Een Meet and Greet in hartje zomer,
eind juli. Het klinkt als een vervelende vorm van zelfkwelling,
maar toch waren alle aanwezigen uit vrije wil komen opdagen.
Dat was lovenswaardig, want deze vijfde weeklydose.com Meet
and Greet was razendsnel in elkaar geknutseld. Bezoekers van
het messageboard moesten binnen een week beslissen of ze zaterdag
27 juli naar het centrum van Utrecht zouden afreizen. Daarbij
kwam, dat enkele dagen vooraf duidelijk werd waar we zouden
eten en wat het avondprogramma zou inhouden.
In alle vroegte rolde ik de bewuste
zaterdagochtend uit bed. Officieel was het zo, dat iedereen
om stipt één uur in de hal van Utrecht CS zou
verzamelen, maar het is inmiddels traditie dat een select
gezelschap al voor die tijd wat kaartspelletjes speelt in
de Joker. Hoewel de ingewikkelde cardgames mij niet zo liggen,
is het vaak een gezellige boel, vandaar dat ik iets na de
klok van elf de kelder aan de Oude Gracht betrad. De vroege
vogels Joost Mundi en Sven Mesman waren bezig met een potje
Lord of the Rings, terwijl Eric van der Pol de Previews doorbladerde
op zoek naar nieuwe comics. Als vanzelfsprekend veegde Joost
de vloer aan met Sven. Het leedvermaak nam enkel toe toen
we een handjevol spelletjes Great Dalmuti er tegenaan gooiden.
Precies op het moment dat Sven door een bizarre samenloop
van omstandigheden aan de winnende hand was, moesten we richting
het station.
mag5
:: middag
Eenmaal in de vrolijk verlichte stationshal
beslopen wij als ware commando's het clubje andere boardleden
dat zich in de buurt van de Burger King had verzameld. Het
gebruikelijke rondje voorstellen kon snel uit de kast worden
gehaald, want naast de oude bekenden hadden ook enkele nieuwelingen
dan toch de moed bij elkaar geschraapt. Dick van Binsbergen,
vertaalcollega Peter de Bruin, Jeroen Dekker, Wilfried van
den Hatert, Eddie Lukkien, Jan Willem Veenhof en Peter Verschoor
voegden zich bij ons, waarmee het aantal op elf kwam. Na een
minuut of dertig besloten we dat twee andere aangekondigde
bezoekers ofwel niet kwamen ofwel het spoor bijster waren
geraakt. Kortom, tijd voor het rondje comicwinkels... althans,
nadat Peter vlug een broodje had gekocht en als lunch naar
binnen had gewerkt.
Stripwinkel Whoops vormde de eerste
halte. Jan Willem maakte soppend van enthousiasme zijn verzameling
Terry Pratchett boeken compleet (althans, zo dacht hij), anderen
keken de ogen uit bij de action figures en ik genoot buiten
van het heerlijke weer. Dat was het moment dat Sven zijn telefoon
pakte en de organisator Klaas Kuperus belde. Klaas zou samen
met de achternaamloze Cissy wat later komen en ze hadden nogal
problemen met het vinden van een parkeerplek. Tja, dat heb
je als je helemaal uit Friesland moet rijden. Dan zie je het
allemaal niet zo helder en lijkt elke afslag op de vorige.
Het verbaasde ons niets toen het duo bij het verlaten van
de parkeergarage een verkeerde straat was ingeslagen. Gelukkig
kwam alles op de pootjes terecht, zodat een nieuw rondje kennismaken
volgde. Cissy en Jan Willem vervolgden direct de discussie
over Farscape die ze op het board waren begonnen, terwijl
Klaas onderstreepte dat hij na een lange afwezigheid weer
met plezier het board bezocht.
Halte twee was stripwinkel Blunder.
Ik had mijn comics al gekocht, maar vele anderen maakten van
de gelegenheid gebruik en dichtten de altijd vervelende gaten
in hun verzameling. Eddie kocht op mijn aanraden een nieuwe
titel van DC / Vertigo, Sven moest verplicht aan Maaike Hartjes'
nieuwste dagboekje en Cissy speurde vergeefs naar oud materiaal
van ElfQuest. De mengeling van oud en nieuw werkte prima,
want de onderlinge discussies bleven doorgaan. Netjes in formatie
verplaatsen we de boel naar stripwinkel Piet Snot, ofwel halte
drie. Nu is het zo, dat ik daar sinds vorig jaar een vrijwillig
straatverbod heb. Na veel aarzelen besloot ik echter dat het
mooi was geweest en brutaal volgde ik Peter in het pand des
onheils. Links glommen allerlei nieuwe planken me toe, rechts
stond Daya achter de kassa Cissy te woord en achterin de winkel
werd vol aanstekelijke overgave gesnuffeld in de stapels strips.
Sven, Joost en Jan Willem hadden in de tussentijd platenzaak
White Noise bezocht en Klaas had ontdekt dat voor het stadhuis
gratis drinken en tandpasta werd uitgedeeld. Vreemde combinatie,
maar vooruit.
