powers #3
(marvel)
In feite bevat dit nummer slechts twee scènes; eentje
over Christian Walker en eentje over Deena Pilgrim. Hoewel
het een goed idee is dat de personages los van elkaar worden
uitgewerkt, ontstaat nu wel de indruk dat de plot wordt opgerekt,
wat gelukkig niet ten koste gaat van de spanning. Vooral de
dialoog tussen Walker en Calista legt een breder verband en
maakt nieuwsgierig naar wat komen gaat. Het tekenwerk verdient
een compliment, want de afwisseling in locaties vormt geen
probleem voor de veelzijdige stijl, de stadspanorama's zijn
erg mooi en als altijd zorgt de zwoele inkleuring voor een
prima sfeer. Drie sterren is net te weinig, vandaar dat ik
ga voor vier sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen michael avon
oeming
gotham central
#22 (dc)
De vertelling over een oude zaak komt tot een eind. Dat gebeurt
weliswaar wat te gemakkelijk, maar het maakt tevens ruimte
voor de karakters en voor hevige emoties. Helaas bestaat de
climax uit de aanname dat voormalig agent Harvey Bullock de
Penguin zou willen vermoorden en daarna zelfmoord pleegt.
Iedereen die al langer dan vandaag comics leest, weet dan
al hoe het verhaal afloopt. Desondanks zit het script verrassend
sterk in elkaar, met realistische dialogen, een prima tempo
en boeiende subplots. De tekeningen zijn en blijven betrouwbaar,
van de grimmige stijl tot het oog voor details, van de heldere
lay-outs tot de filmische composities. Vier sterren is verdiend. tekst
ed brubaker tekeningen michael lark
100 bullets
#52 (dc)
Middels een reeks flashbacks wordt getoond hoe Wylie Times
en Shepherd in de huidige situatie zijn beland. De rol die
Dizzy Cordova hierbij speelt, is zeer intrigerend, omdat zij
als de hoofdpersoon van de allereerste verhaallijn van de
serie duidelijk niet zomaar opduikt. Inhoudelijk blijft het
voorlopig bij vage hints en speculatie. De rest van het nummer
gaat op aan crime noir, gevatte dialogen en sfeerbepalende
ontwikkelingen, waarmee weer zonneklaar wordt, dat de reeks
een stuk beter leest in bundels. Wat betreft de tekeningen
geen klachten. De gestileerde lijnen zijn doeltreffend, de
donkere vlakken zijn altijd perfect in balans en de inkleuring
is ideaal. Al met al drie sterren. tekst
brian azzarello tekeningen eduardo risso
spawn #137
(image)
Een tussennummer verandert in een reeks tussennummers, want
ook ditmaal komt het verhaal niet verder dan het laten zien
in wat voor een enorme chaos de stad is veranderd als gevolg
van de Clown en zijn kleine leger volgelingen. Tussendoor
praten Nyx en Mammon verder, zonder dat in dit subplot werkelijk
knopen worden doorgehakt. Kortom, hier gebeurt helemaal niets
en dat is erg jammer, gezien de goede reeks verhalen die het
afgelopen jaar is opgezet. Op enkele goede spreads na vallen
ook de tekeningen nogal tegen. De panels zijn te warrig, de
composities zijn te simpel en soms bestaat de achtergrond
heel gemakkelijk uit snelheidslijnen of zwarte vlakken. Maximaal
één ster. tekst
brian holguin & todd mcfarlane tekeningen
angel medina
scott pilgrim's
precious little life (oni)
De eerste van wat een reeks digest-sized graphic novels over
hoofdpersoon Scott Pilgrim moet worden, bestaat voornamelijk
uit de vlotte introductie van de cast, onderlinge relaties
en persoonlijke conflicten. De manier waarop het leven van
de drieëntwintig jarige Scott wordt neergezet, is heel
traditioneel: hij speelt in een bandje, gaat uit met een scholiere
en voelt zich opeens erg aangetrokken tot koeriersmeisje Ramona
Flowers. Op driekwart verandert de comic echter van slice
of life in iets totaal anders. Die bizarre, onverwachte wending
geeft net dat beetje extra, samen met het cartooneske, versimpelde
tekenwerk dat de cast prima neerzet. Drie sterren is hier
op zijn plaats. tekst
& tekeningen brian lee o'malley