Veertig jaar Stripschap en honderd
vijftig jaar strips in Nederland, dat waren volgens het programmaboek
de twee belangrijkste thema's voor de Stripdagen van 2008.
Het was de vierde keer op rij dat het evenement werd gehouden
in Houten en het viel onderweg op, toen ik op het perron van
Utrecht Centraal stond, dat twee van de voorgaande locaties
op dezelfde treinroute liggen. Eerst Breda, toen Den Bosch;
het komt telkens een stukje dichterbij.
Met mijn gedachten was ik overduidelijk
niet bij die veertig jaar Stripschap of bij die honderd vijftig
jaar strips in Nederland. Niet alleen omdat thema's in het
algemeen mij weinig doen, maar voornamelijk omdat ik me meer
zorgen maakte over mijn rechterzij, daar waar exact twee dagen
eerder een leverbiopsie was uitgevoerd. De plek was nog pijnlijk.
In de trein was het rustig, de schoolbus die ons naar het
Expo Center zou vervoeren, was echter zo vol, dat ik moest
staan. Gebukt en wel. Tot een meisje voorin haar tas oppakte
en plaats voor mij maakte. Ik voelde me bijna een bejaarde.
Niettemin, lief was het zeker.
de stripdagen
:: dag 1
Zaterdag 27 september bleek ik de
eerste in de stand van uitgeverij Z-Press. De kasten en toonbank
waren gisteren opgezet, dus alles wat mij restte, was het
uitstallen van de bakken Amerikaanse comics. De organisatie
van de beurs had onze stand opgeleukt met een viertal tafels
dat flink de weg blokkeerde, dus twee daarvan schoof ik tegen
de muur, terwijl de andere helft een mooie plek kreeg aan
de overkant van het gangpad. Stiekem grappig, dat die twee
tafels daar de rest van het weekend intensief werden gebruikt
als uitrustplek voor de bezoekers en standhouders. Net voor
openingstijd had ik mijn eerste comics verkocht. Gelukkig
werd gepast betaald, want ik had nog geen kas.
Die kwam pas toen bladmanager Robert
en zijn vrouw de weg naar de stand hadden gevonden. Robert
had ook de rode afdekdoeken meegenomen, zodat ons hoekje ineens
een stuk meer leek op een echte stand en niet meer op de schaftplek
van een stelletje bouwvakkers. Met Z-Press op volle kracht
kon de beurs beginnen. En dat ging voorspoedig. In tegenstelling
tot vorig jaar, toen het begin twijfelend was, liep het nu
snel vol met mensen die hun verzameling kwamen aanvullen of
die op zoek waren naar goedkoop Amerikaans spul. We hadden
helaas weer geen naambord voor de stand, dus de vraag 'Zijn
jullie Juniorpress?' kwam toch een paar keer voorbij.
Pas tegen een uur of twaalf, met de
beurs net twee uur onderweg, verliet ik voor het eerst de
stand voor een eigen rondje door de zalen. Het viel al snel
op, dat de zaal met de stripwinkels, daar waar wij vorig jaar
stonden, nu een stuk minder vol was. Minder standhouders,
brede gangpaden en daardoor iets minder gezellig. De grote
zaal was redelijk hetzelfde gebleven, terwijl de zaal voor
de ruilbeurs dit jaar helemaal nieuw was. Zo rook het alleen
niet: ik werd verwelkomd door een geur van oud papier en vers
mannenzweet. En voor mijn gevoel was het daar in één
klap vijf graden warmer. Standhouders klaagden, inclusief
een oude bekende, vandaar dat ik vlug naar buiten dook.
Bij Z-Press was de samenklontering
van bezoekers van het weeklydose.com forum reeds begonnen.
Ideeën werden uitgewisseld, meningen vlogen over de bakken
comics en zo'n clubje mensen voor de stand trekt altijd weer
andere bezoekers aan. Of zou het de geur van het broodjeskraampje
naast ons zijn geweest? Hoe dan ook, zelfs ex-collega Ger
Apeldoorn kon die verleiding niet weerstaan en hij kwam even
buurten. Ik maakte spontaan een grap over zijn shirt (zwart
met een regeltje getallen); dat het de uitkomst van de serie
Lost zou geven. Waarop hij zich omdraaide en liet zien, dat
het shirt inderdaad van Lost was. Op naar het casino, dacht
ik! Speeltip zeventien.
Ger sleurde me later langs bij de
stand van uitgeverij Bee Dee, waar hij me voorstelde aan de
grote baas en meteen even een vertaling uit het Frans liet
zien waar hij zelf ernstig trots op was. Toen ik daarop vertelde,
hoe jaloers ik was op de persoon die Jeff Smiths klassieker
Bone mag vertalen bij uitgeverij Silvester, sleurde Ger me
opnieuw mee en prees hij me uitvoerig bij de grote baas aldaar
aan. Had ik me in de bus bijna een bejaarde gevoeld, nu voelde
ik me vooral opgelaten. Al had het wel wat. Live worden aangeprezen,
dat is nu eenmaal altijd leuk. Mijn portemonnee was intussen
al die tijd gesloten. Ik zag weinig leuk nieuw materiaal,
dus dat zou zo blijven.
Rond vier uur liepen de zalen zo langzaamaan
leeg. Zelf maakte ik daarom een uitgebreid rondje met forumgenoot
Sven, die voor deze gelegenheid zijn broer had meegenomen.
Tijdens die ronde ontdekten we de bovenverdieping, die dit
jaar ook nieuw was, met loungehoek en tentoonstelling en waar
in drie zalen lezingen werden gehouden en cartoons werden
vertoond. Allemaal niet heel spannend, al waren de stripjes
van Maaike Hartjes en Floor de Goede bij de tentoonstelling
best leuk. Beide tekenaars trouwens niet gezien. Zo miste
ik wel meer namen, vandaag. Het onderstreepte de conclusie,
dat het aanbod dit jaar kleiner was.
Dat was de paradox van deze eerste
dag Stripdagen 2008. De beurs besloeg meer vierkante meters
dan het in de voorgaande edities op deze locatie tot de beschikking
had, het voelde drukker met bezoekers, maar als het aankomt
op de standhouders en tekenaars, was het kleiner dan de voorgaande
edities. Voor ons bij Z-Press bleek die conclusie niet heel
relevant, want bij het tellen van de kas kwamen we uit op
een bedrag dat overeenkwam met de bedragen die voorganger
Juniorpress hier twee en drie jaar geleden ophaalde. Tevreden
sloeg Robert de doeken over de bakken comics. Ik nam afscheid
en kuierde naar buiten, waar ik een lift kreeg van Sven en
zijn broer.
Mijn rechterzij had me vandaag geen
parten gespeeld. Waar ik na de ingreep vaak last had van een
kleine pijnscheut, was ik vandaag soms zo druk bezig, dat
ik het bijna was vergeten. Mooi zo, want het missen van deze
Stripdagen was voor mij de hele week al een spookbeeld geweest.
Nu wist ik zeker, dat ik morgen ook gewoon zou redden. Een
hapje eten en een laatste stukje met de bus later kon ik thuis
op de bank eindelijk achterover leunen. Het was precies acht
uur: over twaalf uur moest ik alweer op weg voor dag twee.
de stripdagen
- euretco expo center, houten feeddate: 27.09.08