daredevil
#32 (marvel)
Sammy Silke bekent op het politiebureau dat hij de geheime
identiteit van Daredevil weet. Hoewel van hogerhand wordt
besloten dat deze informatie voorlopig niet mag uitlekken,
gebeurt dat natuurlijk toch. In feite bestaat het nummer uit
niet meer dan een lange dialoog. Die dialoog is echter zo
fris en met veel tempo geschreven, dat het prima wegleest
en een zeer goed beeld schetst van de betrokken personages.
Gegeven de recente verhalen is het wel jammer dat alweer over
de Daredevils geheime identiteit wordt begonnen. Het tekenwerk
is als altijd krasserig, donker en rauw, waardoor het prima
op het misdaadverhaal aansluit. Een score van vier sterren
is hier zeker terecht. tekst
brian michael bendis tekeningen alex maleev
incredible
hulk #39 (marvel)
Aan het eind van de allereerste verhaallijn van de nieuwe
schrijver komen enkele subplots bij elkaar. Een confrontatie
tussen de twee huurmoordenaars die op Bruce Banner waren afgestuurd,
is ook het beginpunt van Banners nieuwe missie, namelijk het
vinden van Sandra Verdugo's zoontje. Voor een afsluitend hoofdstuk
bevat het weinig echte onthullingen, al scoren tempo, sfeer
en dialogen een voldoende en bevat het nummer aardige concepten.
Wat de tekeningen betreft, is deze keer minder ruimte voor
indrukwekkende composities. Tevens is de inkleuring aan de
donkere, nogal eentonige kant. Desondanks staat het als een
huis en is het zeker drie sterren waard. tekst
bruce jones tekeningen john romita jr
new x-men
#125 (marvel)
De gevaarlijke Cassandra Nova keert terug naar Aarde, waar
professor Charles Xavier in haar lichaam gevangen zit. Jean
Grey realiseert zich wat Cassandra van plan is en wil Xaviers
geest in haar eigen hoofd onderbrengen. In zekere zin is sprake
van een overgangsnummer, waarin vrij weinig gebeurt. Dankzij
scherpe dialogen en slimme interactie blijft alles toch erg
interessant. Helaas valt het tekenwerk ietwat tegen, met name
vanwege de soms dikke lijnen en rommelige composities. De
per ongeluk in twee stukken geknipte spread zorgt eveneens
voor onnodige afleiding. Het is al met al geen slechte comic,
maar het wachten is duidelijk op de grote finale. Vandaar
krap aan drie sterren. tekst
grant morrison tekeningen igor kordey
birds of
prey #42 (dc)
Terwijl Power Girl in het ziekenhuis waakt over Ted Kord,
denkt ze terug aan haar eerste klus voor Oracle; een politiek
beladen missie die ondanks de inzet volledig verkeerd afloopt.
De keuze voor Power Girl als hoofdpersonage is zeer gedurfd
en pakt niet helemaal lekker uit. De morele dilemma's hebben
weinig impact, zodat in principe niet veel meer overblijft
dan een nogal voorspelbaar verhaal dat net te snel wordt verteld.
Hoewel vertelstijl en dialogen okay zijn, hoort deze vertelling
eigenlijk niet in deze serie thuis. Voor de tekeningen van
de gasttekenaar geldt hetzelfde, aangezien de soms houterige
stijl de emoties uit het verhaal onrecht aandoet. Verder dan
slechts één ster ga ik niet. tekst
chuck dixon tekeningen glenn fabry
powers #19
(image)
Na de dood van Boogie Girl en Zora zit Christian Walker er
flink doorheen. Dan krijgt hij onverwacht visite van iemand
die hem uitlegt hoe de vork in de steel steekt bij de superheldengroep
genaamd FG-3. De onthullingen over FG-3 zijn aardig uitgewerkt,
doch verre van verrassend. Ook wordt ondanks de pittige en
vloeiende dialogen meerdere malen een te gemakkelijke uitweg
gekozen, waardoor het nummer op zich als plichtmatig aanvoelt.
Over het tekenwerk weinig klachten, aangezien de composities
ondanks de sombere kleuren heel duidelijk, overtuigend en
mooi zijn. Dit is een acceptabel tussennummer, dat vanwege
de genoemde minpuntjes een score van drie sterren krijgt. tekst
brian michael bendis tekeningen michael avon
oeming
strangers
in paradise #49 (abstract)
In een reeks aantrekkelijk geïllustreerde tekstpagina's
wordt het opvallend verontrustende verhaal verteld over Molly
en Poo, personages die onlangs aan de continuïteit van
deze serie zijn gekoppeld. Het ergernisopwekkende aan de comic
is, dat het een herdruk is van een nummer dat eerder in deze
reeks is verschenen. Er is niets mis met een herdruk, maar
door de nummering bij deze herdruk te laten doorlopen, worden
trouwe lezers min of meer verplicht tot het kopen van een
comic die ze al eens hebben gekocht. En dat is volstrekt onzinnig,
onacceptabel en al helemaal een twijfelachtige marketingtruc.
Hoe leuk het nummer op zich ook is, deze herdruk verdient
nul sterren. tekst
& tekeningen terry moore
crux #13
(crossgen)
Een nieuwe schrijver en meteen een enigszins andere sfeer.
Terwijl de verschillende teamleden de recente gebeurtenissen
bespreken, blijkt dat de soldaten van de Negation naar hen
op weg zijn. Het spreekt vanzelf dat de nadruk ook nu ligt
op de interactie tussen de verschillende personages, maar
met schrijver Dixon gaat het tempo wat omhoog en het ligt
in de verwachting dat dit zo blijft. Hierdoor ontstaat toch
een stijlbreuk, hetgeen spijtig is. Het tekenwerk is gelukkig
van het gebruikelijke, hoge niveau, met aandacht voor details
en heldere lay-outs. De komende maanden worden doorslaggevend:
of Dixon vindt de balans, of dit wordt een actiecomic. Voorlopig
drie sterren. tekst
chuck dixon tekeningen steve epting
scion #23
(crossgen)
Ethan en Ashleigh veroveren samen met hun reisgenoten het
Tournament Isle voor zichzelf en voor de Underground van slavenrassen.
Intussen maken de Herons en de Ravens zich op voor een nieuwe
fase van de oorlog. De keuze van Ethan is verrassend, zeker
omdat hij zich nu buiten het onderliggende conflict plaatst.
Deze nieuwe laag geeft het verhaal een impuls, die kracht
wordt bijgezet met aandacht voor de karakters van zijn metgezellen.
Hierbij zijn tempo en dialogen als vanouds. De tekeningen
zijn weer uitstekend. Van de heldere stijl tot de indrukwekkende
panorama's, alles ziet er mede dankzij de inkleuring zeer
gelikt uit. Kortom, vier sterren is de juiste score. tekst
ron marz tekeningen jim cheung