nightside
#1 (marvel)
Nieuwe miniserie over Sydney Taine, die in New York samen
met een vriend het detectivebureau Nightside runt. Ze raakt
verwikkeld in een strijd om de macht onder de Others, een
groep van bovennatuurlijke wezens. Waar het hoofdpersonage
goed wordt neergezet, blijft de rest van het verhaal steken
op een verre van origineel niveau. De tekstkaders zijn storend,
de overbodige uitleg haalt de vaart uit de dialogen en de
plot maakt vreemde sprongen. Daar staat tegenover, dat het
tekenwerk op enkele foutjes met het gebruik van perspectief
na voldoende is, al had de inkleuring wat minder flets gemogen.
De resterende delen sla ik over en dit nummer krijgt krap
twee sterren. tekst
robert weinberg tekeningen tom derenick
green arrow
#9 (dc)
Oliver Queen is de gevangene van Stanley Dover, die hem middels
een lange monoloog uitlegt dat hij een mythisch monster wil
vangen en zo het geheim van het eeuwig leven wil ontrafelen.
De korte gastrol van Sandman zorgt voor het enige leuke moment
in dit trage, soms saaie hoofdstuk dat verder weinig toevoegt.
Technisch is het redelijk goed geschreven, maar nu de spanning
langzaam wegebt, kan het steeds minder boeien. Gelukkig zijn
het strakke tekenwerk en de heldere inkleuring altijd zeer
stabiel. Met name de subtiele, zachte kleuren zorgen ervoor
dat het nummer er bijzonder gelikt uitziet. Alles bij elkaar
tellen de minpunten zwaarder, vandaar dat ik twee sterren
geef. tekst
kevin smith tekeningen phil hester
green lantern
#143 (dc)
Grayven, de zoon van Darkseid, verandert onder invloed van
de ontsnapte Joker de stad in een chaos. Green Lantern en
Jade grijpen in en dat levert een confrontatie op waarbij
Kyle tot het uiterste moet gaan. Tot zijn grote verrassing
ontdekt hij dat zijn krachten geen grenzen meer kennen omdat
zijn ring nu mede wordt gevoed door de Parallax kracht. Deze
wending, waar al enkele maanden naar wordt gehint, tovert
het op zich eenvoudige verhaaltje om in een boeiend geheel,
waarbij de dialogen en de interactie tussen de hoofdpersonen
als altijd van een hoog niveau zijn. Het tekenwerk is niet
heel bijzonder, wel beter dan recent werk van deze tekenaar.
Nipt vier sterren. tekst
judd winick tekeningen dale eaglesham
felon
#1 (image)
Na twee weken vertraging toch ontvangen. Hoofdpersonage Cassiday
heeft drie jaar in de gevangenis gezeten. Op de dag dat ze
vrijkomt, begint ze niet aan een beter leven, maar confronteert
ze een paar oude bekenden, want ze wil haar geld. Hoewel Cassiday's
karakter door haar kille houding te vlak blijft, bevordert
dit wel de sfeer en het tempo van het verhaal. De plot wordt
op een gebalanceerde, subtiele manier uitgewerkt en vooral
de dialogen lezen lekker weg. Het tekenwerk helpt daarbij
een handje, want de realistische stijl sluit prima op het
verhaal aan. In de tweede helft wordt de actie niet altijd
helder in beeld gebracht, maar verder is een score van drie
sterren verdiend. tekst
greg rucka tekeningen matthew clark
spawn
#112 (image)
De nacht van de Cleansing is aangebroken. Simon Pure en zijn
volgelingen willen New York ontdoen van alle zondaars, maar
ontdekken dat Spawn daar op een verrassende manier een stokje
voor heeft gestoken. Al snel draait het uit op een gevecht
in Central Park, terwijl Twitch Williams intussen op zoek
is naar zijn weggelopen zoon. Zelfs de vele tekstkaders kunnen
niet verhullen dat het verhaal door de grote hoeveelheid actie
inhoudelijk weinig voorstelt. Na een goede opbouw gaat de
ontknoping van het verhaal over het Kingdom net te snel. De
tekeningen zijn daarentegen mede dankzij de zo levendige inkleuring
weer prima, zelfs tijdens de actiescènes. Al met al
twee sterren. tekst
brian holguin & todd mcfarlane tekeningen angel
medina
crux
#7 (crossgen)
Capricia en haar lotgenoten voeren een Atlantisch ritueel
uit, waarbij de groep elkaar verhalen over een al dan niet
fictief verleden vertelt. Uiteindelijk zorgt deze ceremonie
ervoor dat ze ontdekken waar op Aarde nog mensen in leven
zijn. Het tempo van het verhaal is al een paar nummers erg
traag. Dit nummer zou zelfs als overbodig kunnen worden bestempeld,
ware het niet dat de verhalen van de hoofdpersonages goed
geschreven zijn en inzicht in hun karakter geven. Interactie,
niet actie, staat hoog in het vaandel en dat pakt tot nu toe
vrij goed uit. De tekeningen zijn stabiel en krachtig, met
sfeervolle composities en een klare lijn. Drie sterren is
te weinig, vandaar vier sterren. tekst
mark waid tekeningen steve epting
scion
#17 (crossgen)
Samen met reisgenoten Ashleigh en Exeter ontdekt Ethan een
laboratorium waar de Ravens genetische experimenten uitvoeren.
Via enkele overbodige omwegen vernietigt het drietal het lab,
waarna Ethan een besluit neemt: vanaf nu ligt zijn loyaliteit
bij Ashleigh en de ondergrondse strijders. Simpel plot, weinig
boeiende wendingen en een geforceerd einde zorgen voor een
matige comic, waarbij het werk van de gasttekenaar ook nog
eens van een twijfelachtig laag niveau is. De personages stralen
niets uit, de composities missen diepte en dynamiek is ver
te zoeken. Als deel van het verhaal over Ethan is het acceptabel,
als nummer op zich verdient het één ster. tekst
ron marz tekeningen andrea di vito