Het jaar 2005 was het jaar van crossovers
en schokkende veranderingen in zowel het Marvel als DC universum.
Uiteraard scheidt weeklydose.com het kaf van het koren, vandaar
dat wordt teruggeblikt op de vijf comics die je móest
lezen om te kunnen meepraten. Welke comics maakten de tongen
los?
1. identity
crisis (dc) Dit was het jaar van de grote
crossover, dat moge nu duidelijk zijn. Waar Marvel het deed
met een verhaal dat nog redelijk losstond en wat zich bovendien
afspeelde in wat uiteindelijk een alternatief universum bleek,
pakt DC het anders aan. Dat doen ze met een crossover die
zo grondig ingrijpt in het reguliere universum, dat alle gebeurtenissen
sinds de klassieker Crisis on Infinite Earths beïnvloed
kunnen worden. Maar liefst twintig jaar aan continuïteit
staat op het spel, zo zorgvuldig opgebouwd aan de hand van
vier voorafgaande miniseries die alle aspecten van de huidige
helden besloegen en deze herfst uitgewerkt als alomvattend
en verrassend coherent avontuur van kosmische proporties.
In Geoff Johns en Phil Jimenez heeft de miniserie twee makers
met reputatie én affiniteit. Dus zelfs al komen de
losse nummers soms wat minder helder uit de verf, aan alles
is merkbaar dat de makers een goede, spannende en vooral relevante
crossover willen afleveren. Het jaar 2006 moet uitwijzen of
de beide heren daarin slagen met hun Infinite Crisis.
2. house
of m (marvel) Inhoudelijk mag House of M dan
niet bijzonder veel diepgang hebben, de achtdelige miniserie
heeft uiteindelijk zo veel gevolgen voor de reguliere continuïteit,
dat trouwe volgers van het Marvel Universum niet om het project
van Brian Michael Bendis en Olivier Coipel heen kunnen. De
crossover die voortvloeide uit het vorig jaar niet al te lovend
ontvangen 'Avengers Disassembled' vertelt over een soort alternatieve
wereld waarin mutanten de baas zijn en gewone mensen in de
minderheid zijn. Magneto is daar alleenheerser, maar zijn
machtspositie wankelt wanneer Wolverine een tegenoffensief
organiseert. In feite beslaat de miniserie alleen dat offensief,
waarbij Bendis leunt op zijn bekende vorm van decompressie.
Niettemin leest het spannende avontuur vlot weg en wordt aan
het eind een zeer ingrijpende verandering doorgevoerd, die
een eind maakt aan de ongebreidelde groei van nieuwe mutanten
in de comics van Marvel. Alleen al daarom is House of M een
comic die tot de verplichte kost van het afgelopen jaar behoort.
3. persepolis
(pantheon) Dit jaar verscheen bij uitgeverij
Pantheon Books een speciale box met daarin de beide gebundelde
delen van Persepolis, het spraakmakende werk van Marjane Satrapi.
In deze autobiografische graphic novels verhaalt ze over haar
jeugd, waarbij ze begint op het moment dat ze als tienjarig
meisje de Islamitische Revolutie in Iran meemaakt en daarna
blijft worstelt met haar ideeën over hoe de wereld in
elkaar steekt en zou moeten steken. Met haar bedrieglijk eenvoudige
tekenstijl biedt ze een intrigerende blik op een cultureel
schizofrene jeugd, haar studie in Wenen en uiteindelijk haar
terugkeer naar Iran. Daarbij levert Satrapi onomwonden commentaar
op zichzelf en de maatschappij; ze spaart zichzelf niet, dus
waarom zou ze niet kritisch mogen zijn over normen en waarden
van het land waar ze opgroeide? Mede omdat de verhalen worden
verteld in korte episodes is het in meerdere landen vertaalde
Persepolis een indringende en meeslepende ervaring, die dan
ook volkomen terecht in de prijzen is gevallen.
4. smoke
(idw) Voor velen zal Alex de Campi aan het
begin van het jaar een volstrekt onbekende naam zijn geweest.
Igor Kordey was echter wel bekend, maar dan vooral als die
inconsistente invaltekenaar die bij Marvel de X-Men dusdanig
onherkenbaar neerzette, dat hij na enkele maanden werd ontslagen.
Op voorhand vormden deze schrijver en tekenaar geen winnende
combinatie, geen team makers dat hoge ogen zou gooien, laat
staan tot grote hoogte zou stijgen bij een beginnende independent.
De praktijk heeft anders uitgewezen, want samen hebben De
Campi en Kordey met hun driedelige Smoke een zeer opvallende
miniserie afgeleverd, waarin het London van ergens in de nabije
toekomst wordt gebruikt als het canvas voor een politiek beladen
thriller die de maatschappijkritiek niet schuwt. Smoke is
intelligent, zit vol details en zet De Campi op de kaart als
een groot nieuw talent, terwijl Kordey laat zien, dat hij
prachtig kan tekenen, zolang hij maar niet op de hielen wordt
gezeten door verstikkende deadlines. Hulde aan de makers en
aan IDW.
5. all
star batman (dc) Het concept is verre van
origineel, dat was duidelijk toen het project voor de eerste
keer ter sprake kwam. Maar hoe opzichtig DC Comics ook inspeelt
op het succes van de Ultimate comics bij hun concurrent Marvel,
All Star Batman & Robin is een titel die de tongen los
heeft gekregen. Niet alleen vanwege makers Frank Miller en
Jim Lee, die al zo lang meegaan in de comicwereld dat ze hun
opdrachten bijna voor het uitzoeken hebben, maar vooral vanwege
het basisidee. Precies als bij het later dit jaar gelanceerde
All Star Superman wordt het verhaal over de bekende held namelijk
los van enige continuïteit verteld. In All Star Batman
& Robin betekent dit, dat terug wordt gekeerd naar het
moment waarop steenrijke miljonair Bruce Wayne de jonge Dick
Grayson onder zijn hoede neemt en hem opleidt tot Robin, de
partner van zijn gekostumeerde alter ego Batman. Hoewel Lee
en Miller veel terugvallen op hun bekende trucs, is de serie
goed voor topnoteringen in de verkooplijsten. Of het nu op
tijd of te laat verschijnt.
de 5 comics
die je móest lezen in 2005 - olav beemer feeddate:
31.12.05