legion #12
(dc)
Na een kort gevecht met wat niet de echte JLA blijkt te zijn,
krijgt het team de beschikking over een groot slagschip waarmee
ze de frontale aanval willen openen op de gevaarlijke Computo.
Ondanks de grote cast is middels enkele kalme scènes
genoeg ruimte voor interactie tussen hoofdpersonages. Daarbij
lezen de dialogen redelijk vlot weg, al is door deze brede
aanpak het tempo niet optimaal. De tekeningen zijn weer voortreffelijk.
De vroeger krasserige tekenstijl wordt iets nauwkeuriger,
hetgeen zeker in combinatie met de prima lay-outs en de verfrissend
heldere inkleuring voor een aangename sfeer zorgt. Al met
al is een score van drie sterren hier zeker op zijn plaats. tekst
dan abnett & andy lanning tekeningen olivier
coipel
batgirl
#33 (dc)
De vaste schrijver keert terug met een verhaal dat direct
voortvloeit uit de ontknoping van de veel te lange crossover
over een van moord verdachte Bruce Wayne. Verkleed als reporter
voor de Gotham Gazette bezoekt Batgirl de dader in de gevangenis,
waar ze wordt overmand door opgekropte woede. Waar de eerste
helft nog vreselijk standaard is, biedt de climax een boeiende
combinatie van diepgang, actie en contrast. Daarnaast wordt
in dit nummer op een erg slimme manier teruggekeerd naar wat
de kern van de serie is. Wat het tekenwerk betreft, geen klachten
nu de reguliere inkter terug is. Strak en dynamisch, met veel
sprekende gelaatsuitdrukkingen. Nipt vier sterren. tekst
kelley puckett tekeningen damion scott
green lantern
#155 (dc)
Terwijl zijn assistent Terry Berg nog steeds in coma ligt,
praat Kyle Rayner onder meer met de Flash, Batman en de Spectre.
Wanneer al zijn frustraties het kookpunt hebben bereikt, neemt
hij een beslissing die grote gevolgen heeft, zowel voor de
personages in de serie als voor de serie zelf. Winick bewijst
weer dat hij beter in zijn element is wanneer hij schrijft
over mensen dan wanneer hij over grote gevechten verhaalt.
Gelukkig zijn de vele clichés van vorige maand minder
aanwezig, zodat de plot beter over komt. Ook het tekenwerk
scoort een voldoende. De stijl is niet bijzonder en de gezichten
kunnen levendiger, maar het past bij de sfeer. Kortom, drie
sterren. tekst
judd winick tekeningen dale eaglesham
bastard
samurai #3 (image)
Het laatste deel van de miniserie bestaat uit twee gevechten,
de één wat langer dan de ander, waarna hoofdpersonen
Jiro en Toshi samen overblijven. Ze rijden nog net niet een
ondergaande zon tegemoet! Gegeven de ooit zo intrigerende
opbouw is deze afronding best een teleurstelling, zonder enige
vorm van diepgang, die binnen twee minuten is gelezen. Dat
het tekenwerk als gebruikelijk strak, helder en voorzien van
aparte kleuren bijna filmisch is, kan de comic niet redden.
Het korte vulverhaal is zelfs interessanter. Met tekenaar
Kelsey Shannon heeft de comicwereld er een groot talent bij,
alleen is het jammer dat dit talent hier verre van optimaal
is gebruikt: één ster. tekst
michael avon oeming & miles gunter tekeningen kelsey
shannon
powers #24
(image)
Christian Walker en Deena Pilgrim gaan op zoek naar de handlangers
van de criminele Harvey Goodman, de dame die verantwoordelijk
is voor een reeks aanslagen op superhelden. Ze rollen de bende
op, compleet met bazooka's en grafisch geweld, waarna Walker
zijn baantje bij de politie weer oppikt. Dat dit het laatste
deel van de verhaallijn is, komt onverwacht. De afronding
middels een televisie-interview van Harvey voelt bovendien
aan als een keuze voor de gemakkelijkste weg, al past de aanpak
natuurlijk bij deze serie. Het tekenwerk evolueert. Hoewel
de oude stijl strakker was, bevat het nu meer subtiliteiten,
zodat emoties beter uitkomen. Alles bij elkaar geef ik drie
sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen michael avon
oeming
strangers
in paradise #53 (abstract)
In een bar ontmoet Katchoo een dame genaamd Cherry Hammer,
die haar in opdracht van Tambi moet beschermen. Dit fascinerende
brokje rode draad van de serie wordt snel terzijde geschoven
voor een briljante confrontatie tussen Francine en Katchoo,
doorspekt met humor, drama en een verrassende wending. Het
is de mengeling van plot en diepgang die voor een zeer compact
nummer zorgt, waarbij de semi-realistische, heldere tekeningen
zowel met als zonder tekst uitermate goed de emoties kunnen
overbrengen. Vooral Katchoo wordt messcherp neergezet, van
de erg herkenbare lichaamstaal tot de veelal sombere blik
in de ogen. Zonder meer een score van vier sterren. tekst
& tekeningen terry moore
bone #49
(cartoon)
Gran'ma Ben, Thorn en de Bones zijn op de vlucht voor de stadswachten
in Atheia. Zodra Thorn een bevel van Gran'ma Ben negeert,
dreigt een wel erg voorspelbare ontknoping, maar dat wordt
in de kiem gesmoord wanneer een troep Rat Creatures de stad
bestormt. Tussendoor wordt netjes een balans gevonden tussen
de humor van Phoney Bone en het serieuzere subplot over Thorn.
Helaas levert dit enkele langdradige dialogen op; iets waar
Smith de laatste tijd wel vaker last van heeft. Het tekenwerk
is intussen zo stabiel, dat het lijkt op een automatische
piloot. Sommige pagina's zijn eigenlijk gewoon storyboards
voor een cartoon, zo strak is de stijl. Geen vier, wel drie
sterren. tekst
& tekeningen jeff smith