criminal
#3 (marvel)
Na de mislukte overval, waarbij de crimineel Leo Patterson
werd verraden door de mensen waar hij mee samenwerkte, duikt
hij onder samen met de gewonde Greta. Terwijl op de achtergrond
de gevolgen van die mislukte roof duidelijker worden, gaat
de aandacht nu vooral uit naar de wisselwerking tussen Leo
en Greta, wat op een volwassen en prettig leesbare manier
vorm wordt gegeven. De dialogen zijn sterk, het tempo is goed
en al ontkomt het script niet aan de voorspelbare clichés,
het blijft zonder twijfel heel netjes in stijl. De tekeningen
doen dat eveneens, met een rauwe stijl die dankzij de duistere
inkleuring net realistisch genoeg is voor een aantrekkelijk
resultaat. Al met al drie sterren. tekst
ed brubaker tekeningen sean phillips
ultimate
spider-man #103 (marvel)
Het verhaal over de vele klonen van Peter Parker loopt eindelijk
op zijn eind. Met steun van Nick Fury lijkt Otto Octavius
de grote winnaar van het conflict en dat terwijl hij voor
de klonen verantwoordelijk is. Een verrassende wending zorgt
voor een zeer interessante confrontatie, terwijl op de achtergrond
een al net zo fascinerend doch wel wat voorspelbaar subplot
over Sue Storm van de Fantastic Four loopt. Niettemin voelt
het eind toch ietwat geforceerd. Het tekenwerk kent eigenlijk
geen zwakke plekken, het is zo dynamisch en jeugdig en fris
dat de onvermijdelijke opvolger hier een erg zware klus aan
krijgt. Vier sterren is aan de hoge kant, vandaar dat ik op
een score van drie uitkom. tekst
brian michael bendis tekeningen mark bagley
checkmate
#9 (dc)
Nu de dekmantel van undercoveragent 502 blijkbaar is verpest,
wordt op het hoogste niveau binnen de organisatie van Checkmate
vergaderd. Als altijd zit deze scène zeer realistisch,
intelligent en volwassen in elkaar, zonder dat het langdradig
wordt of voelt als nutteloos oprekken. Helaas is het uitstapje
naar een gastrol voor Shadowpact geen succes, domweg omdat
de personages van dat team net niet passen bij het zo realistisch
neergezette Checkmate. Het scheelt dat de gevolgen van hun
ingrijpen boeiend zijn. Op het vlak van het tekenwerk geen
klachten; de stijl wordt robuuster, is gestileerd en kan met
weinig lijnen dynamiek en emoties overbrengen. Drie sterren. tekst
greg rucka tekeningen jesus saiz
y: the last
man #52 (dc)
De netelige situatie waarin Yorick Brown en zijn reisgenoten
zich de vorige keer bevonden, wordt nu op verrassend eenvoudige
wijze ongedaan gemaakt. Dat is jammer, omdat op die manier
afbreuk wordt gedaan aan de spanning en aan de cliffhangers.
Neemt niet weg dat vóór deze ommekeer een aantal
zeer intrigerende dialogen voor de diepgang zorgen. Het onderwerp
is niet alleen boeiend, het biedt ook speculaties over wat
nu precies in het eerste nummer van de serie is gebeurd. De
tekeningen zijn wederom van hoog niveau. Hoe eenvoudig de
lijnen ook mogen zijn, de composities zijn helder, de mensen
herkenbaar en de gelaatsuitdrukkingen scherp. Ik kom uit op
vier sterren. tekst
brian k vaughan tekeningen pia guerra