Als ik eerlijk ben, was het allemaal
bijna aan me voorbijgegaan. De organisatie van de Meet and
Greet is al jaren in de zeer capabele handen van Klaas, maar
meestal was ik toch wel de eerste of de tweede die zich aanmeldde
als we op het forum een datum hadden geprikt. Deze keer was
anders, deze keer was ik lang niet online geweest.
Dat begon al veel en veel eerder dit
jaar, toen ik mijn vrije tijd langzaam liet opslokken door
de sociale bezigheden. Ook de updates van mijn site stonden
onder druk, laat staan dat ik de tijd vrij kon maken voor
geregelde bezoekjes aan het forum. En sinds begin mei stond
mijn leven in het teken van nog maar één iemand,
een nieuw iemand, die mij betoverde en, wonder boven wonder,
op haar beurt door mij was betoverd. Kortom, ik was smoorverliefd.
En niet te zuinig, ook. Die prille liefde, een prille relatie
van net iets meer dan een maand oud, eiste snel al mijn tijd
op.
mag14
:: middag
Doorgaans zat ik in het weekend bij
mijn lief, die ver in het hoge noorden woonde. Gelukkig zou
ik voor de nieuwe Meet and Greet wel tijd vrij kunnen maken.
Natuurlijk, zou ik bijna willen zeggen. Deze ontmoeting van
leden van het forum is door de jaren heen immers een instituut
geworden. En tot nu toe had ik nog geen editie overgeslagen.
Dat wilde ik graag zo houden. Zo stapte ik zaterdagochtend
1 juli in de bus, mijn tas al vol spullen voor het verblijf
bij mijn vriendin, zodat ik na afloop meteen door zou kunnen
reizen. De hele dag sjouwen met een vrij zware tas, dat had
ik daar wel voor over. Even na het middaguur betrad ik de
stationshal van Utrecht Centraal.
Op de traditionele verzamelplek voor
de Burger King kon ik de namen op mijn presentielijstje afstrepen.
Ook deze keer hadden we weer een nieuweling in de gelederen,
een nieuw gezicht dat ik moest onthouden bij zijn forumnaam.
Dat terwijl mijn gedachten zoals gezegd écht ergens
anders waren. Na drie keer herhalen had ik begrepen, dat dit
Victor was. Ook van de partij waren Antoon, Bernard, Eddie,
Eric, Erik en Jordy. De delegatie Friesland, met Klaas en
Cissy, had wat vertraging onderweg, maar toen ook zij de intussen
onder de zomerzon wegsmeltende stationshal hadden bereikt,
kon de verzameling comichangjongeren beginnen aan het rondje
stad.
De gouden route bleef gehandhaafd.
Eerst dus naar stripwinkel Whoops, waar het voornamelijk Cissy
was die wat kocht, geholpen door Antoon, daarna op naar Blunder,
waar ik mijn wekelijkse stapel comics in de toch al bomvolle
tas propte, vervolgens een snelle blik om de hoek bij fantasywinkel
Elf en tot slot de stripwinkel Piet Snot. In die laatste zaak
was het zo onvoorstelbaar heet, dat bijna de gehele groep
lekker buiten bleef staan. Boekwinkel Broese vormde de sluitpost
van het winkelen; de meeste van ons waren zo langzaamaan wel
toe aan verkoeling, aan iets fris, ofwel, drank. Niet op een
terrasje, daar was toch geen plek, nee, we gingen naar binnen,
daar waar het niet warm was.
mag14
:: avond
Als altijd kwamen de gesprekken aan
het tafeltje in het café echt op gang. Terwijl Antoon
wat gratis comics aan het uitdelen was, bestelde Klaas een
verzameling bittergarnituur. Omdat een ongezonde hap na een
hele middag lopen stiekem best wel mag. Zo vloog de tijd voorbij,
tot we om de rekening vroegen en de groep met ongeveer de
helft werd uitgedund, aangezien onder meer Klaas, Cissy, Victor
en Jordy andere verplichtingen hadden. Of nog een lange reis
voor de boeg hadden. Of het om andere redenen weer mooi vonden
voor vandaag. Samen met de overgebleven bezoekers slingerde
ik door het centrum, op zoek naar een plek waar we konden
eten.
Die plek waar we konden eten, dat
werd Le Connaisseur, een restaurant waar ik heel lang niet
meer was geweest. In verband met drukte binnen werden we op
het terras aan de gracht gezet. Lekker in de schaduw, bij
het verkoelende water; prima idee. Het werd rustiger op de
straten. Blijkbaar waren voldoende mensen geïnteresseerd
in de halve finales wereldkampioenschap voetbal. Op het water
zelf, ja, daar was het nog druk. Met rondvaartboten, roeiboten
en geen idee wat voor een soort boten ik allemaal voorbij
heb zien komen. Eten met comicliefhebbers als gezelschap en
veel watervermaak als uitzicht, wat wil je nog meer?
"Als we naar een film willen,"
merkte Bernard na het toetje op, "dan moeten we nú
weg." Het was buiten zo aangenaam geworden, dat we geen
van allen behoefte hadden aan anderhalf uur in een plakkerige
bioscoopzaal. Die keuze was dus snel gemaakt: we zouden nog
even een terrasje opzoeken. Dat werd 't Gras van de Buren,
wat in tegenstelling tot wat deze naam doet vermoeden dus
geen winkel is voor geestverruimende middelen, maar een hippe,
populaire kroeg. Het terras had exact genoeg lege plekken.
Bestel maar! Laat werd het niet gemaakt en daar was ik mede
schuldig aan: ik had anderhalf uur treinen voor de boeg. Plus
een halfuurtje wandelen.
Tegen negenen kuierden we Utrecht
Centraal binnen, waar het vanmiddag allemaal was begonnen.
Iedereen nam afscheid en zocht zijn vervoermiddel naar keuze
op. Ik hees mijn tas voor de zeshonderdste keer over mijn
andere schouder. Gewapend met mijn iPod en mijn nieuwe comics
stapte ik in de trein richting Groningen. Het voelde allemaal
onwerkelijk, mijn leven was de laatste maanden veranderd in
één grote aaneenschakeling van rennen en vliegen.
Ik had zo het idee, dat het schrijven van het verslag van
deze Meet and Greet lang op zich zou laten wachten. De conducteur
floot op het fluitje en ik was onderweg naar mijn lief.
meet and
greet 14 - stadscentrum, utrecht feeddate:
01.07.06