afgerond. Ook de dialogen vallen
tegen, net als de hele serie tegenvalt. Nog ruim één
ster. tekst
& tekeningen frank miller