squadron
supreme #1 (marvel)
De nieuwe reeks gaat eigenlijk gewoon verder waar de vorige
serie en de overbodige miniseries zijn opgehouden. In het
kader van de toegankelijkheid wordt alles netjes uitgelegd
volgens een structuur waarbij de hoofdpersonen één
voor één worden voorgesteld, zodat inhoudelijk
vrijwel niets gebeurt en de aandacht wordt afgeleid door de
matige tekstkaders. Het is nu afwachten hoe een rode draad
zich gaat ontwikkelen. Op het gebied van de tekeningen gelukkig
geen klachten, want de realistische stijl is de drijvende
motor achter deze serie. Soms wat statisch en misschien saai,
wel altijd helder en zeer aantrekkelijk. Drie sterren is te
veel, dus ik geef twee sterren. tekst
j michael straczynski tekeningen gary frank
x-factor
#5 (marvel)
Siryn is onlangs meegenomen door een psychopaat die zo lang
doet over zijn clichématige toespraak, dat hij Siryns
teamgenoot Rictor ruim voldoende tijd geeft voor de reddingspoging.
Eigenlijk is alles aan dit tussennummer eerder gedaan en biedt
het scenario niets nieuws. Het wordt echter in het bredere
kader van de nasleep van House of M geplaatst en dat compenseert
het voor een deel. Voor het overige is dit middelmatig. Ook
het tekenwerk is niet altijd even helder, vaak wat rommelig
en zeker niet stabiel genoeg. Het nieuws dat de oorspronkelijke
tekenaar is vervangen omdat hij zijn deadlines niet haalde,
is een fikse tegenvaller. Hoger dan twee sterren ga ik niet. tekst
peter david tekeningen dennis calero
ultimate
fantastic four #28 (marvel)
De alternatieve wereld die de Fantastic Four hebben geschapen
na een reis door de tijd, zit vol met superhelden. Dit blijkt
het gevolg van contact met de buitenaardse Skrulls, die uiteraard
niet te vertrouwen blijken. En hoewel deze insteek verre van
origineel en onverwacht is, zit de uitwerking goed in elkaar,
met een juiste mengeling van spektakel en aandacht voor wat
kleine details. Helaas blijft het idee wel bestaan, dat deze
verhaallijn een tussendoortje is. Het tekenwerk is dat niet,
want het zo realistische werk blijft voortreffelijk, zeker
in combinatie met de kleuren, die het realisme nog net wat
versterken. Alles bij elkaar is dit voldoende voor een score
van drie sterren. tekst
mark millar tekeningen greg land
daredevil
#83 (marvel)
Na de schokkende dood van een hoofdpersonage moet Matt Murdock
verder met zijn leven in de gevangenis. Het is een verhaal
dat voor elk aspect van dit gegeven aandacht heeft, hoog in
de hiërarchie van het gevangeniswezen en op het niveau
van de gevangenen zelf. De vorm vereist helaas een zekere
voorspelbaarheid en dat gaat ook in dit hoofdstuk op. Daar
staat tegenover, dat het overtuigend is gedaan, met sterke
dialogen, een goede vertelstem en een prettig tempo. De tekeningen
sluiten daar weer op aan. De rauwe lijnen passen bij de locatie
van het verhaal, de donkere kleuren maken het extra grimmig
en alle details kloppen. Vier sterren is de terechte score. tekst
ed brubaker tekeningen michael lark
testament
#4 (dc)
Nu de verschillende subplots over de jonge Jake Stern heel
langzaamaan samenkomen, wordt de rode draad van deze nieuwe
serie steeds duidelijker. Hierdoor worden ook de parallellen
met de bijbelvertellingen scherper en dat maakt het een stuk
boeiender. Daar staat tegenover, dat de personages niet worden
uitgediept, dat dingen vaak zonder reden gebeuren, dat het
tempo te laag is en dat de nadruk op seks plichtmatig aanvoelt.
Als dit niet verandert, komt de leesbaarheid in het geding.
Het tekenwerk is leeg, aan de te simpele kant en niet altijd
consistent. Misschien dat een eenvoudige inkleuring hulp kan
bieden, want nu is het iets té aangedikt. Voor nu twee
sterren. tekst
douglas rushkoff tekeningen liam sharp
loveless
#5 (dc)
Het verhaal gaat over veel verschillende schijven, maar uiteindelijk
wordt herhaald wat al aan het eind van het vorige deel duidelijk
was: Wes Cutter gaat in op het aanbod dat hem is gedaan en
wordt de sheriff van Blackwater. Ondanks het trage tempo en
de vele zijweggetjes, inclusief de flashbacks, is deze eerste
verhaallijn toch redelijk goed opgezet en uitgewerkt. Het
is een kwestie van afwachten of hier nu een aantrekkelijk
vervolg aan kan worden gegeven. Het hoofdpersonage moet in
ieder geval een stuk ronder worden, want dit is eenzijdig.
Wat betreft de tekeningen; de gestileerde composities en het
gevoel voor dramatiek blijven prachtig. Kortom, drie sterren. tekst
brian azzarello tekeningen marcelo frusin
supermarket
#2 (idw)
De jonge Pella is nog altijd op de vlucht voor de personen
die haar ouders hebben vermoord. In dit geval betekent dat
een nummer vol snelle actie en dus een nummer met niet heel
veel tekst, wat uiteraard ten koste gaat van de diepgang.
Het spreekt bovendien voor zich, dat Pella opnieuw ontsnapt
en begint aan de volgende etappe van haar vlucht. De formule
is dus duidelijk en die moet niet veel langer worden gehanteerd,
anders wordt de serie saai. Ook moet Pella als personage beter
vorm krijgen. Het tekenwerk is in orde. Van de strakke lijnen
tot de soms lege composities, van de oosterse invloeden tot
de overdreven felle kleuren; het komt prettig over. Geen twee,
wel drie sterren. tekst
brian wood tekeningen kristian