Mijn vader houdt van hardlopen, mijn
moeder houdt niet van reizen per vliegtuig. Tel daar de New
York City Marathon 2001 bij op en het is duidelijk waarom
ik net als twee jaar geleden een week als supporter mee mocht
naar de Big Apple. Sinds de gebeurtenissen van 11 september
is een flinke hap uit die appel genomen, maar omdat 'business
as usual' hoog bij de Amerikanen in het vaandel staat, kon
de jaarlijkse marathon gewoon doorgang vinden.
Woensdag 31 oktober vertrok een grote
delegatie vanaf Schiphol. Het bleek een vlucht zonder echt
noemenswaardige problemen. Okay, de hoofdfilm was Moulin Rouge
en dat is een reden om diep in de oncomfortabele stoelen weg
te duiken, maar verder was de vlucht bijna saai. Een beetje
turbulentie had best gemogen.
Beneveld door jetlag kwamen we in
de namiddag aan op het vliegveld JFK. Vanuit de Nederlandse
organisatie was vervoer naar de hotels geregeld en een opvallend
snel ritje later dook de verlichte skyline van Manhattan op.
We werden gedropt bij het Crowne Plaza Hotel, gelegen aan
het noordelijke eind van Times Square. Snel een Steak House
induiken, daar flink eten en daarna het warme bed in. Donderdag
vertrokken we naar het Jacob Javits Convention Center, waar
de Expo voor de marathon plaatsvond. De lopers moesten zich
laten registreren, de supporters konden zich opgeven voor
de Friendship Run van zaterdag en in de grote zaal brachten
allerlei bedrijven hun sportdrankjes en powerbars aan de man.
new
york city :: marvel
Die middag trok ik de stoute schoenen
aan en zocht het telefoonnummer van Marvel Comics op. De week
ervoor had ik kort via e-mail contact gehad met hoofdredacteur
Joe Quesada, maar hem kon ik niet te pakken krijgen, dus het
werd Bill Rosemann, de enthousiaste Marketing en Communications
Manager. Hij was verrast dat ik in de stad was. Of ik voor
een tour langs kon komen op het kantoor van Marvel? Geen punt!
Voor de bekendste briefschrijver van de jaren negentig maakte
hij graag een uitzondering. Kwart voor drie stond ik op de
stoep van 40th Street en met een 'visitor' badge op mijn overhemd
stond ik bij de receptie oog in oog met Bill.
Tijdens de beurs in San Diego van
vorig jaar had ik met hem gesproken. Daar was hij gekleed
in vlotte korte broek en T-shirt, vandaar dat het een lichte
cultuurschok was toen bleek dat hij op kantoor in een net
pak rondloopt. Bill pakte in de postkamer de dagelijkse stapel
mee, waaronder een groot pakket presentexemplaren van Wizard
Magazine. Vol bewondering gaapten we naar het pakket, dat
eruit zag of het vijf keer door een truck was overreden en
door twee zwervers als urinoir was gebruikt. Met de stapel
post onder de arm beklommen we de trappen naar de verdieping
waar het allemaal gebeurt: de werkvloer van Marvel!
De eerste die we tegenkwamen, was
Bill Jemas, de baas van de uitgeverij. Ik was in de veronderstelling
hem ooit gezien te hebben, maar hij was nooit in San Diego
op de beurs geweest, dus waarschijnlijk had ik onder invloed
van mijn pen pal columns werkelijkheid en fictie door elkaar
gehaald. Eenmaal bij Bill in het kantoortje kreeg ik een presentexemplaar
Wizard in mijn handen gedrukt en liet hij me vol trots een
paar pagina's artwork op zijn computer zien, waaronder een
indrukwekkende John Romita Jr pagina voor een nieuw nummer
Incredible Hulk. Tijdens de rondleiding was het een waar feest
van herkenning. Ik schudde de hand met veel bekende en soms
minder bekende redactionele namen en zag met eigen ogen hoe
achter een aantal snorrende Mac computers allerlei redactionele
pagina's in elkaar werden gezet. Op de gang hoorde ik iemand
informeren of het waar was dat de beruchte Olav Beemer op
bezoek was. Echt. Niet door mij verzonnen.
Na de werkvloer volgde de reeks kantoortjes
waar het denkwerk wordt verricht. Daar maakte ik kennis met
redacteuren als Ralph Macchio, Mark Powers, Axel Alonso en
Stuart Moore, die mij stuk voor stuk overdonderden met flitsen
van originele pagina's, proefdrukken van nieuwe nummers en
veel spannende plannen voor 2002. Alle Mangaverse titels passeerden
de revue en toen Bill met Mark een nieuw project genaamd Marvel
Force besprak, viel het opeens stil. "Is dat een nieuwe
titel?" informeerde ik. "Sorry, geheim!" riep
Bill terwijl hij me richting de gang duwde.