Boekwinkel Broese is zo langzaamaan
vaste prik op het programma geworden, dus daar doken we halverwege
de dag dertien koppen sterk naar binnen. Zelf moest ik me
inhouden, want de nieuwe Pratchett hardcover was verleidelijk.
Jan Willem had zichzelf niet in bedwang en hij kocht het boekwerkje
wel. De plaatselijke Free Record Shop werd aan de tocht door
Utrecht toegevoegd, al moesten we daarvoor de Oude Gracht
doorkruisen, inclusief dagjesmensen, koopjesjagers en schreeuwerige
marktkooplui. Niet veel later streken we neer op het terras
van café Dikke Dries, hetzelfde etablissement waar
we tijdens de eerste Meet and Greet bijna door de regen werden
weggespoeld. Nu geen regen, wel een smoezelig hondje en irritante
straatmuzikanten. Jeroen moest tegen die tijd terug naar huis,
want hem wachtte voor zijn werk een lange rit naar het buitenland.
Ook Dick en Wilfried gingen op huis aan, zodat we na een paar
drankjes en veel gebabbel uitgedund naar restaurant Ajanta
vertrokken. Joost dook de Joker in, waar hij een eerder gemaakte
afspraak had.
mag5
:: avond
Indiaas eten is lang niet voor iedereen
weggelegd. Dat moet de serveerster hebben begrepen, want we
kregen een soort beginnersmenu voorgeschoteld waarbij iedereen
voor zichzelf kon bepalen wat hij of zij opschepte. Niet het
handigste moment voor Peter om te onthullen dat hij niet van
rijst houdt. De inmiddels aangeschoven Daya schepte Peters
bord echter streng propvol. Die andere Peter, van het vertaalwerk,
mocht zich aan de overkant van de tafel verwonderen over Jan
Willems reusachtige eetlust. In het kader van 'dat kan ik
ook,' stortten Cissy en Eddie zich hongerig op de schalen
witte rijst, saus en groente. Klaas en ik hielden dat niet
bij: we verslikten ons zelfs bijna in het hete vlees. Desondanks
bleven de discussies op gang. Van muziek tot films, van televisie
tot comics en het leven in het algemeen, er werd net zo vurig
gedebatteerd als op het board.
Het avondprogramma was deze keer beduidend
later gepland. Dat kwam met name vanwege de tijden van de
films. De grote zomerfilms waren nog niet in première
gegaan en na een democratische discussie vooraf was besloten
dat we om een uur of negen naar de film Unfaithful zouden
gaan. Op die manier was ruim de tijd voor uitgebreid natafelen.
Voor een deel van de groep was de film met het oog op de terugreis
te laat. Toen de rekening eenmaal was betaald, vertrokken
zij gezamenlijk naar het station. Een vermakelijk terrasje
later begaven Sven, Daya, Klaas en ik ons naar de Catharijne
bioscoop. Met zijn vieren naar de bios is weinig, dat zeker,
maar aan de andere kant werd het (misschien juist daarom)
extra gezellig. We zaten nauwelijks op de stoel of Klaas en
Daya begonnen aan een popcornoorlog. En ik zat ertussen. Tot
mijn spijt. Een dag later haalde ik nog een stukje popcorn
uit mijn borstzak! Oh, en de film? Die was verrassend goed,
met sterk spel van Diane Lane.
Sven moest zich haastten, anders had
hij de laatste trein gemist. Plakkend van de popcorn doken
Klaas, Daya en ik het bruisende Utrechtse nachtleven in. Nou
ja, bruisend? Op het moment dat we rond half twee het eerste
café wilden verruilen voor een ander, bleek dat bijna
alle tenten al dicht waren of gingen sluiten. Vlakbij de Dom
ontdekten we een buitengewoon vrolijk café met lekkere
muziek. De persoonlijke onthullingen vlogen over de tafel,
maar ook daar mochten we half drie 's nachts weg. "Onvoorstelbaar,"
verzuchtte Klaas. "Kom ik daarvoor nou helemaal uit het
hoge noorden?!" Klaas zocht zijn auto op, Daya pakte
haar fiets en ik trok een paar straten verder eveneens mijn
fiets uit het rek. Samen scheurden we brutaal over de verlaten
wegen. Tegen de tijd dat Daya haar afslag had gevonden, zoefde
ik naar Zeist, met een omweg via Werkhoven en Driebergen.
Ergens halverwege Odijk ontdekte ik
dat rijden zonder licht best gevaarlijk is, maar dat is een
verhaal voor een andere keer.
Moe en voldaan schoof ik om vier uur
in bed. Waar de vorige Meet and Greet licht was tegengevallen,
constateerde ik tevreden dat de belangstelling terug was.
Prima aantal bezoekers, genoeg nieuwe gezichten. Zo hoort
het. Daarbij was dit de langste en warmste Meet and Greet
ooit. Met andere woorden, dit is er eentje voor de geschiedenisboeken.
Laat MaG6 maar komen!
meet and
greet 5 - stadscentrum, utrecht feeddate:
27.07.02