ultimate
spider-man #93 (marvel)
Spider-Man is samen met de X-Men beland op het eiland Krakoa,
waar ze live op televisie worden aangevallen en opgejaagd
door Deadpool en zijn Reavers. De vertelstructuur is om die
uitzending heen gevouwen, met als verteller een presentator
die de kijkers rechtstreeks toespreekt en de actie als het
ware regisseert. Het levert een paar zeer tekstdichte stukken
op die desondanks vlot weglezen. Waar Spider-Man nog sterk
wordt neergezet, vallen de X-Men helaas nogal eens uit de
toon. Over de tekeningen geen klachten, want met deze inkter
zijn de dynamische composities nog gedetailleerder geworden
en dat pakt prima uit. Kortom, ik geef hiervoor een score
van drie sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen mark bagley
american
virgin #2 (dc)
De jonge Adam Chamberlain ontdekt dat zijn vriendin is omgekomen.
Daarmee ziet hij zijn leven als een overtuigd maagd opeens
in een heel ander daglicht, zeker wanneer hij wordt opgejaagd
door een handvol gewapende mannen. Hij vertrekt naar Zuid
Afrika, omdat hij het lichaam van zijn vriendin hoe dan ook
wil zien. Inhoudelijk gaat het allemaal wat kort door de bocht.
Toch levert de wijze van vertellen zeker voldoende inhoud,
spanning en humor op. Alleen de personages moeten iets duidelijker
worden uitgewerkt, voor het overige zit de serie al aardig
in elkaar. Het eenvoudige, cartooneske tekenwerk is effectief,
dynamisch en past goed bij het verhaal, vandaar dat ik drie
sterren geef. tekst
steven t seagle tekeningen becky cloonan
batman: year
100 #3 (dc)
De Batman uit het jaar 2039 breekt in bij een overheidsinstallatie
ergens in Gotham, ontkomt en doet daarna een zeer bijzondere
ontdekking. Hoewel de manier waarop het verhaal wordt verteld
weinig afwijkt van de gebruikelijke clichés, zit in
de uitwerking een wezenlijk verschil dat deze miniserie tot
nu toe heel goed verteerbaar maakt. De futuristische stad
is bijna zelf een van de hoofdpersonages en dat werkt. Wel
jammer dat veel bijpersonages niet of nauwelijks worden uitgewerkt.
De tekeningen zijn opnieuw de ideale sluitpost. Van de door
manga beïnvloede lijnen tot de intensiteit van de composities
en de warme kleuren, het klopt allemaal. Vier sterren is dus
zeker terecht. tekst
& tekeningen paul pope
desolation
jones #5 (dc)
Net als in het vorige deel bestaat de vertelling uit wat actie,
dat als het cement moet dienen voor een handjevol lange dialogen.
Deze dialogen doen wel een poging tot inhoud en diepgang,
maar zelfs de beste schrijver kan niet langer verhullen dat
het gaat om een hoeveelheid expositie die eigenlijk niet thuishoort
in comics van enig niveau. Bovendien vallen de puzzelstukjes
veel te gemakkelijk op hun plek en is het cynische aspect
van het hoofdpersonage allang niets nieuws meer. De tekeningen
redden de serie. De krachtige lijnen, afwijkende lay-outs
en heldere lichaamstaal maken van elke pagina een klein kunstwerk.
Niet genoeg voor drie sterren, vandaar twee sterren. tekst
warren ellis tekeningen j h williams iii
dmz #6 (dc)
Journalist Matthew Roth wordt tijdens zijn werk in het futuristische
New York ontvoerd en naar New Jersey gebracht. Daar wordt
hij geconfronteerd met een oude bekende, waarna hij van zijn
ontvoerders een nieuwe opdracht krijgt. Al gebeurt hier inhoudelijk
meer dan voldoende, in feite is het tot nu toe een relatief
dun plot, omdat Roth de gebeurtenissen ondergaat en niet zelf
in handen heeft. Het echte conflict moet derhalve nog duidelijk
worden. Het tekenwerk is sterk, zoals dat de hele serie is.
De stijl heeft iets Europees en het oog voor detail houdt
het bijzonder levendig. De cartooneske trekjes zijn niet hinderlijk
en de heldere inkleuring doet de rest. Ja, vier sterren. tekst
brian wood tekeningen riccardo burchielli
100 bullets
#71 (dc)
Twee broers hebben zo hun eigen problemen, terwijl op de achtergrond
de rode draad van deze serie verdergaat met de gebeurtenissen
die onlangs in beweging zijn gezet. Dit laatste levert een
uiterst indrukwekkend kijkje op in de waanzin van Lono, wat
meteen het interessantste aspect van de huidige verhaallijn
is. Het conflict van de broers moet nu eenmaal nog echt op
gang komen; daar is het beruchte koffertje net pas in het
spel beland. Dialogen en verteltempo zijn bijna als vanzelfsprekend
heel prettig, met het tekenwerk als element dat naadloos op
de teksten aansluit. De truc is weliswaar hetzelfde, eenvoudige
lijnen met soepele kleuren; de uitwerking is sterk. Vier sterren. tekst
brian azzarello tekeningen eduardo risso
strangers
in paradise #81 (abstract)
De hoofdpersonages moeten leren omgaan met het idee dat hun
vriend David een tumor heeft en niet lang meer zal leven.
Iedereen reageert anders en de contrasten worden aangedikt
door het subplot van een gemeenschappelijke vriendin die zojuist
een ongeluk heeft gehad. Davids eigen demonen zijn het interessantst
en daarom is het jammer dat aan het eind van dit nummer net
te snel een absurde wending plaatsheeft. Niettemin is het
wel interessant in aanloop naar het eind van deze reeks. De
tekeningen halen de gebruikelijke standaard. De combinatie
van menselijke, realistische gezichten met hier en daar een
cartooneske versimpeling werkt. Geen vier, wel drie sterren. tekst
& tekeningen terry moore
shaolin cowboy
#5 (burlyman)
De Shaolin Cowboy vecht tegen allerlei bizarre wezens, belandt
in vreemde omgevingen en wordt ook nog opgeslokt door een
reusachtig monster. Hij zegt niets, zodat de dialogen afkomstig
moeten zijn van de bijpersonages en helaas is dat nu al een
paar delen telkens een grote slag naast de plank. Die dialogen
zijn namelijk gortdroog en lezen als stroop. Het plezier moet
komen van het extreem gedetailleerde tekenwerk, dat vooral
in de eerste helft van een uitzonderlijke klasse is. Samen
met de warme kleuren is het eindresultaat verbluffend. Op
termijn is dit echter wel duur voor een veredeld plaatjesboek,
dus hopelijk snel wat meer inhoud. Voor nu is twee sterren
genoeg. tekst
& tekeningen geof darrow