Aan het eind van de gang ging Bill
me voor naar het grootste kantoor van de verdieping. En inderdaad,
dat was het kantoor van opperhoofd Joe Quesada. Hij had me
nog een mailtje willen sturen met details, dus hij was verrast
toen ik binnenwandelde. Terwijl Bill aan de lunch ging, babbelde
ik met Joe over New York City, mijn brieven, mijn vertaalwerk
voor Juniorpress en natuurlijk de comics van Marvel. Joe keek
tevreden toe toen ik hem vertelde dat de Marvel sectie uit
de Previews iedere maand een ramp voor mijn portemonnee is.
Op iedere pagina staat wat nieuws dat ik moét hebben!
We hadden het over het hoge werktempo van Brian Michael Bendis,
het nieuws dat Neil Gaiman na een vervelend verleden bij Marvel
volgend jaar aan een zesdelige miniserie gaat werken en toen
Bob Gale's werk voor Daredevil ter sprake kwam, onthulde hij
dat het verhaal oorspronkelijk veel erger was: Doctor Doom
zou de bad guy zijn. Het is maar goed dat Joe daar een stokje
voor heeft gestoken.
Zoals verwacht, had Joe niet veel
tijd, want voor de negentiende keer in twee weken stond een
cameraploeg te trappelen van ongeduld. De Heroes Special heeft
veel publiciteit opgeleverd en als Joe ergens goed in is,
dan is dat het verkopen van een verhaal. Ik vertelde hem maar
niet dat wij hem intussen Koning Hype noemen, anders had hij
die gratis Heroes Special waarschijnlijk meteen uit mijn handen
gerukt.
Eenmaal afscheid genomen van Joe stond
ik wederom bij Bill in het kantoor, waarop het tweede deel
van de rondleiding kon beginnen. Meer namen, meer exclusief
materiaal, een levensgrote poster van de cover voor Origin
#4, een muur met daarop de covers van alle Marvel comics van
deze maand (om te kijken welke covers opvallen en welke juist
niet), een reeks korte gespreken met allerhande mensen; er
kwam geen eind aan. Tussen neus en lippen door meldde Bill
dat het kantoor van DC zeker twee maal zo groot is. Ach, als
je het bescheiden kantoor van Juniorpress gewend bent, is
alles groot.
Leuke feitjes: kort geleden had Bill
in zijn Your Man At Marvel column gemeld dat Ultimate X-Men
de eerste vertaalde comic ooit in Rusland is. Dat had hij
overal nagevraagd. En het klopte. Een dag na publicatie bleek
dat dus mooi niet zo te zijn. Tevens kreeg ik te horen dat
in de Entertainment Weekly van die week de comic Alias gerecenseerd
zou worden, maar dat niemand van dat blad wilde vertellen
wat voor een score het zou krijgen. Brian Michael Bendis had
die week al drie keer gebeld of Bill het wist, maar nee, hij
moest net als iedereen wachten tot die vrijdag.
Aan het eind van de rondleiding kaapte
X-redacteur Mark Powers me bij Bill weg. Zo'n mooie kans liet
hij niet onbenut! In zijn kantoor bespraken we alle problemen
die de trage X-Men tekenaars Ethan van Sciver en Frank Quitely
(Mark had de woordgrap 'quite frankly' en 'Frank Quitely'
pas vorige maand door) met zich meebrengen. Intussen kreeg
ik alle door veel grote namen getekende originele pagina's
voor Uncanny X-Men #400 te zien en zocht Mark zich een ongeluk
naar nieuwe comics die hij me mee kon geven. Zo kreeg ik de
complete run van U.S. War Machine, een Essential Hulk, wat
nummers van Cable en Brotherhood en de eerste drie delen van
de miniserie Rogue. "De covers zijn het beste aan die
mini," voegde hij me toe. Op de vraag of ik hem mocht
citeren, schudde hij driftig nee.
Het liep tegen vijf uur toen ik Mark
bij het afscheid de hand schudde. Terug bij Bill bleek dat
hij een verzameling zwart-wit exemplaren van de 'Nuff Said
comics had neergelegd. Gedurende de maand december geeft Marvel
comics uit zonder tekst, kortom, 'Nuff Said Month. Nieuwsgierig
bladerde ik door de nummers van The Punisher, Black Panther,
Captain Marvel en Thunderbolts. Helder van geest vroeg ik
als laatste of Bill me op zijn mailinglist wilde zetten, zodat
ik alle Marvel nieuwtjes tegelijk met al die andere websites
ontvang. Daarna was het nog één snelle ronde
door het kantoor, moest ik mijn 'visitor' badge afgeven bij
de receptie en zoefde ik in de lift naar beneden, een stapel
gratis comics onder de arm.
