Zaterdagmiddag wordt bekendgemaakt
dat Brian Michael Bendis zesentwintig stemmen meer dan Judd
Winick heeft gekregen. Judd vindt dat totaal geen probleem.
Hij voelt zich als een vis in het water met zo veel camera's
om zich heen en heeft vanochtend tijdens het scheren in de
camera boven de wasbak uitgebreid over zijn jeugd verteld.
Ook Brian doet er niet moeilijk over, "Ik ben verdomme
de beste schrijver van dit moment. Iedereen wil me hebben,
jonge meisjes gooien tijdens signeersessies hun slipjes naar
me toe; ik heb hier geen fuck te zoeken." Hij wil net
zijn mountainbike op de taxi binden als de borstzak van de
producent rinkelt.
Joe Quesada aan de lijn. Of Brian
niet even een paar uurtjes mag blijven en ter gelegenheid
van zijn afscheid een potje lasergame in het Bad Writer huis
mag spelen. Geld is geen punt. Apparatuur en decorbouwers
zijn onderweg. De producent stribbelt tegen, maar als Joe
hem tien gesigneerde exemplaren van Brians nieuwe serie Alias
belooft, duwen hij en de lichttechnicus de zeven schrijvers
hardhandig naar buiten.
Stipt acht uur is alles klaar voor
een vlot spelletje lasergame. Het Bad Writer huis is omgetoverd
tot een duister doolhof en iedereen is een harnas en een wapen
aangemeten. Zelfs Warren Ellis, die lasergamen in eerste instantie
voor mietjes vond, maar van mening veranderde toen bleek dat
Joe een leuke som geld op zijn geheime rekening stort als
hij meedoet. Met zeven deelnemers is het vormen van twee gelijke
teams een onmogelijke opgave. Gelukkig blijkt na vijf minuten
dat dit geen verschil maakt.
Judd heeft nog geen schot gelost omdat
hij om de haverklap vraagt of zijn make-up kan worden bijgewerkt
en Rob Liefeld heeft zichzelf zo goed verstopt dat niemand
hem kan vinden. Het laserwapen heeft Christina Z op een idee
voor een dildo gebracht en ze is druk bezig met het in kaart
brengen van de afmetingen. Todd McFarlane is continu op de
vlucht voor Warren, die als een huurmoordenaar op zoek is
naar zijn prooi en Alan McElroy houdt iedereen op afstand
met zijn grafische omschrijving van de schade die een kogel
in het menselijk lichaam kan aanrichten. Brian bekladt intussen
met fluorescerende vilstiften de muur. "Even mijn comics
pluggen."
Pas als de coproducent ingrijpt en
de winnaar een overheerlijke slagroomtaart in het vooruitzicht
stelt, barst de strijd in volle hevigheid los. Links en rechts
schieten de schrijvers elkaar overhoop. Negen weken opgekropte
frustratie komt naar boven. Warren lost als een wildeman schoten
af. "Mietjes! Jullie zijn allemaal mietjes!" raaskalt
hij. Tot grote frustratie van Todd schalt Brian bij iedere
voltreffer "Bendis! Bendis!" door de duisternis.
Met bloeddoorlopen ogen tackelt hij Brian vanachteren, klemt
hij hem tussen zijn benen en leegt hij zijn magazijn op Brians
borst. "Dat zijn achtentwintig overtredingen! Die naam
is van mij! Dood! Dood! Dood!" Het schuim staat op Todds
kaken en hij had Brian een enkeltje ziekenhuis bezorgd als
Alan niet "En nu met z'n allen tegen Rob!" had geroepen.
Een klein uur later is de strijd voorbij.
Iedereen levert het harnas en het wapen in en de scoreformulieren
worden vol trots bekeken. "Jammer dat Pedro iedere keer
zo hard voor ons wegliep," verzucht Judd. "Die arme
jongen heeft het al moeilijk genoeg met zijn ziekte."
Alan vindt het wel humor. "Zag je zijn ogen? Pure angst!"
Bezweet maar voldaan neemt Brian afscheid van iedereen behalve
Todd. Zodra blijkt dat Brian op de achterkant van de taxi
met grote letters de naam 'Bendis' heeft geklad, ontploft
Todd van woede en is een half dozijn geluidstechnici nodig
om hem tot bedaren te brengen.
Het Bad Writer huis wordt niet direct
weer omgebouwd. Olav Beemer, de bedenker van het programma,
heeft zijn invloed laten gelden en mag met elf andere comicliefhebbers
ook een partijtje lasergamen. Tot die tijd mogen de bewoners
in de tuin van de door Warren gewonnen taart genieten. Rob,
die eindelijk heeft ontdekt dat het spel is afgelopen, komt
naar buiten gewandeld als Olav en consorten binnenkomen. Timide
loopt hij langs het gezelschap, tot iemand roept, "Hey
Pedro! Boe!"
Gillend als een luchtalarm stuift
Rob de tuin in. "Ren voor je leven! Dat was Josh van
The Blair Witch Project! Ze komen ons halen!"