the mighty
avengers #8 (marvel)
Een virus verandert alle inwoners van New York in een gevaarlijke
Venom. Als de Avengers ingrijpen, blijken ook zij gevoelig
voor het virus. Hetzelfde geldt voor het andere, niet-officiële
team Avengers. Terwijl zij een poging doen tot het beperken
van de schade, gaat Iron Man op onderzoek naar de bron van
de infecties. Hij vindt de oplossing en de man die achter
de aanval zat. Op zich is het een vrij eenvoudig verhaal.
De confrontatie tussen beide teams Avengers levert echter
flink wat spanning op en de finale belooft veel. Het tekenwerk
is ideaal voor een grootschalig gevecht tussen superhelden,
met veel dynamiek, goede poses en een zeer degelijke inkleuring.
Drie sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen mark bagley
ultimate
x-men #90 (marvel)
Nathaniel Essex, beter bekend als Mister Sinister, heeft zijn
zelfmoord in scène gezet en de X-Men schakelen de hulp
in van tijdreiziger Bishop. Sinister gelooft dat hij een aantal
moorden moet plegen voor hij verandert in een vele malen sterker
wezen. De snelheid waarmee Sinister de moorden kan plegen,
neigt naar gemakzucht. Aan de andere kant, op deze manier
blijft het tempo hoog en is de cliffhanger de moeite waard.
De tekeningen zijn aantrekkelijk, al duikt hier en daar het
probleem op van de te vage inktlijnen, wat het geheel een
te zachte uitstraling geeft. Ook zijn de achtergronden niet
of nauwelijks uitgewerkt, zeker tegen het eind. Voor nu geef
ik twee sterren. tekst
robert kirkman tekeningen salvador larroca
daredevil
#104 (marvel)
De plannen van Mr. Fear drijven Daredevil tot extreme methoden,
waaronder het martelen van Ox. Het mag niet baten, want Fear
heeft zijn plannen over meerdere schijven voorbereid en hij
wil Daredevil nu zo dicht mogelijk bij zijn privésfeer
raken. Het resultaat is een grimmig verhaal met personages
die erg realistisch worden neergezet. Alleen de rol van de
Hood is wat vervelend, dat personage kan mij niet boeien.
Wat betreft de tekeningen geen klachten. De twee stijlen lijken
sterk op elkaar, allebei erg duister, met veel aandacht voor
zwarte vlakken, elegante close-ups en een sfeer die zich nog
het best laat omschrijven als noir. Vandaar dat een score
van drie sterren haalbaar is. tekst
ed brubaker tekeningen michael lark & paul
azaceta
ultimate
spider-man #118 (marvel)
Een aaneenschakeling van korte en zeer grappige openingsscènes
zet elk hoordpersoon van de nieuwe verhaallijn meteen scherp
neer. Daarna komen alle verhaalstrengen bij elkaar en wordt
een interactie verkregen die prettig leesbaar is, vol vaart,
humor en geschreven met de gebruikelijke formule van gestileerde
dialogen. Hoewel het inleidend is en blijft, houdt de gastrol
van Iceman het fris en eindigt dit hoofdstuk met een wending
van het grootste kaliber. Waar de inkleuring soms net wat
te hardgeel en hardroze is, zijn de tekeningen verder uitstekend.
De vele pratende hoofden, personages in hun gewone kleren;
alle scènes blijven visueel interessant en ik geef
vier sterren. tekst
brian michael bendis tekeningen stuart immonen
jack of fables
#19 (dc)
De roadtrip van Jack en zijn reisgenoten, op zoek naar een
kostbare schat, brengt hen rechtstreeks in de problemen. Het
is opvallend dat de diepgang in dit nummer moet komen van
korte scènes met de bijpersonages, terwijl Jack zelf
een overdreven archetype blijft. Komisch is het wel, maar
het is de vraag voor hoe lang. Overigens is de volledige pagina
met een interne monoloog van de blauwe os weer hilarisch.
Het tekenwerk scoort ook een voldoende, mede omdat dit verhaal
vraagt om meer close-ups en dat precies het sterke punt van
deze stijl is. Zodra het groter moet en met meer actie, wordt
het nog wel eens schetserig en onduidelijk. Al met al geef
ik hier drie sterren voor. tekst
bill willingham & matthew sturges tekeningen russ
braun
y: the last
man #60 (dc)
Het is eindelijk zover: het allerlaatste nummer van wat de
afgelopen jaren misschien wel de beste serie van Vertigo is
geweest. Dit extra dikke nummer blijkt voornamelijk een epiloog.
En dan eentje die zich bovendien lange tijd na het eind van
het hoofdverhaal afspeelt. De wereld wordt weer opgebouwd,
de bevolking groeit langzaam dankzij de kloontechnologie en
middels enkele korte flashbacks wordt getoond wat in de tussentijd
is gebeurd. Structureel een interessant verhaal en ook emotioneel
raakt het de juiste snaren. Dit is een waardig afscheid, dat
wordt ondersteund door het als altijd stabiele, duidelijke
en toegankelijke tekenwerk. Meer dan terecht een score van
vijf sterren. tekst
brian k vaughan tekeningen pia guerra
batman #673
(dc)
Na de hartaanval die Batman in het vorige nummer had, flitsen
allerlei beelden uit zijn verleden voor zijn ogen. Als eerbetoon
aan de klassiek Batman is het een aardig nummer, al moet worden
gezegd, dat de schrijfstijl het bewust vaag houdt, zodat niet
helemaal duidelijk wordt waar de grens tussen feit en verzinsel
ligt. Waarschijnlijk leest het beter als gebundeld verhaal,
want nu als losse comic voelt het te dun. Het tekenwerk is
eigenlijk wat te simpel voor de gelaagdheid van het verhaal.
Het gebruikt simpele lijnen en dito composities, die het vaak
ontbreken aan diepte. Prima voor de jaren negentig, toch wat
teleurstellend anno nu. Als losse comic verdient dit slechts
twee sterren. tekst
grant morrison tekeningen tony daniel
suburban
glamour #3 (image)
De jonge Astrid worstelt met informatie die ze heeft gekregen,
informatie waaruit blijkt dat zij helemaal niet is wie ze
denkt dat ze is en dat ze in feite de dochter is van een echtpaar
uit een verre sprookjeswereld. Wel erg veel tekstloze pagina's,
deze keer en dat is niet bevorderlijk voor de diepgang, want
nu worden de scènes waarin Astrid haar besluit moet
maken of ze hier blijft of dat ze naar de andere wereld vertrekt
toch een beetje clichématig. Ook de bijpersonages,
waaronder David, vervallen in voorspelbaar gedrag en dat is
jammer, want het tekenwerk is van het gebruikelijke niveau.
Eenvoudig in stijl doch effectief in het vertellen van het
verhaal. Eén ster is terecht. tekst
& tekeningen jamie mckelvie