supreme power
#6 (marvel)
Ondanks een aanhoudend laag tempo blijven de jonge jaren van
Hyperion bijzonder interessant leesvoer opleveren. Zo is het
gesprekje tussen Mark en de Blur uitstekend geschreven, is
de eerste ontmoeting met Nighthawk lekker dreigend en zorgt
het subplot over Joe Ledger voor de nodige coherentie van
het centrale verhaal. Dat de eerste conflicten zichtbaar worden,
is eveneens een pluspunt. Het is bijna standaard dat het strakke,
realistische tekenwerk van een zeer hoog niveau is. Bijgestaan
door veel warme kleuren zetten de vloeiende lijnen elke compositie
scherp en met emotie neer. Hier en daar nog te veel tekst
per balloon, verder een ruime voldoende en dus vier sterren. tekst
j michael straczynski tekeningen gary frank
my faith
in frankie #1 (dc)
Vierdelige miniserie over de jonge Frankie, die haar hele
leven is bijgestaan door een 'engeltje op de schouder' (eigenlijk
een heuse god), maar vanwege zijn interventies nauwelijks
aan een leuk vriendje kan komen. Het verhaal wordt heel fragmentarisch
via korte hoofdstukken verteld, waarbij vooral de flashbacks
bijna op komische sketches lijken. Al is het idee niet zo
origineel, de uitwerking is vooralsnog goed, met aandacht
voor nuances, karakters en humor. Ook het tekenwerk draagt
een steentje bij: voor de flashbacks wordt een andere, simpele
stijl gebruikt dan voor het heden. De cartooneske lijnen overheersen
en dat werkt zeer zeker. Geen drie, wel vier sterren. tekst
mike carey tekeningen sonny liew
plastic man
#2 (dc)
De FBI schakelt Plastic Man in bij de jacht op Eel O'Brian.
Wat zij niet weten, is dat Plastic Man vroeger Eel was en
nu zijn leven heeft gebeterd. Daarnaast krijgt hij agente
Morgan als zijn collega aangewezen, zodat het een kwestie
van tijd is voor de waarheid wordt ontdekt. Vreemd genoeg
volgt het nummer hetzelfde patroon als het debuutnummer. Waar
de eerste helft doorzichtig en saai is, blijkt de tweede helft
enerverend en vol mogelijkheden. Bovendien is de humor ditmaal
minder flauw en is elke pagina prachtig. Het erg gestileerde
tekenwerk, de cartooneske poses en de heldere, primaire kleuren;
het levert een bijzondere serie op. Al met al is twee sterren
een haalbare score. tekst
& tekeningen kyle baker
y: the last
man #18 (dc)
Nieuwe verhaallijn, nieuwe kansen. Yorick Brown, hoofdrolspeler
en tevens laatste man op Aarde, bevindt zich samen met zijn
reisgenoten in Colorado, waar agente 355 en dokter Mann hem
uit voorzorg achterlaten bij een collega van 355. Natuurlijk
is dit niet zomaar een onschuldig uitstapje, hetgeen tegen
het einde meer dan duidelijk wordt. De plot wordt ietwat gehinderd
door de geforceerde wendingen. Het achterlaten van Yorick
is één, het introduceren van agente 711 grenst
aan overkill. Plus, het blijft ernstig inleidend. Over de
tekeningen geen enkele klacht. De strakke stijl is charmant
in alle eenvoud, maar is altijd effectief, ongeacht de toon
van het verhaal. Drie sterren. tekst
brian k vaughan tekeningen pia guerra