the punisher
#2 (marvel)
De Punisher is door the Russian van het Empire State Building
gegooid. Spider-Man grijpt in en zorgt ervoor dat hij niet
te pletter slaat, waarna een bizar gevecht vol absurde humor
volgt. Hier en daar wordt door middel van wat subplots wel
diepte verschaft, maar de kern van het nummer is weinig meer
dan leuk vermaak. Geen probleem, want de manier waarop Spider-Man
in het verhaal wordt gebruikt, is wel erg leuk. Ook de manier
van vertellen en de dialogen zorgen ervoor dat alles vlot
wegleest en het tekenwerk is als altijd stabiel van kwaliteit.
De inkleuring is aan de saaie en eentonige kant, maar alles
bij elkaar is een score van krap drie sterren wel op zijn
plaats. tekst
garth ennis tekeningen steve dillon
x-treme
x-men #3 (marvel)
De geheimzinnige Vargas heeft toegeslagen. Beast is dodelijk
gewond geraakt en Psylocke is ter plekke overleden aan haar
verwondingen. De X-Men gaan snel op onderzoek uit, maar kunnen
Vargas niet vinden. De flashbacks over het leven van Psylocke
doen geforceerd aan en zijn mosterd na de maaltijd. Opvallend
genoeg is het toch geen slecht nummer, want de dialogen zijn
prima, het ritme van het verhaal klopt en de personages worden
goed tot zelfs zeer goed neergezet. Het tekenwerk is acceptabel,
met vooral goede poses, maar de afwezigheid van een inkter
blijft storend: bepaalde scènes missen diepte. Vooral
vanwege de manier van uitwerken drie sterren. tekst
chris claremont tekeningen salvador larroca
daredevil
#19 (marvel)
In het laatste deel van de verhaallijn over het zoontje van
Leapfrog hoort journalist Ben Urich eindelijk waarom Timmy
zich in zijn eigen wereldje heeft teruggetrokken: tijdens
een gevecht tussen Daredevil en Leapfrog heeft Timmy zijn
vader geëlektrocuteerd en daarmee Daredevils leven gered.
In dit deel blijkt wederom dat het verhaal te dun is en gemakkelijk
in twee nummers verteld had kunnen worden. Daar staat tegenover
dat de uitwerking van het basisgegeven goed is, met prima
dialogen en een fijn ritme. Het geschilderde tekenwerk is
deze keer minder overtuigend, soms wat haastig en met name
tegen het eind weinig gedetailleerd. Drie sterren is te veel,
vandaar twee. tekst
brian michael bendis tekeningen david mack
new x-men
#115 (marvel)
Wolverine, Cyclops en Ugly John worden door de Sentinels aangevallen.
Ze bijten van zich af, maar kunnen niet voorkomen dat een
leger Sentinels het eiland Genosha aanvalt. In feite vordert
de plot niet of nauwelijks en gaat het tempo pas de laatste
paar pagina's omhoog. Toch zorgt deze minimalistische vertelstijl
voor een intrigerende, rauwe sfeer, waarbij de interactie
tussen de personages heel vlot en realistisch is. De tekeningen
zijn duidelijk en goed, hoewel Quitely's recente werk gedetailleerder
was en meer uitstraling had. Net als vorige keer is de inkleuring
hier deels verantwoordelijk voor. Ondanks de vertraging is
het wel een vermakelijk nummer dat drie sterren verdient. tekst
grant morrison tekeningen frank quitely
uncanny
x-men #396 (marvel)
De X-Men bevinden zich in London en zijn daar op zoek naar
Chamber, die een vurige relatie is begonnen met tienerster
Sugar Kane. Hij moet dan ook niets hebben van Nightcrawler
en Iceman, waarna het team de aandacht verlegt naar de koelbloedige
moordenaar Mr. Clean. Het verhaal verloopt over twee schijven
die weinig met elkaar te maken hebben en daardoor is de balans
vaak zoek. Aan de andere kant is het subplot over Chamber
actueel en met goede dialogen ook slim uitgewerkt. Wel blijven
alle personages aan de vlakke kant. Zonde dat tekenaar Churchill
zo snel vertrekt, want zijn werk gaat dankzij een sterke lay-out
en mooie composities met sprongen vooruit. Twee sterren. tekst
joe casey tekeningen ian churchill
transmetropolitan
#47 (dc)
De vader van Yelena Rossini biedt Spider Jerusalem aan om
zijn huis als thuisbasis te gebruiken. Spider stemt daarmee
in en samen met zijn twee assistentes woont hij een toespraak
van de president bij. Middels een paar slimmigheidjes maakt
Spider daar duidelijk dat hij op zeer korte termijn kan bewijzen
dat de president verantwoordelijk is voor de moord op Vita
Severn. De sterke opbouw en de strakke dialogen zorgen voor
een prima verhaal, vol met hints over het laatste jaar van
deze serie en hoewel het tekenwerk met name in de tweede helft
iets minder stijlvast is dan gebruikelijk, blijft het een
van de allerbeste comics van dit moment. Geen vijf, wel vier
sterren. tekst
warren ellis tekeningen darick robertson
powers
#12 (image)
Nieuwe letteraar, nieuwe inkleurder en een nieuwe verhaallijn.
