the brotherhood
#1 (marvel)
De tiener Mike wordt gerekruteerd voor de Brotherhood, een
groep mutanten die een revolutie wil veroorzaken. Daar veruit
de meeste aandacht naar Mike uitgaat, worden de andere personages
niet bepaald uitgediept. Dit geeft het verhaal echter wel
een scherp randje, zeker ook omdat de dialogen soms pittig
en rauw zijn. Het tekenwerk sluit daarbij goed aan, met een
weinig gepolijste, bijna krasserige stijl, die soms wat chaotisch
en onduidelijk is. De geheimzinnigheid rondom de identiteit
van de schrijver is een marketingstunt, maar los daarvan zit
het nummer boeiend en verfrissend in elkaar. Omdat de tekeningen
ietwat inconsistent zijn, geef ik geen vier maar ruim drie
sterren. tekst
x tekeningen essad ribic
daredevil
#18 (marvel)
Reporter Ben Urich houdt zich zo intensief met zijn onderzoek
naar de jonge Timmy bezig, dat hij de nieuwsfeiten die hij
eigenlijk moet verslaan gewoon aan zich voorbij laat gaan.
Hij ontdekt nu dat Timmy's situatie het gevolg is van een
gevecht tussen Leapfrog en Daredevil, waarna hij Daredevil
daarmee confronteert. Net als in de vorige twee delen ligt
het tempo erg laag en wordt veel herkauwd. Het verhaal steekt
echter wel goed in elkaar en geeft meer dan genoeg ruimte
aan het artistieke, experimentele tekenwerk, dat op een zeer
knappe manier realisme en surrealisme met elkaar vermengt.
Hierdoor blijft het verhaal beklemmend en kom ik uit op een
score van drie sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen david mack
incredible
hulk #28 (marvel)
Na een confronterend gesprek met Joe Fixit realiseert Bruce
Banner zich langzaam maar zeker dat hij leeft in een perfecte
fantasiewereld. Hij moet een keuze maken tussen fantasie en
realiteit en hoewel de uitkomst allesbehalve onvoorspelbaar
is, wordt het verhaal wel degelijk op een knappe, intrigerende
manier verteld. De dialogen zijn sterk, het lage tempo wordt
optimaal benut en de tekeningen zijn mede dankzij een mooie
inkleuring overtuigend. Het is spijtig dat Jenkins de serie
binnenkort gaat verlaten en de vele gasttekenaars zijn ook
niet bevorderlijk voor de gemiddelde kwaliteit, maar dit deel
leest zonder meer prima weg en verdient daarom dik drie sterren. tekst
paul jenkins tekeningen john romita jr
the avengers
#42 (marvel)
Kang en de Scarlet Centurion staan na een korte, krachtige
demonstratie van hun macht tegenover de Avengers. Kang vertelt
het team over een eindeloze reeks gevaren waaraan de planeet
bloot zal komen staan en kondigt aan dat hij de Aarde zal
veroveren, opdat hij de wereld tegen die gevaren kan gaan
beschermen. Vanwege de opzet bestaat het verhaal uit weinig
meer dan een saaie opsomming van mogelijke gevaren, waardoor
inhoudelijk niets gebeurt. Gelukkig zijn de dialogen veel
minder overheersend dan anders en zorgt het vloeiende tekenwerk
ervoor dat alles vlot leesbaar blijft. Toch verhindert dat
niet dat dit een tussennummer is en geef ik nog krap twee
sterren. tekst
kurt busiek tekeningen alan davis
green arrow
#4 (dc)
Een verbaasde Aquaman loopt Green Arrow tegen het lijf. Zodra
Aquaman ervan overtuigd is dat dit de echte Oliver Queen is,
neemt hij hem mee naar de JLA, waar de vele verschillende
reacties van de teamleden voor geweldige scènes zorgen.
Vooral het gemopper op de nieuwe, vaak jonge leden is slim
uitgewerkt en zorgt voor de nodige subtiele humor. Als altijd
zijn de dialogen wel aan de langdradige kant, maar echt storend
is dat dankzij de sterke plot deze keer niet. Het simpele,
stilistische tekenwerk lijkt wat consistenter dan voorheen
en op een paar pagina's na, kan het voor het eerst overtuigen.
De twee subplots leiden af, maar verder klopt alles en geef
ik vier sterren. tekst
kevin smith tekeningen phil hester
sam and
twitch #21 (image)
De politie stelt een onderzoek in naar de bizarre video's
die Sam Burke krijgt toegestuurd. Omdat Burke zijn partner
Twitch Williams wil ontzien, betrekt hij hem niet onmiddellijk
bij de zaak, waardoor tussen de twee een gezonde dosis spanning
ontstaat. Als van hogerhand dan nog een derde, onervaren agent
op de zaak wordt gezet, slaat Burke door. Met het basisgegeven
van het verhaal wordt in dit tweede deel niet veel gedaan,
maar de dialogen zijn opvallend goed en de wisselwerking tussen
de hoofdpersonages is sterk en realistisch. Ook de tekeningen
zijn prima, met goede composities en een heldere lay-out.
Al met al net geen vier, wel zeer ruim drie sterren. tekst
todd mcfarlane tekeningen alex maleev