In juni verhuist de Image titel Fear
Agent naar Dark Horse. De eerste serie in het nieuwe jasje
wordt weer gemaakt door de oorspronkelijke tekenaar Tony Moore,
dus dat is dubbel goed nieuws. Nog geen goed nieuws, maar
wel een teaser voor wat komen gaat, is de bundel The Art of
Matt Wagner's Grendel. De nieuwe miniserie later dit jaar
klinkt een stuk veelbelovender. De rest van het aanbod beperkt
zich tot manga en Star Wars, dus dat laat ik liggen.
Superman en Batman maken de dienst
uit bij DC, want hun verschillende series krijgen alle aandacht.
Voor wie verder doorbladert, is daar echter ook nog het laatste
deel van de miniserie Justice, door Jim Krueger en Alex Ross.
WildStorm probeert het met de verse miniserie The Highwaymen,
wat met de relatief onbekende makers in ieder geval voor mij
niet iets is dat behoort tot het stapeltje verplichte kost.
Zelfs bij Vertigo is het aan de stille kant, want los van
de reguliere series verschijnt deze maand verder niets nieuws.
Wel wordt American Virgin gepromoot, met twee bundels, terwijl
recentere titels als Jack of Fables en Scalped met nieuwe
verhaallijnen en dus met handige instappunten voor de nieuwe
lezers komen. Ach, mijn portemonnee is hier ongetwijfeld blij
mee.
Op het affiche van Image staat ditmaal
The Amory Wars, een vijfdelige miniserie geschreven door de
frontman achter de band Coheed and Cambria. Ook nieuw zijn
de reeksen Repo, The Ride: Die, Valkyrie! en Sidekick: Super
Summer Sidekick Spectacular. Geen van die titels is mijn smaak,
vandaar dat ik snel doorga naar de eerste bundel van True
Story, Swear to God. Top Cow gokt op crossoverdrift met Top
Cow / Marvel. Daar pas ik ook voor.
Marvel brengt de Hulk terug op Aarde.
Dat doen ze met de miniserie World War Hulk, getekend door
John Romita Jr, maar helaas ook nog met World War Hulk: Front
Line, een zesdelige miniserie door Paul Jenkins. En ik denk,
dat dit garant zal staan voor zes nummers vol tekstkaders
en mijmeringen. Daredevil: Battlin' Jack Murdock is nog zo'n
miniserie die nogal overbodig lijkt en de naam van tekenaar
Carmine Di Giandomenico kan betekenen, dat veel recensenten
het laten liggen, uit angst voor typefouten bij de credits.
Michael Turner moet overuren hebben gedraaid voor de covers,
Kevin Grevioux staat aan het hoofd van de terugkeer van New
Warriors en X-Men viert nummer tweehonderd met tekeningen
van Humberto Ramos en Chris Bachalo.
De independents hebben leuke projecten
op de planning. Ballantine Books is de uitgeverij waar de
bijzondere reeks graphic novels Flight is ondergebracht, in
het verleden altijd goed voor het ontdekken van de nieuwe
lichting talent. Dynamite Entertainment is het nieuwe thuis
van de bij DC weggestuurde reeks The Boys en bij IDW is het
tijd voor de miniserie Spike: Shadow Puppets, met daarin poppenversies
van de van televisie bekende karakters. Oni pakt uit met Whiteout:
Melt Definitive Edition en een nieuwe editie van Lost At Sea,
met verdorie een veel betere cover dan de oorspronkelijke
versie. En Top Shelf heeft de graphic novel Death by Chocolate:
Redux.
comics
:: in
dmz
(dc) Al sinds hij voor het eerst van zich
liet horen, toen bij kleinere uitgeverijen, is Brian Wood
een man van de concepten. Zijn comics zijn vaak gebaseerd
op één centraal idee. Een idee dat tot de verbeelding
spreekt. Ook in zijn DMZ, uitgegeven bij Vertigo van DC, bouwt
hij een complete wereld om het basisconcept.
Een strijd in het New York van de
nabije toekomst heeft Amerika verdeeld en de ooit trotse stad
veranderd in een levensgevaarlijk gebied. Hoofdrolspeler Matthew
Roth vindt echter, dat hij een taak heeft, een missie. Hij
is immers journalist en hij moet en zal het verhaal van de
man van de straat optekenen. Daarbij wordt hij maar al te
vaak gebruikt als politiek schaakstuk. Met dat als eenvoudige
basis heeft Wood binnen korte tijd een ijzersterke comic opgezet.
Toegegeven, Roth mag nog iets meer worden uitgediept, maar
het is en blijft een conceptcomic en binnen dat kader slaagt
het. Daarbij mag de inbreng van tekenaar Riccardo Burchielli
niet worden vergeten.
In het tweede jaar van DMZ hebben
Wood en Burchielli soms nog last van opstartproblemen. Hier
en daar moet de juiste toon worden gevonden, wat lastig is
met de telkens evoluerende stijl van Burchielli. Daaronder,
voor wie verder wil kijken, ligt een zeer fascinerende comic
over net zo fascinerende onderwerpen.
comics
:: out
moon
knight (marvel) Het heeft lang geduurd voor
het weer kwam tot een nieuwe, maandelijkse comic over de avonturen
van Marc Spector, het alter ego van Moon Knight. Vorig jaar
gaf Marvel het startschot en mede door het mooie en gedetailleerde
tekenwerk van David Finch liet ik me al snel over de streep
trekken.
Daarmee is meteen de zwakte van de
serie aangegeven. Want als ik een comic spaar vanwege de tekenaar,
is de kans aanwezig dat ik afhaak als die tekenaar vertrekt.
Dat is precies wat met deze reeks gebeurt. De schrijver is
Charlie Huston en dat is iemand die op zich een goed ontwikkeld
gevoel heeft voor timing, voor tempo en voor dialogen. Toch
is het bijna altijd een geval van net niet. Zijn verhalen
zijn opzettelijk warrig, gevuld met personages die de helft
van de tijd in onzinnige terzijdes zijn verwikkeld, zonder
dat voor de lezer duidelijk is waar het over gaat. Dat is
een schrijfstijl die mij niet kan bekoren, sterker, die mij
uiteindelijk flink op de zenuwen gaat werken.
Om die reden is Moon Knight onmiddellijk
van mijn lijstje geschrapt. Alle lof voor Marvel dat een poging
is gewaagd, maar het heeft domweg niet goed uitgepakt. Met
Finch was de serie nog nét te doen. Zonder hem is het
een verloren strijd, want welke opvolger ook wordt gevonden,
het zal het oude niveau niet halen.