Na afloop van de eerste weeklydose.com
Meet and Greet was duidelijk dat het avontuur een staartje
zou krijgen. Op het messageboard van mijn site werd binnen
twee maanden gespeculeerd over een nieuw dagje uit. Dat het
centraal gelegen Utrecht wederom als locatie zou worden gekozen,
stond snel vast en ook het rondje stripwinkels werd direct
in het programma opgenomen. Voor de afwisseling zou deze keer
echter een andere eettent leuk zijn en om weer naar de film
te gaan, is zo afgezaagd. Een enquête op het board en
heel wat gediscussieer later viel de keuze op eten bij de
Bacchant en een potje Laser Quest.
Tijdens de eerste Meet and Greet vonden
we de opkomst van negen man al verrassend hoog. Voor de tweede
grote bijeenkomst hadden zich zeventien mensen opgegeven:
bijna een verdubbeling. Zou dat te maken hebben gehad met
de introductie van de exclusieve weeklydose.com T-shirts?
Vrijdagavond kreeg ik via e-mail helaas de afzegging van Joost
Voogt, maar zaterdag 11 augustus stapte ik bepakt met twee
tassen vol T-shirts op de fiets en begaf me slingerend richting
Utrecht. Aangezien een fiets in hartje binnenstad zó
spoorloos verdwenen kan zijn, had ik afgesproken dat ik mijn
tweewieler bij vertaalcollega Tom Groot in het halletje zou
parkeren. Ik overhandigde hem zijn zwarte shirt met het geelblauwe
logo en precies op dat moment kreeg ik een sms van Klaas Kuperus
(de gedelegeerd organisator van de Meet and Greet) dat hij
zich vanwege een virusinfectie niet goed genoeg voelde om
helemaal vanuit Friesland te komen rijden.
mag2
:: middag
Klokslag half drie sleurde ik mijn
twee tassen vol shirts over de tegels van Utrecht Centraal,
waar op de verzamelplaats vlakbij de Burger King al een groepje
stond. De handen werden geschud, de shirts werden in ontvangst
genomen en de zakken snoep vlogen door de lucht. Niet iedereen
was op tijd, maar na een minuut of twintig was de verzameling
compleet: Richard Baptist, Maarten ter Braak, Tom Groot, Alexander
Lucassen, Sven Mesman, Joost Mundi, Johan Nelemans, Eric van
der Pol, Koen van Rhee, Erik van Rooijen, Tim Roza, Cees Vendrig,
Peter Verschoor en ikzelf, Olav Beemer. Sven, Joost, Eric,
Erik en Tim waren tijdens de eerste Meet and Greet ook van
de partij en Johan bezoekt tijdens de Stripdagen al jaren
trouw de stand van Juniorpress, maar de anderen kende ik alleen
van het board. In de wirwar van nicknames en echte namen probeerde
ik zo goed mogelijk de gezichten te plaatsen.
Met zijn veertienen denderden we door
Hoog Catharijne. Zo'n verzameling comicliefhebbers zien de
plaatselijke junks ook niet elke dag. Toch kwamen we ongeschonden
aan bij stripwinkel Whoops. De aanwezige klanten maakten zich
uit de voeten toen wij de winkel als een vesting innamen.
Hier en daar werd aardig ingeslagen en de laatste nieuwtjes
werden uitgewisseld. Koen voelde zich niet helemaal fris en
vond het verstandiger om naar huis te gaan: hij had zijn shirt
binnen, had de anderen ontmoet, maar wilde het feest niet
bederven door ziek te worden. Uitgedund tot dertien man begaf
de stoet zich naar stripwinkel Blunder, waar we allemaal in
de comicskelder pasten. Johan vond daar eindelijk Tangled
Web #4, Tom tastte diep in de buidel en schafte de paperback
From Hell aan en ik maakte van de gelegenheid gebruik om nog
maar eens een keer de briljante comic 100 Bullets bij iedereen
aan te raden. Een leuk detail was dat Edwin, de man van de
comics bij Blunder, ook wel zo'n T-shirt wilde kopen. Zo gezegd,
zo gedaan. Handel!
Eenmaal buiten scheen het zonnetje
nog altijd en waaide een verfrissend windje door de stad.
We hadden de tijd en streken neer op het schaduwrijke en winderige
terras van café-restaurant Lofen. Niet dat we keuze
hadden: de zonnige terrasjes waren dampend, stampend vol en
bij een ander café werden we weggejaagd omdat het nuttigen
van alleen een drankje daar blijkbaar voor mietjes is. Onder
het genot van zes cola, drie sinas (waarvan er eentje door
de beetje blonde serveerster schuimend over de tafel werd
gegooid) en vier bier kon iedereen nader kennismaken. Sven
en Eric worstelden met hun Tomb Raider card game, Johan verbaasde
zich over het feit dat zijn simpele biertje een 'Amsterdammertje'
werd genoemd en Joost moest toegeven dat hij de DVD van The
Blair Witch Project (met daarin zijn evenbeeld Josh) wel onlangs
had gehuurd, maar niet had kunnen bekijken omdat het schijfje
het niet deed. Alexander ging vlak voor het eten weer richting
huis. Ook hij voelde zich niet top en sloeg het eten en lasergamen
liever over.
