young avengers
#4 (marvel)
De leukste nieuwe serie van Marvel raakt op stoom. Kang is
uit de toekomst teruggekeerd en hij wil zijn jongere versie
meenemen. De jonge Kang is op dit moment echter als Iron Lad
lid van de Young Avengers en zij willen hem zeker niet laten
gaan, al hebben de echte Avengers daar zo hun eigen mening
over. Ondanks de aanwezigheid van enkele clichés zit
de plot intelligent in elkaar. Het vertelritme is goed, de
dialogen zijn fris en de wisselwerking tussen de jonge teamgenoten
verzandt nergens in een tienersoap. De tekeningen vullen het
verhaal aan, want de dynamische stijl, de open gezichten en
de warme inkleuring ademen stuk voor stuk een jonge sfeer
uit. Vier sterren, dus. tekst
allan heinberg tekeningen jim cheung
ultimate
x-men #59 (marvel)
Een tweedelig verhaal waarin Storm op zoek gaat naar Wolverine
en oog in oog komt met een bekende uit het verleden. Dat klinkt
zeer dun en inleidend. En dat is het ook, want het scenario
bevat extreme decompressie, die zo ver gaat, dat een blik
op alleen de eerste en de laatste pagina voldoende is om te
begrijpen waar het hier over gaat. Het tussenliggende gedeelte
bevat vooral veel voorspelbare clichés, waaronder Wolverine
in een pittig kroeggevecht en allesbehalve subtiele romantische
spanning tussen hem en Storm. Op zich is het vloeiende, duidelijke
tekenwerk best in orde. Het is alleen niet bijzonder genoeg
voor deze serie. Het is te gewoontjes. Al met al slechts één
ster. tekst
brian k vaughan tekeningen stuart immonen
daredevil
#73 (marvel)
De praatgroep over hoe Daredevil het leven van enkele gewone
burgers heeft beïnvloed, ontpopt zich als veel meer dan
willekeurige mensen die praten over hun ervaringen. Bepaalde
personages hebben direct of indirect met elkaar te maken gehad
en dat zorgt voor spanningen die hoog oplopen. Halverwege
zit een flashback die misschien iets te veel is opgerekt,
duidelijk met als doel het uitstellen van de cliffhanger,
maar de spanning blijft bewaard dankzij stevige dialogen en
een intelligente schrijfstijl. Als altijd zijn de tekeningen
van groot belang bij het totaalbeeld van de comic. De rauwe
stijl, het grimmig realisme, de donkere kleuren; beter verzorgd
kan het bijna niet. Drie sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen alex maleev
seven soldiers:
the manhattan guardian #2 (dc)
Een nieuwe Guardian helpt zijn krant bij het bestrijden van
de misdaad en in feite dus bij het maken van het nieuws. Zijn
eerste opdracht leidt hem naar een groep piraten die de metro
onveilig maakt. Een interessant idee dat net wat te weinig
wordt uitgewerkt, omdat het verhaal ditmaal vrijwel volledig
uit actie bestaat. Wat eveneens opvalt, is dat het verhaal
na dit deel al voorbij lijkt, terwijl het toch echt een vierdelige
miniserie is. Hoewel de tekenaar niet zijn gebruikelijke,
extreem cartooneske stijl hanteert, scoort het tekenwerk wel
een voldoende. Klassiek doch redelijk donker, gestileerd doch
zeker niet minimalistisch. Het is voldoende voor een score
van twee sterren. tekst
grant morrison tekeningen cameron stewart
ex machina
#11 (dc)
In de kern van dit eerste losstaande verhaal van de serie
bevindt zich een zeer interessant en goed geschreven gesprek
tussen burgemeester Mitchell Hundred en waarzegster Zehala.
Om daar te komen, moet het scenario zich eerst in allerlei
onmogelijke bochten wringen. Hoe vervelend dat geforceerde
aspect ook is, het is het waard. Het gesprek is namelijk een
fraaie combinatie van karakterelementen, een blik op de toekomst,
geheimen uit het verleden en politieke aspecten. De tekeningen
sluiten netjes aan op het verhaal, met een donker realisme
dat de toon zet en des te harder aankomt wanneer de flashback
naar 11 september wordt ingezet. Geen vijf, wel vier sterren. tekst
brian k vaughan tekeningen tony harris