new
york city :: downtown
Al is het moeilijk tippen aan mijn
bezoek bij Marvel Comics, de rest van mijn verblijf in New
York was uitermate boeiend. Vrijdag haalde ik mijn wekelijkse
comics op bij Midtown Comics, keek ik bij de Virgin Megastore
mijn ogen uit en ging ik 's middags mee voor een rondrit met
de bus. We doken in noordelijke richting, waar onder burgemeester
Giuliani het hele stadsdeel Harlem enorm is opgeknapt. Zowel
vrijdagavond als zaterdagavond bezocht ik de reusachtige AMC
bioscoop op 42nd Street en tussendoor liep ik zaterdagochtend
mee in de Friendship Run van een kilometer of zes. Voor mij
pa een gebakken eitje, voor mij het maximum. De toespraak
vooraf van Giuliani werd beantwoord met een staande ovatie.
De beste man is sinds 11 september opgestaan als vader des
vaderlands en heeft altijd zijn woordje klaar. Ook die zaterdag
maakte ik een rondrit op een boot, die langs alle hotspots
van Manhattan ging.
Zondag was de dag van de marathon.
Het weer was warm voor de tijd van het jaar, maar ideaal voor
lopers en supporters. Op First Avenue stonden ter hoogte van
82nd Street enkele grote groepen Nederlandse supporters en
de lopers werden voorafgegaan door een zwaar beveiligde Giuliani
en een clubje deelnemers in rolstoelen. Een leuke ervaring,
al word je van het constante aanmoedigen en die mensenmassa
heel duizelig. De dag werd afgesloten in een gezellig restaurant,
waar de Nederlandse lopers verhalen en eindtijden konden uitwisselen.
Mijn vader had er ongeveer vijf uur over gedaan; minder goed
dan twee jaar geleden, vele malen sneller dan ik het ooit
zou kunnen. De maandag erna mocht iedereen doen wat hij of
zij wilde. Aangezien de vlucht terug voor dinsdag op het programma
stond, benutte ik die dag voor een lange voettocht downtown.
Waar ooit de van kilometers afstand
zichtbare WTC torens stonden, trof ik een gebied dat tot 'ground
zero' is bestempeld. De politie had delen afgezet, maar aan
de oostkant konden de burgers erg dichtbij komen. Het was
een bizar gezicht, zeker omdat ik twee jaar geleden vrolijk
onder beide kolossen door had gekuierd. Resten van gebouwen,
veel grote hijskranen, smeulende puinstukken en een nare mortuariumlucht
die in je huid gaat zitten. Je kunt het bekijken op televisie,
maar als je er vlakbij staat, realiseer je pas hoe groot de
ramp is geweest. Hier en daar waren gedenkplekken uit de grond
gestampt en op zo'n moment heb je even geen woorden meer.
Mijn bezoek aan New York sloot ik
maandagavond af met een bezoek aan de leukste winkeltjes in
midtown, waaronder Barnes & Noble, nogmaals Midtown Comics,
enkele platenzaken, een kleinere stripwinkel en tegen negenen
weer de AMC bioscoop, waar ik de meesterlijke indie film Tape
zag. Op de zevende verdieping. Liefst vijfentwintig zalen!
Er kwam geen eind aan die roltrappen. Daarnaast bezocht ik
de Grand Central Station, het bijzonder indrukwekkende busstation
in hartje Manhattan, en kocht ik de nieuwe Entertainment Weekly.
Niet voor de Britney Spears cover (gelukkig kende de verkoper
me daar niet), maar voor de recensie van de Marvel comic Alias,
die een B+ kreeg.
Dinsdagavond om zeven uur steeg het
vliegtuig op vanaf JFK International. Het weekje New York
was achter de rug. Een weekje complete honkbalgekte (op Rockefeller
Plaza was een groot videoscherm neergezet), Amerikaans eten
(alles extra large), genieten van de chaos op Times Square
(Britney Spears in de MTV studio), de doldwaze verkiezingsstrijd
(voor de nieuwe burgemeester moest worden gekozen uit twee
saaie slapjanussen) maar vooral een sfeer die anders was dan
gebruikelijk. Zeker, 'business as usual,' maar na 11 september
absoluut op een andere, meer ingetogen manier.
Op het vliegveld ontdekte ik een computerterminal
met gratis internet. Natuurlijk snorde ik weeklydose.com op
en zag op het messageboard dat Bill Rosemann mij meteen al
had genoemd in zijn Your Man column! Volgens mij heb ik zeker
drie dagen nageglunderd.
marvel
comics in new york - manhattan, new york feeddate:
31.10.01 - 06.11.01