ultimate
x-men #49 (marvel)
Sinister bereikt de school van professor Xavier en de X-Men
verslaan hem; zo simpel eindigt de vierdelige verhaallijn.
Vooral de eerste pagina's vormen een schoolvoorbeeld van hoe
een scène kan worden opgerekt, net als het gehele verhaal
in feite in één enkel nummer verteld had kunnen
worden. Gelukkig is de impact op de personages boeiend en
zaait de slotpagina wat twijfel over hoe gek Sinister nu werkelijk
is. Het tekenwerk redt het nummer, want dat is dynamisch,
uiterst sierlijk en gedetailleerd als altijd. Van de close-ups
tot de composities, het zorgt voor een toegankelijk geheel
dat een extra dimensie krijgt dankzij de zeer warme inkleuring.
Geen twee, wel drie sterren. tekst
brian k vaughan tekeningen brandon peterson
books of
magick: life during wartime #1 (dc)
DC probeert het weer met het personage Tim Hunter, die momenteel
in een wereld leeft zonder magie en zonder dromen. Via de
hoofdverhaallijn, onder meer met John Constantine als drijvende
kracht, wordt echter duidelijk, dat snel een eind zal komen
aan die situatie. Pure inleiding, derhalve, wat wordt versterkt
door de manier waarop Tim heel afstandelijk wordt neergezet.
Veel voelt hierdoor irrelevant aan, wat jammer is voor een
nieuwe serie naar een idee van Neil Gaiman. Aan de tekeningen
ligt het niet. Die zijn zeer strak en uitermate geschikt voor
het portretteren van vreemde monsters en bizarre dimensies.
Al met al is een score van twee sterren voldoende. tekst
si spencer tekeningen dean ormston
gotham central
#21 (dc)
Een oude zaak brengt de detectives van GCPD bij Harvey Bullock,
wat voor een heerlijk contrast zorgt. Waar de huidige generatie
agenten zorgvuldig de procedures naleeft, gaat het Bullock
vooral om het resultaat. Intussen komt schot in de zaak waar
de Mad Hatter zijdelings bij is betrokken. Een goede keuze,
omdat hierdoor het realisme van deze serie gehandhaafd blijft
en de Hatter tegelijkertijd gevaarlijker overkomt dan anders.
Ook de vele subplots geven net dat beetje extra diepgang.
Als altijd is het rauwe tekenwerk een ideale sluitpost, die
Gotham op een verfrissend andere manier laat zien dan een
gemiddelde Batmancomic. Dit is zonder meer vier sterren waard. tekst
ed brubaker tekeningen michael lark
love fights
#11 (oni)
Met nog één nummer te gaan, is het tijd geworden
voor de grote uitlegscène. Jack, Nora en superheld
The Flamer horen het verhaal hoe een professor via een reis
door de tijd het zoontje van The Flamer heeft gevonden en
naar het heden heeft teruggebracht. Daarna volgen twee andere
superheldenclichés, namelijk de deus ex machina in
de vorm van de Fader en een gevecht tussen The Flamer en Future
Feline. Hoewel het allemaal met een knipoog gebeurt, is het
toch jammer dat heel nadrukkelijk voor het voorspelbare wordt
gekozen, terwijl de serie in het begin anders van toon was.
De tekeningen zijn stabiel, minimalistisch en strak, dus daarover
geen klachten. Twee sterren. tekst
& tekeningen andi watson