the punisher
#12 (marvel)
In het laatste deel van de miniserie rekent de Punisher af
met ma Gnucci en worden de subplots over de twee politieagenten
en de drie seriemoordenaars op redelijk eenvoudige manier
afgerond. Het verhaal is grof, absurd en bizar, de dialogen
lezen lekker weg en het tempo is redelijk goed, maar de laatste
helft van de miniserie is bovenal leeg en oppervlakkig geweest.
De tekeningen zijn als altijd stabiel en overtuigend, met
een mooi heldere lay-out en wellicht een beetje ouderwetse
stijl. Als geheel is de serie na een veelbelovende start helaas
nogal ingezakt en hoewel dit nummer beter dan gemiddeld is,
kom ik niet hoger uit dan een eindscore van nog heel krap
drie sterren. tekst
garth ennis tekeningen steve dillon
100 bullets
#20 (dc)
Terwijl een handjevol criminelen strijdt om de macht over
een park, praten Shepherd en Benito over de Minutemen en agent
Graves. Dit levert een vrij fragmentarische vertelling op,
waarbij het scherpe contrast tussen de twee verhaalstrengen
op een slimme manier het ritme van het nummer bepaalt. Wederom
wordt op sterke wijze informatie over de Trust en de Minutemen
gegeven, zonder dat daarbij echt veel nieuws wordt verteld.
De serie wordt hierdoor ontoegankelijk, maar tevens complex
en enorm fascinerend, zeker ook omdat de vertelstijl en het
stilistische tekenwerk voor een perfecte sfeer zorgen. Niets
op aan te merken, vandaar dat ik dit nummer vijf sterren geef. tekst
brian azzarello tekeningen eduardo risso
birds of
prey #27 (dc)
De verhaallijn over de neergeschoten James Gordon draait uit
op een speurtocht naar Catwoman. Onder meer Robin, Batgirl
en Nightwing gaan op onderzoek uit, terwijl Batman samen met
Barbara Gordon achter de schermen alles coördineert.
Ze komen Catwoman op het spoor, maar vinden dan Harley Quinn.
Vanwege de opzet van de crossover komen de echte hoofdpersonages
nauwelijks aan bod en bovendien is de plot erg simpel en nietszeggend.
Dit nummer verstoort de reguliere verhaallijn en hoewel de
gasttekenaar aardig werk aflevert, is het weinig spectaculair
en schiet het tekort. Ondanks de zinloze plot is één
ster te weinig en daarom geef ik krap aan twee sterren. tekst
chuck dixon tekeningen steven harris
transmetropolitan
#42 (dc)
Spider Jerusalem wandelt door zijn stad en toont aan hoe de
buurt in de loop der tijd is veranderd. Op bepaalde punten
lijkt dit nummer een voorbode van het einde van de serie,
met de confrontatie tussen Spider en president Callahan in
zicht en de onthulling dat Spider zich wel degelijk bewust
is van zijn slechte gezondheid. Hoewel de plot op zich weinig
diepte heeft, zijn de dialogen scherp en wordt een bijzondere
sfeer neergezet, met hier en daar enkele vreemde en leuke
anekdotes. De tekeningen dragen bij aan de sfeer, met oog
voor detail en goede composities. Het wordt tijd dat weer
een echt verhaal wordt verteld, maar voor nu is dit prima,
ik geef dik vier sterren. tekst
warren ellis tekeningen darick robertson
jla
#50 (dc)
Een lang verhaal over de groeiende spanningen tussen de leden
van het team. Na Batmans vertrek is het onderling vertrouwen
bij de JLA verdwenen en wordt het gevecht tegen Dr. Destiny
bijna verloren. Superman zoekt na het gevecht Batman op en
dat leidt tot een erg verrassende ontknoping, waarbij zowel
Superman als Batman zijn geheime identiteit aan de rest van
het team onthult. Helaas zijn weer veel gasttekenaars nodig,
soms van een bedenkelijk en zelfs amateuristisch niveau, maar
het verhaal is boeiend en het einde is ijzersterk. Personages
zijn belangrijker dan de actie en dat leidt tot een interessante
reeks. Door de gasttekenaars geen vier maar drie sterren. tekst
mark waid tekeningen bryan hitch, phil jimenez
& various
sam and
twitch #18 (image)
Twitch Williams achtervolgt premiejager Bilal, maar hij krijgt
hem na een confrontatie in een bioscoop net niet te pakken.
Intussen krijgen Sam Burke en Jinx Alameda te horen dat Twitch'
vriendin KC aan haar verwondingen is overleden. De jacht op
Bilal wordt iets te lang uitgerekt en het nieuws over KC zorgt
net op tijd voor wat extra spanning. Verder blijven ondanks
het wat minder intrigerende verhaal de dialogen en het tempo
wel goed en levert de wisselwerking tussen de personages leuke
momenten op. Het tekenwerk is sfeervol als altijd, maar soms
te grauw en daardoor ietwat onoverzichtelijk en chaotisch.
De dood van KC redt het nummer, dat krap drie sterren verdient. tekst
brian michael bendis tekeningen alex maleev
mystic
#8 (crossgen)
Samen met Darrow geniet Giselle Villard van een avondje uit.
Ze weten niet dat ze worden bekeken door Thierry Chevalier
en Giselle's zus Genevieve. De confrontatie tussen één
van de leiders van de Guilds en Darrow bevestigt dat Darrow
niet helemaal betrouwbaar is en de twijfels van Thierry en
Genevieve zijn ook zeer voorspelbaar. Wel zijn de dialogen
goed, maar de sfeer is niet overtuigend en de plot is te simpel
aan het worden. Opvallend is dat de tekeningen minder gedetailleerd
en verzorgd zijn dan voorheen, hetgeen vooral in de eerste
helft leidt tot enkele zeer matige pagina's. Al met al gaat
de serie de verkeerde kant op en kom ik uit op slechts één
ster. tekst
ron marz tekeningen brandon peterson
liberty
meadows #18 (insight)
Het hondje Oscar moet worden gecastreerd, waarna een langere
verhaallijn over een zomers tuinfeest volgt. Beide verhalen
bevatten enkele originele en overtuigende gags, waarbij eindelijk
ook voor Brandy's vriendin Jen een grote rol is weggelegd.
Franks onbeantwoorde liefde voor Brandy is iets waaraan waarschijnlijk
weinig veranderd zal worden, maar zo langzaamaan zou op dit
punt wat meer variatie best welkom zijn. Verder stelen Leslie
en Ralph als zo vaak de show met hun bizarre, droge humor
en draagt het simplistische doch effectieve tekenwerk bij
aan de slapstick humor. Ook na meer dan anderhalf jaar blijft
de serie leuk en dit nummer krijgt zeer ruim drie sterren. tekst
& tekeningen frank cho