Dark Horse moet het in september vooral
hebben van enkele interessante bundels. Een hardcover van
The Goon, een box hardcovers van Sin City, de bundeling van
Mark Millars miniserie Chosen en klassiek werk in Tarzan:
The Joe Kubert Years. De graphic novel The Fog loopt vooruit
op de gelijknamige film, overigens een remake. Mike Mignola's
cover is fijn, maar het binnenwerk van Todd Herman belooft
helaas weinig goeds.
DC is de laatste tijd bezig met het
uitgeven van allerlei Batman paperbacks. Naast oud werk van
Neal Adams is ook de verhaallijn 'War Games' dankbaar materiaal
voor een bundel. Dat geldt helemaal voor Crisis on Infinite
Earths, de klassieker waarvan nu een Absolute Edition hardcover
verschijnt. Nieuw is Shazam / Superman: First Thunder, met
tekenwerk van Joshua Middleton, het vijfdelige Green Lantern
Corps met Dave Gibbons als de co-schrijver gaat ook deze maand
van start en het zesdelige Vigilante valt op door schrijver
Bruce Jones. Verder zijn de Wildcats terug (waarom werd Version
3.0 dan gestopt), verschijnt de laatste paperback van Sleeper
en is The Quitter door Harvey Pekar en Dean Haspiel misschien
wel de verrassing van de maand.
Image viert het honderdvijftigste
nummer van Spawn met een nieuw team makers. Helaas is het
preview artwork ronduit dramatisch. En de overschatte Ben
Templesmith begint aan Fell, de zoveelste titel van schrijver
Warren Ellis. Weddenschappen over welke van die comics als
eerste stopt, kunnen vanaf heden worden afgesloten. De kwaliteit
moet toch weer komen van Invincible, Robert Kirkmans succesverhaal,
dat toe is aan de vijfde paperback.
Marvel gooit wederom een enorm aantal
miniseries tegen de muur. Het totaal voor september komt uit
op liefst negenentwintig. De crossover 'House of M' neemt
uiteraard flink wat voor zijn rekening, maar met twee nieuwe
Supreme Power miniseries tikt de teller ook vrolijk door.
En hebben miniseries als Drax the Destroyer, Colossus en Ghost
Rider wel zin? Alleen het achtdelige Sentry lijkt een uitzondering,
niet in de laatste plaats omdat het wordt geschreven door
Paul Jenkins en wordt getekend door John Romita Jr. Goed nieuws
voor de fans van Exiles is de komst van Paul Pelletier als
tekenaar. Wel opvallend, trouwens, dat Marvel het de laatste
tijd vooral moet hebben van voormalig CrossGenners als Pelletier,
Greg Land, Steve McNiven en Jim Cheung.
Na de drukte van vorige maand valt
het bij de independents ditmaal mee. Het belangrijkste nieuws
is het debuut van de nieuwe Vampirella bij Harris Comics,
door Mike Carey en Mike Lilly, waarvan het nulnummer natuurlijk
de verplichte coverprijs van vijfentwintig cent meekrijgt.
Evil Ernie maakt zijn comeback bij Devil's Due, IDW zorgt
met de verse serie Shadowplay voor de terugkeer van schrijfster
Christina Z en bij Oni gooit Ted Naifeh het over een andere
boeg met Polly & The Pirates. Top Shelf maakt de maand
af met de derde bundel van Andy Runtons Owly en de graphic
novel Will You Still Love Me If I Wet The Bed van Liz Prince.
comics
:: in
young
avengers (marvel) Waarschijnlijk was ik niet
de enige lezer die zijn schouders ophaalde toen Marvel de
titel Young Avengers aankondigde. Een serie met allerlei jonge
versies van bekende helden? Maar in tegenstelling tot concurrent
DC heeft Marvel die traditie niet. Dus waarom zou dit dan
lukken?
De laatste maanden hebben schrijver
Allan Heinberg en tekenaar Jim Cheung echter overduidelijk
bewezen, dat het kan. Dat het wél lukt. Al heeft Marvel
inderdaad niet die traditie van een erfopvolging voor de bekende
helden, het concept voelt natuurlijk aan en kan het begin
zijn van wat wellicht ooit een traditie gaat worden. Dat Young
Avengers moest voortvloeien uit de enorme crossover 'Avengers
Disassembled', was een kwestie van marketing. Daarna heeft
Heinberg alle ruimte gekregen. En die ruimte gebruikt hij
goed.
Waar de jonge versies van Thor en
de Hulk nog uitgewerkt moeten worden, zijn het vooral de versies
van Iron Man en Captain America die direct vanaf het begin
voor zowel een boeiende continuïteit als een erg spannend
verhaal zorgen. De toevoeging van de dochter van Ant-Man is
bovendien een gouden greep gebleken, omdat zij behoort tot
de spaarzame gevallen van erfopvolging bij Marvel. Tel daarbij
op, dat Cheung met zijn tekenwerk de lat iedere maand hoger
legt en het is helder waarom ik mijn verwachtingen heb bijgesteld.
Waarschijnlijk was ik niet de enige
die zijn schouders ophaalde toen Marvel de Young Avengers
aankondigde. Maar waarschijnlijk ben ik ook niet de enige,
die is bijgedraaid en de serie bovenaan de bestellijst heeft
staan. Traditie of geen traditie, deze comic klopt van alle
kanten.
comics
:: out
girls
(image) De gebroeders Jonathan en Joshua Luna
doken vorig jaar plots op met Ultra, een miniserie die het
superheldengenre vanuit een geheel ander oogpunt bekeek. Origineel
was dat zeker niet, want klassiekers als Astro City en Powers
gingen hen voor. Desondanks bleek de reeks een succes, zowel
voor de Luna's als voor Image.
Het was daarom geen verrassing, toen
de broers eerder dit jaar begonnen aan het volgende project.
Onder de titel Girls vertellen zij een verhaal dat duidelijk
teruggrijpt op de succesformule van Ultra. De combinatie van
vlotte dialogen, soapclichés en het met pasteltinten
ingekleurde tekenwerk doet het nog altijd goed, maar intussen
zijn ook de zwakke punten blootgelegd. Want hoe vaak kan een
dialoog dubbelzinnig en seksueel getint zijn voor het een
truc wordt? En hoe onsympathiek kan een hoofdpersoon zijn
voor het vervelend wordt?
Daarbij is het concept van Girls minder
interessant dan Ultra. Hoofdpersoon Ethan is een loser die
op een dag een naakte jongedame op straat aantreft en haar
meeneemt naar huis. Hoewel het bovennatuurlijke element het
in het tweede deel wel wat draaglijker maakt, draait het script
te veel om puberale wendingen en neurotisch gedrag, met een
traag verteltempo dat uitsluitend bedoeld lijkt voor het maken
van suffe grappen. Inhoudelijk bieden de Luna's dus weinig
nieuws. Ze moeten het hebben van het zwierige tekenwerk.
Maar wanneer je bedenkt dat de tekenstijl
in feite een afgeleide vorm is van het werk van Joshua Middleton,
dan wordt langzaamaan duidelijk, dat Girls ver achterblijft
bij de verwachtingen. Eén hit is geen garantie voor
succes en dat is de wijze les die de gebroeders Luna momenteel
ondervinden.