ultimatum
#1 (marvel)
De miniserie die naar verluidt het Ultimate universum grondig
op zijn kop zal zetten, begint met een plichtmatige structuur.
Alle relevante helden en teams worden keurig per pagina geïntroduceerd,
inclusief onlogische dialogen waarbij hun namen worden genoemd,
waarna een enorme vloedgolf Manhattan onder water zet. De
rest van het nummer handelt over de gevolgen van de ramp en
het besef wie nu het brein achter die aanval is. Spannend
wordt het niet, de decompressie in de vertelstijl is te groot
en ook de bedoeling van het verhaal blijft onduidelijk. Het
tekenwerk scoort een voldoende, al is de realistische stijl
minder gedetailleerd dan gebruikelijk. Alles bij elkaar geef
ik hier twee sterren. tekst
jeph loeb tekeningen david finch
x-factor
#36 (marvel)
Darwin is de gevangene van een geheimzinnige organisatie.
Intussen zetten de leden van X-Factor de achtervolging in.
Ze krijgen hulp van Longshot, die zo op een elegante manier
bij het team wordt betrokken. Helaas vordert de plot deze
maand eigenlijk niet: het team is nog steeds op jacht naar
Darwin en Darwin zit nog steeds gevangen. De ruimte die hierdoor
overblijft, wordt niet ten volle benut, zodat het verhaal
ditmaal aan de dunne, matige kant is. Ook de tekeningen helpen
weinig, want die zijn nog steeds vreselijk rommelig en voorzien
van een dynamiek die na de jaren negentig in onbruik is geraakt.
Hoewel het consistenter oogt, blijft het leeg en onaantrekkelijk.
Eén ster. tekst
peter david tekeningen larry stroman
top 10 season
2 #2 (dc)
De invloed van de nieuwe hoofdcommissaris blijft de oorzaak
van allerlei rimpelingen binnen het bureau. Dat begint met
de verplichte uniformen voor alle medewerkers en klinkt door
in de strengere aanpak van rechercheurs die hun boekje soms
te buiten gaan. Het is interessant hoe dat aspect dient als
canvas voor de echte vertelling: enerzijds duikt Girl Two
op, een replica van Sung Li, anderzijds moet worden ingegrepen
wanneer een huis de bewoners gijzelt. Van de intelligente
plot tot de boeiende uitwerking, de tekstdichte pagina's lezen
lekker vlot weg en krijgen ondersteuning van het tekenwerk,
dat minder last heeft van vervaagde kleuren. Dit is genoeg
voor vier sterren. tekst
zander cannon tekeningen gene ha
house of
mystery #7 (dc)
Na alle voorbereidingen van de vorige keer is het nu eindelijk
tijd voor de verkenning van de kelder van het geheimzinnige
huis uit de titel. Die tocht door de donkere gangen levert
niet alleen enkele grappige knipogen op, het zorgt ook voor
een volstrekt voorspelbare en zeer geforceerde romantische
ontwikkeling tussen hoofdpersonage Fig en Harry. Het tussenverhaal
lijkt in eerste instantie ook een plichtmatige breuk binnen
de vertelstijl, maar het groeit uit tot het sterkste punt
van het nummer en veruit het beste korte verhaal in de serie
tot nu toe, met prachtig realistisch tekenwerk en warme kleuren.
Ook de vaste tekenaar levert goed werk af, daarom drie sterren. tekst
matthew sturges & bill willingham tekeningen
luca rossi & david petersen