Toen ik enkele maanden geleden hoorde,
dat de Stripdagen dit jaar weer in Houten gehouden zouden
worden, maakte ik een vreugdedansje. Deze locatie is namelijk
niet alleen bij mij om de hoek, het is ook een prima alternatief
voor het onherbergzame themapark Archeon waar de jaarlijkse
stripbeurs tot twee keer toe werd gehouden na de noodgedwongen
verhuizing uit Den Bosch.
Vorig jaar bleek de route met het
openbaar vervoer lastiger dan verwacht. Eenmaal op het station
van Houten moet een speciale schoolbus, knalgeel en voorzien
van een laag plafond en muziek waar niemand ooit vrolijk van
wordt, de bezoekers namelijk naar het Euretco Expo Center
brengen. Maar waar de route vorig jaar langs de hele ringweg
van Houten ging, had de chauffeur zijn zaakjes nu beter op
orde. Binnen een kwartier waren collega's Jan, Marina en ik
op de plek van bestemming. Via de artiesteningang betraden
we de grote hal. Stripschapprijswinnaar Gerard Leever liep
voor ons en ik schudde hem snel even de hand.
de stripdagen
:: dag 1
Zaterdag 30 september begon met het
vinden van onze stand. In vergelijking met vorig jaar waren
de Stripdagen flink uitgebreid en wij stonden met onze stand
in het nieuwe gedeelte, vandaar dat het even speuren was.
Pas toen we de kraam van de Donald Duck voorbij waren gelopen,
hadden we door hoe de plattegrond in elkaar stak en dat die
kale vlakte daar in de hoek onze stek moest zijn. Het was
toch de bedoeling dat het kleiner dan vorig jaar zou zijn?
We keken elkaar verbaasd aan. Juist omdat het een hoekstand
was, leek het wel twee keer zo groot. En twee keer zo leeg.
En weer zonder naamkaartje, vlag of uithangbord. Een goed
moment om het goede voornemen van vorig jaar te herinneren!
Met posters uit een postermagazine konden we de stand van
Juniorpress gelukkig opfleuren.
De bakken met Amerikaanse comics voor
vijftig cent per dollar waren binnen vijf minuten na het openen
van de deuren in beslag genomen door een tiental graaiende
fans. De dienstdoende fotograaf vond het een mooi tafereel,
want hij vroeg of hij bij ons de stand in mocht komen voor
een paar leuke plaatjes. Op die manier werd onder meer forumbezoeker
Eric vereeuwigd, terwijl een paar dagen later ook collega
Jan zou opduiken op de fotosite van het ANP. Die Amerikaanse
comics gingen het eerste uur zo snel weg, dat de inmiddels
gearriveerde uitgever Anna Loos zich zorgen maakte. Hadden
we wel genoeg? Een telefoontje later stond de rest van het
archief in de stand. Heel oud spul, maar net zo in trek als
de nieuwe comics.
Op dat moment had ik mijn eerste ronde
achter de rug. In de zaal naast ons had ik forumgenoot Klaas
de hand geschud, want hij stond voor het eerst met een stand
op de beurs. Vol bewondering bekeek ik zijn aanbod action
figures en andere collectibles. En vervolgens keek ik met
grotere bewondering naar de prijskaartjes. Een zaal verder,
op de ruilbeurs, hoorde ik plots mijn naam. Weer verbazing,
want daar stond voormalig collega Sytse achter een stand.
Hij stond daar op speciaal verzoek met de verzameling boeken
en comics van de eerder dit jaar overleden forumgenoot Aart.
We babbelden bij en nadat ik mijn weg naar onze eigen stand
weer had teruggevonden, moest ik voorlopig aan de ketting,
zo druk was het bij Juniorpress.