Rond een uur of zes werd onhandig
afgerekend en belde ik Mieke op, de altijd spammende mascotte
van het messageboard. Aangezien zij allergisch is voor stripwinkel
Whoops durfde zij haar gezicht pas tijdens het eten te vertonen
en ja, we hadden in het studentikoze restaurant Bacchant nog
niet eens het drinken besteld of Mieke kon na een haastig
rondje kennismaken aanschuiven. Inmiddels hadden sommigen
hun nieuwe weeklydose.com shirt aangetrokken en kon het gesprek
losbarsten. Of beter, gesprekken. Meervoud. Het voeren van
een centraal gesprek is voor een dertienkoppig gezelschap
aan een lange tafel onmogelijk. Vanuit mijn ooghoeken zag
ik wel hoe Tim met gepaste trots zijn schetsboek aan Richard
liet zien, maar met een bord eten voor de neus bleef het aan
mijn kant van de tafel bij wilde verhalen over Juniorpress
(het is dat Johan geen notitieboekje bij zich had, anders
had hij veel aantekeningen gemaakt), interessante televisieseries,
goede comics en spookverhalen over piercings en tattoos ("het
voelt als een vibrerend stanleymes," merkte Mieke koeltjes
op). Twee uur later mochten we afrekenen en trok iedereen
braaf de portemonnee. Tijd voor Laser Quest!
mag2
:: avond
Onder het motto 'lichaamsbeweging
is voor mietjes' zocht Mieke haar fiets op en peddelde ze
richting haar nieuwe flatje. De twaalf overgebleven diehards
doorkruisten Utrecht en kwamen stipt op tijd aan bij Ozebi.
Daar bleek dat Klaas voor de week erna had gereserveerd, maar
gelukkig hadden ze nog wat gaatjes en begaven we ons na een
verfrissende beker drinken in het donkere hol van de leeuw.
Bijna niemand had ervaring met lasergamen, dus het voelde
onwennig. Eenmaal in twee groepjes verdeeld en op het slagveld
uitgespuugd, ging het er echter wel bikkelhard aan toe. Geniepige
hoekjes, verwarrende gangen en verblindende lichten zorgden
voor de sfeer en met name Richard had de smaak van het genadeloos
moorden te pakken. De vijftien minuten waren zó voorbij
en we hadden onze harnassen nog niet afgedaan of iedereen
was het er heftig zwetend en snakkend naar nog een glas cola
over eens: we willen nog een keer! Geen punt. De rollen waren
deze tweede ronde duidelijk omgedraaid. Cees ontpopte zich
als een ware killer en onder zijn leiding walste het groene
team over ons heen. In de vorige partij vormden Joost en ik
een toch best goed tagteam, maar deze keer eindigden we triest
onderaan.
Rond half elf stapten we naar buiten,
waar het nog steeds lekker weer was. Vijf maanden geleden
was de Meet and Greet verregend, dus dit was een welkome afwisseling.
Maarten, Sven, Johan en Peter moesten een trein halen, dus
zij vertrokken iets eerder. De rest begaf zich gezellig keuvelend
naar het station. Daar namen we afscheid van Tim en Richard.
Filosoferend over een lange regenjas en een shotgun dook ook
Cees een trein in. Eric, Joost en Erik hadden zin in nog een
paar uurtjes spelen in The Joker, vandaar dat Tom en ik hen
weer door de binnenstad vergezelden. Vlakbij Blunder namen
we ook van hen afscheid. Bij Tom thuis sloeg ik een glas fris
achterover en verkocht ik een T-shirt aan zijn buurman Martijn.
Tijd om naar huis te gaan. Als altijd reed ik via de Uithof,
waar ik een aantal hitsige konijntjes aan probeerde te rijden.
Jammer dat ik mijn lasergeweer niet meer had. Eenmaal op mijn
kamer wierp ik mijn tas in de hoek en ik kan me nog vaag iets
van tandpasta en een badkamer herinneren, maar waarschijnlijk
ben ik niet lang daarna in slaap gevallen.
Zaterdag 11 augustus gaat de geschiedenis
in als een zgeslaagde dag. De tweede Meet and Greet (in de
wandelgangen beter bekend als MaG2) kende een hogere opkomst,
veel mooier weer, lekker eten en een verrassend leuke afsluiter
in de vorm van Laser Quest. Veel mensen kennen elkaar nu beter
dan de vorige keer, toen het onwennig aftasten was, en dat
heeft zeker aan het succes bijgedragen. Jammer van de twee
afzeggingen, maar Klaas en Joost zijn er hopelijk volgende
keer bij. Volgende keer? Ja, wat dacht je dan? Die derde Meet
and Greet komt er absoluut.
Eerst krijgen we in september nog
de Stripdagen in Den Bosch, waar hopelijk iedereen de herkenbare
zwarte weeklydose.com shirts aantrekt, maar daarna maken we
ongetwijfeld plannen voor MaG3! Voor de afwisseling is het
leuk als we dan weer iets anders gaan doen, maar ik denk dat
bijna iedereen het met me eens is als ik zeg dat we echt nog
een keertje moeten gaan lasergamen. Niets is leuker dan elkaar
in het donker afmaken terwijl je de dag ervoor nog op het
messageboard de nieuwe Witchblade hebt afgekraakt. Zeker als
je slachtoffer dan triomfantelijk terugroept, "sterven
is voor mietjes!"
En inderdaad, die gepatenteerde Warren
Ellis Speak werd de hele zaterdag veelvuldig gebruikt. Goh,
zou Bad Writer invloed hebben?
meet and
greet 2 - stadscentrum, utrecht feeddate:
11.08.01