ultimate
spider-man #19 (marvel)
Alle in de huidige verhaallijn gebruikte subplots komen bij
elkaar. Doctor Octopus heeft het gemunt op Justin Hammer,
Kraven heeft publiekelijk de jacht geopend op Spider-Man en
op zijn beurt moet Peter Parker een balans vinden tussen zijn
leven als superheld en zijn privé-leven. Voor een verhaal
dat reeds enkele nummers loopt, voelt het opvallend opbouwend
aan. Gelukkig is de interactie tussen Peter en Mary Jane verfrissend
en scherp geschreven, met goede dialogen en het begin van
spanning tussen hen. Het tekenwerk is in orde, al wordt hier
en daar technisch wel ietwat afgesneden. Voor vier sterren
zijn tekst en tekeningen net niet genoeg, dus daarom drie
sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen mark bagley
incredible
hulk #37 (marvel)
Twee huurmoordenaars zijn op zoek naar Bruce Banner, die kriskras
door het land trekt en wordt achtervolgd door twijfel over
de vraag of hij als de Hulk wel of niet een klein jongetje
heeft vermoord. Waar het subplot over Leonard Samson aan de
simpele en weinig interessante kant is, blijft de centrale
plot zorgen voor veel vermaak. Het lijkt traditie dat de Hulk
niet of nauwelijks in beeld komt, hetgeen de duistere sfeer
extra dik aanzet, daarbij geholpen door de gebalanceerde dialogen
en vooral het spectaculaire, krachtige tekenwerk. Van herkenbare
personages tot effectieve composities, alles is uiterst stabiel
en van hoog niveau. Al met al is vier sterren zeker een terechte
score. tekst
bruce jones tekeningen john romita jr
birds of
prey #40 (dc)
Opnieuw een onderdeel van de crossover 'Bruce Wayne: Murderer?'
en opnieuw een fris en lekker leesbaar nummer. Dinah Lance
en de Spoiler gaan op onderzoek uit, terwijl Barbara Gordon
samen met Robin op haar eigen manier een steentje bijdraagt.
Leuk dat hoofdverhaal en subplots op heel natuurlijke wijze
door elkaar heen lopen, met als de dragende kracht de vrij
realistische dialogen en aanstekelijke interactie. Dat het
tempo nogal laag is, moge geen bezwaar zijn, zeker niet omdat
het consistente tekenwerk prima op het verhaal aansluit. De
mooie composities zijn vertrouwd en de manier waarop de gezichten
worden getekend, is aantrekkelijk. Krap vier sterren. tekst
chuck dixon tekeningen rick leonardi
transmetropolitan
#53 (dc)
Weekje te laat, wel de moeite waard: Spider Jerusalem en zijn
assistentes hebben prostituee Liesl helpen ontsnappen aan
enkele huurmoordenaars en na een intensief gesprek heeft Spider
genoeg bewijs tegen de president. In de driedelige vertelling
is dit duidelijk het middelste deel, waarin het tempo fiks
omlaag gaat en de nadruk op de dialogen en interactie komt.
Dat het werkt, komt voor rekening van de pittige dialogen,
de boeiende personages en de directe link met de rode draad
van de serie. Helaas vallen de tekeningen licht tegen. Weinig
details en iets minder aandacht voor een vernieuwende lay-out
geven alles een gehaaste indruk. Voor drie sterren is het
echter voldoende. tekst
warren ellis tekeningen darick robertson
savage dragon
#93 (image)
In de alternatieve realiteit smeedt Dragon met een groot aantal
andere helden en schurken het plan dat moet leiden tot de
ondergang van Cyberface, beter bekend als Khan. Het gevolg
is een frontale aanval op Washington, waar een veel te kort
gevecht tussen Dragon en SuperPatriot volgt. Dat Khan allang
is gevlogen, komt daarna niet als een verrassing. Ondanks
het voorspelbare eind is de sfeer helemaal terug. Voor het
eerst sinds ruim een jaar wordt naar een bepaald punt toegewerkt
en ook de manier van vertellen is bijna bij het oude. De tekeningen
zijn redelijk, met alleen een te geforceerd gebruik van negen
panels per pagina en een te rode inkleuring. Geen twee, wel
drie sterren. tekst
& tekeningen erik larsen
crux
#11 (crossgen)
Terwijl Capricia en de rest zich in Australië bevinden,
zijn Verityn en Danik via een omweg door de tijdstroom beland
in het verleden. Ze zijn in Atlantis, waar het duo de bewoners
wil behoeden voor de ramp die de stad is overkomen. Op slimme
wijze worden gebeurtenissen uit het eerste nummer teruggehaald.
Ook het conflict tussen Verityn en Danik komt uit de verf
en de afsluitende scène bevat een verrassende onthulling.
Soms wat weinig tekst, desondanks een knappe nadruk op de
personages. Het tekenwerk van de gasttekenaar is nipt voldoende:
niet bepaald opvallend, met minder uitstraling, maar toch
zeer degelijk. Alles bij elkaar is drie sterren op dit moment
de juiste score. tekst
mark waid tekeningen andy smith
scion
#21 (crossgen)
Exeter spreekt de vluchtelingen van het land op vurige wijze
toe. Op dat moment zijn Ethan en Ashleigh op bezoek bij het
onderwatervolk. Dit ras wil het duo graag helpen, maar gaat
niet akkoord met het voorstel de stad onder het water te gebruiken
als schuilplaats voor de vluchtelingen. Er wordt hier storend
veel gepreekt in saaie monologen en dialogen. Dit ontneemt
de plot het tempo en de voorspelbare romance tussen Ethan
en Ashleigh is vreselijk cliché. Het is jammer dat
op bepaalde pagina's de hulp van een gasttekenaar nodig was,
want de twee stijlen lijken niet op elkaar. De pagina's onder
water zijn prima, de rest is ondanks de inkleuring te eenvoudig.
Daarom één ster. tekst
ron marz tekeningen jim cheung & brandon peterson
kissing
chaos #7 (oni)
Aan het eind van hun autorit willen Damien en Angela hun reisgenote
Raevyn bij het treinstation afzetten. Dat is echter vlakbij
een rechtbank, waar de rechtszaak tegen de 'Highway Killer'
wordt gehouden. Hoewel weinig gebeurt, worden de relaties
van de personages weer scherp neergezet. In dit opzicht blijft
de dromerige Angela interessant, omdat zij aan Damien twijfelt.
Okay, het tempo is al enkele nummers bijzonder laag; toch
blijft het impact hebben en lijkt het erop of de zwierige
tekenstijl zo langzaam beter wordt. Gezichten worden scherp
neergezet, de composities zijn sfeervol en de grijstinten
geven net iets extra's. Vanwege het tekort aan inhoud drie
sterren. tekst
& tekeningen arthur dela cruz