Ook op de Bad Writer loft in hartje
Manhattan wegen de laatste loodjes het zwaarst. J. Michael
Straczynski is overtuigd van zijn heilige missie en is druk
met de voorbereidingen voor het rituele slachten van zijn
huisgenoten. Frank Miller is nog altijd onder de indruk van
het contact met de geest van Michael Turner, vorige week via
een ouijabord. In de wetenschap dat het hiernamaals dus blijkbaar
bestaat, heeft hij besloten, dat het hem niets meer kan schelen.
Marjorie Liu, als beoogd middelpunt van het offerritueel,
draait afwezig krullen in een haarlok en mompelt iets over
hoe ze 'nee' had moeten zeggen toen Joe Quesada haar vroeg
voor het schrijven van comics.
Brian Reed, tenslotte, ijsbeert de
hele week door de woonkamer, zijn illegaal mee naar binnen
gesmokkelde mobiele telefoon tegen zijn oor. "Ik snap
niet dat hij niet opneemt!" roept hij nadat hij voor
de zestigste keer de voicemail van Brian Michael Bendis hoort.
"Maand in, maand uit kus ik de grond waarop hij loopt,
maar als het erop aankomt, krijg ik stank voor dank! Vroeger
kregen protegés meer respect." Joseph grinnikt
en draait zich om. "Welnee," zegt hij, "zo
gaat dat met protegés. In het begin is het humor, maar
na een tijdje gaat die ruggengraatloze idolatrie vervelen.
Waarom dacht je anders dat ik Fiona Avery nooit meer terugbel?"
Met een diepe zucht laat Brian zich
naast de anderen onderuitzakken op de bank. De vier finalisten
van Bad Writer houden in afwachting van de laatste stemronde
van het zo lange seizoen een filmmarathon en op dit moment
rolt Changeling over het scherm van de breedbeeldtelevisie.
Terwijl de aftiteling loopt en Marjorie een traan van totale
ontroering wegpinkt, verkondigt Frank dat hij het boek toch
beter vond. "Wat?" ontploft Joseph. "Dat is
geen boek! Ik heb dat scenario geschreven! Ik heb de helft
van mijn ziel aan Mephisto moeten beloven, maar het is mijn
verhaal!" Kokend van woede pakt hij Frank bij de kraag
en hij gooit hem dwars door de televisie.
"Wakker worden!" Marjorie
slaat Frank in het gezicht, maar hij blijft roerloos liggen.
"En jij!" buldert Joseph, zijn vinger uitgestoken
naar Marjorie. "Ik wist wel dat ik je niet voor de gek
hield met mijn toneelstukje. Je hebt het lekker meegespeeld,
vooral die seks, dat was heel overtuigend, maar waarom zou
je meedoen met een debiel die zijn masturbatiefantasieën
op jou projecteert? Al die andere kerels, David, Mark, Craig,
die sla je af, maar mij geef je wat ik wil? Daar trapt niemand
in! Jij bent Loki! Geef toe, jij bent die nieuwe, vrouwelijke
Loki!" Als een wild dier bespringt hij Marjorie, die
tegenstribbelt, maar in elkaar zakt als Joseph op een zenuw
in haar nek drukt.
Joseph draait zich om naar Brian,
die met de armen over elkaar staat en met zijn ogen rolt.
"Wat?" zegt Brian. "Je wilt nu ook vechten
met mij? De man die armworstelen met Ed Brubaker heeft overleefd?
Laat me niet lachen. Ik breek je zo in tweeën, kerel."
Zestien seconden later ligt Brian plat op de vloer, zijn armen
achter zijn hoofd geknoopt en de voeten van Joseph in zijn
nek. "Help! Help me!" snikt hij tegen zijn telefoon.
"Bendis, help me dan toch!"
Tegen de tijd dat Marjorie, Frank
en Brian weer bij bewustzijn komen, liggen ze gekneveld op
een houten plank die, bij gebrek aan de door de beveiliging
uit de bezemkast verwijderde stenen offerplek, voor altaar
moet doorgaan. In het donker sprenkelt Joseph de inhoud van
een flesje Mephistookolie over het drietal en hij haalt een
doos lucifers uit zijn zak. Intussen maakt Marjorie zo'n kabaal,
dat Joseph de prop uit haar mond trekt. "Alsjeblieft,"
kucht ze, "maak me los, ik wil even naar de camera zwaaien."
Joseph lacht, maar hij is precies voldoende afgeleid: Marjorie
schopt hem tegen de knieën, waardoor hij op zijn rug
valt en de lichtontvlambare stookolie in zijn gezicht krijgt.
De rest van de olie stroomt langzaam over de vloer, richting
de gang.
Dan rinkelt de bel van de lift. "Hoi,"
klinkt het vanuit de gang. "Joe Quesada en Brian Michael
Bendis hier, uw speciale gastpresentatoren voor de finale
van Bad Writer!" De twee stommelen de huiskamer binnen,
op zoek naar het lichtknopje, maar het enige wat ze zien,
is het rode licht van de rookmelder. "Shit," zegt
Joe tegen Brian, "we mogen hier helemaal niet roken.
Snel, trap die sigaar uit, gooi 'm op de grond."
Als in slow motion zien Marjorie,
Frank, Brian en Joseph de brandende puntjes van twee sigaren
vallen. Frank hoopt, dat hij de titel Bad Writer ook postuum
kan winnen, Brian barst in tranen uit bij het horen van de
stem van zijn idool, Marjorie zwaait alsnog naar de camera
en Joseph had zich van dit offer toch wat anders voorgesteld.
De sigaren raken de grond. Het beeld gaat op zwart.