Aan de stand was het een weerzien
met oude bekenden, bezoekers van het forum en lezers van comics
die ik vertaal. Tussendoor wisselde ik de laatste roddels
uit met Ducktekenaar Michel Nadorp (die een cover had gemaakt
die nooit in Nederland gebruikt wordt), maakte ik kennis met
Duckhoofdredacteur Thom Roep, zwaaide ik naar menig passerende
stripwinkelier en kwam ik tot de conclusie dat Henk Kuijpers
blijkbaar te laat was met zijn nieuwste werk omdat zijn aangekondigde
stand volledig onvindbaar was. Intussen waren de Amerikaanse
comics over meerdere bakken verdeeld, zodat ook de drukte
wat meer werd verspreid. Het gevolg was alleen wel, dat zoeken
naar een bepaald nummer meteen zoeken naar een naald in een
hooiberg werd.
Pas toen de klok twee uur aanwees,
na vier uur massale drukte, werd het wat rustiger en kon ik
uit de stand. Tijd voor mijn eerste aankopen van de dag. Bij
de stand van Bries sloeg ik het nieuwste deel van Floor de
Goede in en pakte ik meteen het vierde deel van Hanco Kolks
Meccano mee. Bij diezelfde stand had ik 's ochtends een exemplaar
zien liggen van Castle Waiting, een mooie bundel die ik na
veel twijfels had overgeslagen, maar gelukkig werd die keuze
me uit handen genomen: tijdens deze ronde was die verkocht.
Bij Juniorpress hadden forumleden Sven en Bernard zich gemeld.
Nadat Bernard de crossover 'Civil War' had afgekraakt en we
Svens stapel verse comics belachelijk hadden gemaakt, maakte
ik met Sven een nieuwe ronde door de drie zalen.
Mijn portemonnee moest eraan geloven.
Opnieuw was de hoek met uitgeverij Bries de boosdoener, want
daar kocht ik in één keer de drie deeltjes Doctor
Carnacki van stripmaker Maarten Vande Wiele en liet ik me
verleiden tot het aanschaffen van de experimentele graphic
novel Over Naar Jou van Adriaan van Aken en Philip Paquet.
En omdat ik voormalig collega Ger Apeldoorn zo nodig moest
vragen of hij nog leuke aanraders wist, kon ik bij de stand
van BeeDee niet uit onder het kopen van het eerste stripalbum
Lola Bogota. Toen ik een zaal verder de drie delen Gleevers
Magazine vond, was ik meteen klaar. Geen handtekeningen van
stripmakers, ditmaal. Wel voor Sven. Hij dook in de rij voor
Maaike Hartjes, die me herkende als de vreemde jongen die
nooit een handtekening wilde.
Om vijf uur werd afscheid genomen.
Na het afdekken van de bakken in onze stand reden we in optocht
naar Bussum voor het traditionele stripbeursdiner. Vorig jaar
durfde ik daar de dim sum nog niet aan, maar dit jaar had
ik ernaar uitgekeken. Helaas, de kaart verandert elke maand
en deze keer stond het voorgerecht niet op de kaart. Niet
erg: de rest van de menukaart was ook een kwestie van superlatieven
en een paar uur later was de tafel voor tien bedekt met lege
borden, gebruikt bestek, een leeggedronken fles rosé
en schoongelikte toetjesborden. Heel even leek het erop dat
we met zijn allen moesten afwassen, want het restaurant nam
voor ons bedrag geen contant geld aan, maar een creditcard
bracht uitkomst. De snoepjes bij de rekening? Voor mij!
Een trein en een bus later kwam ik
thuis. Ik pakte mijn tas uit, zapte vlug langs wat inspiratieloze
pulp op televisie en zocht mijn bed op. Morgen zou ik immers
weer vroeg op moeten voor de tweede dag van de beurs, gewapend
met het verlanglijstje van mijn vriendin. Zelf had ik geen
wensen meer. Dacht ik. Maar goed, ik weet hoe het gaat op
de Stripdagen. Vandaar dat ik twintig euro extra in mijn portemonnee
stopte en ging slapen.
de stripdagen
- euretco expo center, houten feeddate: 30.09.06