Het organiseren van de vierde weeklydose.com
Meet and Greet heeft bloed, zweet en soms zelfs tranen gekost.
Een voor de maand maart geprikte datum werd wegens onduidelijkheid
over het programma op het allerlaatste moment geschrapt en
onder de datum in april werd een bom gelegd toen een discussie
over een alternatief avondprogramma op gang kwam. Bovendien
bleef de lijst met aanmeldingen kort. Gelukkig doken net op
tijd enkele oude bekenden op en hadden uiteindelijk vijftien
mensen zich aangemeld voor de Meet and Greet van zaterdag
13 april. Naast de harde kern zouden ook enkele nieuwelingen
hun opwachting maken: mooi, want het ontmoeten van nieuwe
boardleden maakt deze dagen juist zo leuk.
Oorspronkelijk had ik mezelf teruggetrokken
na de hele affaire rondom het alternatieve avondprogramma.
Wel wilde ik stiekem aanwezig zijn, vandaar dat ik mezelf
onder de geheimzinnige naam 'mystery guest' op de lijst had
gezet. Zaterdagochtend maakte ik me gereed voor vertrek met
de bus, dat als gevolg van publieksvriendelijke acties gezellig
gratis was. Vrolijk liet ik me richting Utrecht vervoeren,
waar ik volgens planning om half een aanbelde bij Tom Groot.
We liepen naar het Centraal Station, maar omdat ik pas later
mijn gezicht zou vertonen, bleef ik plakken bij de Free Record
Shop. Zo werd het een uur en in gedachten zag ik hoe de club
comicfans zich voor de Burger King op Utrecht CS verzamelde.
Op mijn beurt had ik in die tijd een aantal winkels aangedaan.
Vlakbij het stadhuis ging mijn telefoon.
mag4
:: middag
Aan de andere kant klonk de stem van
Tim Roza, de gedelegeerd organisator van de vierde Meet and
Greet. Waar ik bleef en of iedereen nog op me moest wachten?
Betrapt! Zo was natuurlijk weinig mysterieus meer aan de mystery
guest. Ik liet me niet uit het veld slaan, vertelde Tim dat
de groep richting stripwinkel Whoops kon lopen en dat de rest
een verrassing zou blijven. Als een James Bond doorkruiste
ik de binnenstad, waarna ik verdekt opgesteld de eerste messageboardbezoekers
spotte. Het plan was dat ik me bij de groep zou voegen op
het moment dat stripwinkel Blunder werd aangedaan en dat Tom
me zou sms'en zodra Whoops werd verlaten, vandaar dat ik lekker
van het zonnetje genoot en na het piepen van mijn telefoon
een sprintje naar Blunder trok.
Daar maakte ik mijn entree en kon
ik meteen een stapeltje comics, CDs en het laatste weeklydose.com
T-shirt uitdelen. Al snel merkte ik een aantal voor mij onbekende
of vaag bekende gezichten op, zodat een rondje kort voorstellen
volgde. De bonte groep bestond deze keer uit Dick van Binsbergen,
Richard Boom, Erik Elzenaar, Tom Groot, Wanda Kief, Mike Klarenbeek,
Sven Mesman, Joost Mundi, Erik Oeynhausen, Eric van der Pol,
Tim Roza, Aart Zeeman en mijzelf als de niet-zo-mystery guest.
Achteraf bleek dat Erik van Rooijen en de uit angst voor telefoonterreur
achternaamloze Daya helaas niet konden komen, maar Dick had
een verstekeling meegenomen, vandaar dat al met al toch veertien
man sterk in de bakken comics werd gegrabbeld. Eén
van de Eriks kon zijn verzamelwoede botvieren op de ruime
collectie oude comics die bij Blunder beschikbaar is, Wanda
ging op jacht naar nieuwe delen Catwoman (hetgeen met haar
korte kapsel een stuk sneller kon), Sven controleerde of zijn
telefoon wel op toetsenblokkering stond en Richard vergaapte
zich aan allerhande Bad Girl comics.
Toen de kassa's bij Blunder gespekt
waren en de tassen uiteen spatten van de aangeschafte comics,
kuierden we in de richting van Piet Snot, de derde stripwinkel
in Utrecht. Aangezien ik mezelf zo eind vorig jaar een Piet
Snot straatverbod heb opgelegd, bleef ik buiten wachten terwijl
enkele anderen nieuwsgierig op expeditie gingen. Gelukkig
stond Daya daar achter de kassa, zodat ze de meute in het
gareel kon houden. Tim en ik merkten op dat onder de etalage
van de winkel een graffiti stond die op het logo van The Filth
lijkt, de nieuwe comic van de subversieve Grant Morrison.