Christian Walker en Deena Pilgrim onderzoeken de moord op
de bekende superheld Olympia en hun enige aanknopingspunt
is een groupie die een seksuele relatie met Olympia had. Het
mondt uit in een ijzersterk geschreven verhoor, waarbij subtiele
humor en seksuele toespelingen niet van de lucht zijn. Natuurlijk
is het inleidend, maar het concept is redelijk vernieuwend.
Als vanzelfsprekend zijn de tekeningen van erg hoog niveau,
waarbij een groot compliment naar de nieuwe inkleurder moet
gaan. Zelfs de monotone scènes tijdens het verhoor
zijn dankzij de kleuren een lust voor het oog. Hierdoor geef
ik vijf sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen michael avon
oeming
tomb raider
#14 (image)
In Honduras zoeken Lara Croft en Chase Carver naar het goud
van Christopher Columbus. Daar worden ze aangevallen door
Middeleeuwse soldaten en hoewel Lara met het goud kan ontsnappen,
heeft Chase minder geluk. Het opvallende en verrassende einde
maakt de oppervlakkige plot deels goed. Zelfs de flashbacks
over Lara en Chase kunnen het verhaal geen diepte geven en
daardoor mist de climax aan impact. Desondanks een gewaagde
zet die aantoont dat de status-quo van deze serie niet heilig
is. De tekeningen zijn op de eenvoudige laatste pagina's na
meer dan voldoende, met oog voor detail en veel dynamiek.
Dankzij de matige plot slechts twee sterren. tekst
dan jurgens tekeningen andy park
sojourn
#1 (crossgen)
Driehonderd jaar na de nederlaag van de duistere warlord Mordath
is hij uit de dood opgestaan en maakt hij het land wederom
onveilig. Zijn troepen vallen het stadje Gerrindor aan, waar
Arwyn lijdzaam moet toezien hoe haar man en haar kind worden
afgemaakt. De proloog van deze serie was al inleidend en ook
dit eerste nummer gaat nergens over. Plot en uitwerking zijn
wel aardig, maar het aantal tekstkaders is hoog en storend.
De personages en situaties zijn vooralsnog clichématig
en het is helder dat daar snel verandering in moet komen.
Gelukkig is het tekenwerk goed, met herkenbare personages,
mooie composities en een prima inkleuring. Vanwege de minpuntjes
twee sterren. tekst
ron marz tekeningen greg land
crux
#4 (crossgen)
Capricia en de andere overlevenden van het gezonken Atlantis
willen de stad weer boven water brengen. Ondanks een aanval
van de duistere Negation lukt hen dat uiteindelijk, hoewel
de andere bewoners hiermee niet direct weer tot leven zijn
gewekt. Intussen ontdekt de jonge Verityn dat de mysterieuze
zevende persoon van de groep Danik is, een vroegere vriend
van Capricia. Dankzij de interessante cast blijft het verhaal
boeiend. Soms wordt te veel tekst gebruikt, maar daar lijdt
het eindresultaat niet onder. De overtuigende en stabiele
tekeningen zetten de verschillende personages knap neer, met
deze keer een minder eentonige inkleuring. Zonder twijfel
drie sterren. tekst
mark waid tekeningen steve epting
hellboy:
conqueror worm #3 (dark horse)
Samen met zijn collega Roger moet Helboy voorkomen dat Herman
von Klempt zijn plannen ten uitvoer kan brengen. De ruimtecapsule
keert terug naar het Hunte kasteel, waarna blijkt dat het
buitenaardse wezen dat op deze manier naar de Aarde is gehaald
slechts de eerste van een complete invasie zal zijn. Zoals
in dit soort verhalen vaker het geval is, wordt te veel uitgelegd.
Hellboy krijgt hierdoor een kleine rol en het tempo van de
vertelling verdwijnt. De plot blijft intrigerend en het zeer
stilistische, minimalistische tekenwerk geeft alles op heldere
wijze vorm, mede dankzij een effectieve lay-out. Als nummer
op zich is dit wat minder, maar de drie sterren is het wel
degelijk waard. tekst
& tekeningen mike mignola
liberty
meadows #21 (insight)
Julius, Leslie en Ralph jagen op de levensgevaarlijke vis
Khan. Voornamelijk door de stommiteiten van Ralph en Leslie
mislukt de jacht en wordt een begin gemaakt met de volgende
verhaallijn over de Evil Brandy uit een alternatieve realiteit.
Deze verhaallijn werkt binnen het formaat van de gagstrips
van één strook opvallend goed, waarbij de opbouw
niet ten koste gaat van de absurde humor. Helaas worden in
dit verhaal de dieren van het opvangcentrum ietwat naar de
achtergrond gedrukt. Wat de tekeningen betreft, wordt veel
vaker met schaduwen gespeeld, hetgeen prima past bij de sfeer
van het verhaal. Al met al is dit nummer voor vier sterren
niet genoeg, vandaar drie sterren. tekst
& tekeningen frank cho