sentinel
#4 (marvel)
Met een beschadigde Sentinel in zijn schuur zondert Juston
Seyfert zich steeds meer af van zijn vrienden. Hoewel de ontwikkelingen
rondom Jessie en het handjevol pestkoppen van school zeer
clichématig zijn, worden de echte problemen voorlopig
ontweken door een meer dan helder geschreven verhaal, waarbij
de aandacht uitgaat naar Justons interactie met de Sentinel.
Hierdoor is dit deel in feite een klassiek tussennummer, ware
het niet dat het natuurlijk aanvoelt. Dit compliment kan worden
doorgetrokken naar het tekenwerk, dat naast de sfeer uitblinkt
in het herkenbaar neerzetten van de personages. De dynamiek
van de manga-stijl helpt ook. Genoeg voor drie sterren. tekst
sean mckeever tekeningen studio udon
alias #24
(marvel)
Na een bijzonder grappig tussendoortje over een bezoek van
Ka-Zar krijgt Jessica Jones te maken met een zaak die voor
haar allerlei nare herinneringen laat bovendrijven. De connectie
met Killgrave is echter niet het belangrijkste element; het
bezoek aan de Avengers is zonder twijfel het hoogtepunt van
de comic. Als gebruikelijk levert dit vlotte dialogen op,
die de personages op een interessante manier diepgang geven.
Subtiele hints over Jessica's mogelijke zwangerschap. Over
de tekeningen niets dan lof. Met ingang van het nieuwe verhaal
zijn de kleuren fleuriger geworden en zijn de panels groter,
zodat het geheel rustiger lijkt. Een score van vier sterren
is zeker op zijn plaats. tekst
brian michael bendis tekeningen michael gaydos
ultimate
spider-man #43 (marvel)
Nu Bendis zowel Ultimate X-Men als Ultimate Spider-Man schrijft,
is het erg jammer dat zo nadrukkelijk crossovers tussen de
series worden opgezocht. Het gastoptreden van Storm, Marvel
Girl en Kitty Pryde doorbreekt immers het ritme van de vertellingen
over Peter Parker en bij gebrek aan een echt plot ontstaat
de indruk van een gimmick. Toch is het eindresultaat absoluut
niet onaardig, hetgeen voor het grootste deel te danken is
aan het voortreffelijke tekenwerk. Meer dan voorheen is de
stijl vlot en dynamisch. Bovendien zijn de drie X-Men wel
heel leuk vormgegeven. Van de heldere kleuren tot de nadruk
op close-ups, alles klikt. Drie sterren lijkt me de juiste
score. tekst
brian michael bendis tekeningen mark bagley
new x-men
#143 (marvel)
Wolverine en Fantomex nemen Cyclops mee op een geheime missie.
De reis voert hen naar de experimentele micro-realiteit genaamd
The World, waar de soldaten van AIM onlangs op de gevaarlijke
Weapon XV zijn gestuit. Zo sterk de tweede helft van het verhaal
is, waar een grimmig soort spanning wordt gecombineerd met
een gezonde dosis goede ideeën, zo ronduit chaotisch
en matig is de eerste helft. Dat ligt niet alleen aan het
script, dat vol zit met speeches, maar toch voornamelijk aan
het tekenwerk. Bij veel panels wordt een vreemde keuze gemaakt,
zodat onduidelijk is wat het moet voorstellen. De overdreven
composities helpen evenmin. Geen drie, wel twee sterren. tekst
grant morrison tekeningen chris bachalo
planetary
/ batman: night on earth #1 (dc)
Een special waarin het team van Planetary naar Gotham City
gaat voor het onderzoek naar enkele gruwelijke moorden. Daar
treffen ze een man genaamd John Black, die onbedoeld voor
een soort overlap met allerlei andere parallelle dimensies
zorgt. Uit die dimensies duiken verschillende versies van
Batman op. Natuurlijk kent deze gedreven vertelde special
niet veel diepgang. De makers mogen zich heerlijk uitleven
en daar gaat het om. De verschillende versies van Batman worden
erg goed neergezet, zeker ook wat betreft de tekeningen. De
gedetailleerde stijl heeft een grimmig realisme dat zich uitstekend
leent voor een comic als deze. Een puur hobbyproject, kortom,
drie sterren. tekst
warren ellis tekeningen john cassaday
100 bullets
#46 (dc)
Aan het eind van de verhaallijn over de belevenissen van Loop
en Lono in de gevangenis, komt het neer op een gesprek tussen
Lono en de geheimzinnige Shepherd. Al is de conversatie boeiend
en van een hoogstaand niveau, het valt op dat het minder concrete
informatie over de rode draad van de serie geeft dan in het
verleden in gelijksoortige situaties het geval is geweest.
Dat is spijtig, vooral omdat deze verhaalstreng uiteindelijk
doodloopt. Hoe strak de comic ook wordt geschreven, het wordt
tijd voor een hogere dosis relevantie. De tekeningen lijken
soms iets minder gedetailleerd, maar dat ligt deels aan de
locatie, die minder ruimte kent voor ingewikkelde shots. Drie
sterren. tekst
brian azzarello tekeningen eduardo risso
savage dragon
#108 (image)
Liefst zes pagina's slecht geschreven, overbodige expositie,
daarmee begint het nummer waarin Dragon afreist naar de wereld
van de goden en daar een goed gesprek heeft met Herakles.
Gelukkig wordt het niveau na de opening wel iets beter. Helaas
wordt de plot spoedig weer op een zijspoor gebracht door een
leuk bedoeld doch matig uitgewerkt grapje over het jonge meisje
Angel. Overigens liggen de overdreven parallellen met de situatie
over Irak er zo dik bovenop, dat het vervelend wordt. Het
tekenwerk is redelijk tot aardig. Echt Larsens eigen stijl
is het echter niet: nu weer invloeden van Kirby, dan weer
een te cartooneske inslag. Hoger dan één ster
kan ik niet gaan. tekst
& tekeningen erik larsen
stray bullets
#32 (el capitán)
De jonge, beïnvloedbare Lorry krijgt van zijn broertje
en diens beste vriend het verkeerde voorbeeld. Als hij de
zoveelste voorbijganger de huid vol heeft gescholden, blijkt
echter dat niet iedereen dit zomaar pikt. Een sadistische
crimineel volgt Lorry naar huis en jaagt hem de stuipen op
het lijf. Wederom is dit een fascinerende en tegelijkertijd
verontrustende blik op hoe mensen met elkaar omgaan. Het is
knap dat de onderliggende thematiek, over hoe geweld de ontwikkeling
van kinderen kan corrumperen, na al die jaren nog effectief
is. De cinematografische, uitgekiende tekenstijl past daar
voortreffelijk bij. Met name het terloopse geweld is hierdoor
heel effectief. Vier sterren. tekst
& tekeningen david lapham