Wij bedachten direct allerlei samenzweringen, de rest genoot
van het weer en wisselde de laatste roddels uit over comics
en collega-fans. Voor het eten was rond de klok van vijf afgesproken,
dus als overbrugging bestormde de weeklydose clan ter afsluiting
ook nog de boekwinkel Broese.
Tom kocht het nieuwste boek uit de
Dune cyclus en daarmee was hij meteen de enige die bij Broese
iets aanschafte. De overige aanwezigen hielden het op gezellig
snuffelen en vooral praten; dat laatste soms tot verbazing
en ergernis van het personeel. Voor men ons kon mededelen
dat we wat moesten kopen of moesten buitenspelen, riep ik
iedereen naar de uitgang en de broodnodige geldautomaat. Het
leek ons niet zinvol om langer als randgroepjongeren door
Utrecht te slenteren, vandaar dat we alvast naar het eetcafé
Florin gingen. Eerst wat drinken en daarna aanschuiven voor
het eten: makkelijk. Omdat Sven tijdens een X-Men cardgame
toernooi als laatste was geëindigd, mocht ik van Eric
hem een losersbokaal overhandigen, wat voor Aart een prachtige
gelegenheid was voor het uittesten van zijn camera. Aan de
andere kant van de tafel had Wanda het over een rectaal touché.
De stemming zat erin.
mag4
:: avond
Wanda, Aart, Dick en zijn verstekeling
hadden ieder voor zich andere plannen voor de avond, dus terwijl
de grote tafel al voor ons avondeten in orde werd gemaakt,
namen zij afscheid en vertrokken ze richting het station.
Inmiddels gebruikte Joost Svens bokaal als opbergplaats voor
overgebleven chocolade paaseitjes, werden herinneringen opgehaald
aan de tijd dat John Byrne wél meesterlijke comics
maakte en bladerde ik de door Tim aan mij uitgeleende comics
Popbot en The Disciples door. Het eten was als altijd erg
lekker. In tegenstelling tot een vorige keer werd alles ook
bijzonder snel geserveerd. Zou dat liggen aan Joost, die met
zijn blocnote de bestellingen in één keer kon
doorgeven aan de iets te blije ober? Hoe dan ook, toen ook
het toetje was verorberd, maakte iedereen zich op voor het
lasergamen. Althans, zes man, want Joost, Eric, Richard en
Erik verkozen een voettocht terug naar Utrecht CS.
Zes man voor een partijtje lasergamen
is weinig. Dat vonden ze bij Ozebi ook, zeker toen Tim ontdekte
dat voor zestien personen was gereserveerd. Daar waren ze
achter de balie niet bijster blij mee, omdat ze vanwege die
grote reservering andere groepen hadden moeten wegsturen.
Sven schepte op dat hij ons zonder problemen en met twee vingers
in de neus zou afmaken. Dat viel bij nader inzien tegen, want
aangevuld met twee onbekenden werden hij, Mike en ik door
onze tegenstanders ingemaakt. Vreemd genoeg overheerste het
gevoel dat niet al het materieel het naar behoren deed en
dat is bij een spel op leven en dood als lasergamen natuurlijk
essentieel. Een beker frisdrank later haalden de medewerkers
van Ozebi ons over tot het spelen van nog een potje. Ze wilden
natuurlijk poen zien nu ze tien man extra waren misgelopen!
Jammer genoeg weigerde ook bij het
tweede spel mijn laserwapen hardnekkig en stootte ik na een
hinderlaag van één van de meespelende medewerkers
zo hard mijn hoofd, dat ik anderhalf uur lang het spoor bijster
was en eenzaam door Utrecht heb gedwaald. Het gerucht gaat,
dat bewoners gealarmeerd de politie hebben gebeld toen ik
een gesprek wilde aanknopen met een stoplicht. Pas in de bus,
die nog altijd gratis te betreden was, kwam ik weer bij. Tim
en Sven hadden mijn voicemail bevuild, maar mijn toetsenblokkering
stond aan...
Wat het aantal aanwezigen betreft,
viel de vierde Meet and Greet een beetje tegen. Aan de andere
kant houdt het gelijke tred met het messageboard, dat sinds
MaG3 van eind vorig jaar het aantal bezoekers met ruim veertig
procent heeft zien dalen. En toegegeven, het was mede dankzij
het verse bloed van enkele nieuwelingen alsnog een gezellige,
boeiende dag. Volgende keer weer? Laten we het hopen.
meet and
greet 4 - stadscentrum, utrecht feeddate:
13.04.02