In november gooit Dark Horse een schepje
extra over de boeg van de manga. Samen met Harlequin Books
wordt een nieuwe reeks bundels uitgebracht, die het predicaat
vrouwvriendelijk heeft meegekregen. Betekent dit dat de rest
van de manga niet vrouwvriendelijk is? Verder weer zeer veel
Conan, veel Star Wars, het comicdebuut van de webstrip Penny
Arcade en een bundel genaamd Sexy Chix, met daarin werk van
vrouwelijke makers.
DC zet in met beide grote kanonnen.
Batman wordt onder handen genomen door Matt Wagner, die met
zijn zesdelige miniserie Batman and the Monster Men uitgebreid
terugblikt op de jonge jaren van het titelpersonage, terwijl
Superman zich in handen van Grant Morrison en Frank Quitely
opmaakt voor zijn debuut in All Star Superman. De rest van
de basistitels ondervindt deze maand op de een of andere manier
wel de gevolgen van de crossover Infinite Crisis, vandaar
dat de paperbacks van Day of Vengeance en OMAC Project prima
zijn getimed. De opvallende nieuwe titels zijn Jonah Hex,
de miniserie Danger Girl: Back in Black (met J. Scott Campbell
enkel als tekenaar van de cover) en bij Vertigo de miniserie
DMZ door Brian Wood.
Bij Image wordt dan eindelijk het
tienjarig jubileum gevierd. Een paar jaar te laat verschijnt
de hardcover Image Comics, met daarin nieuw werk van de resterende
oprichters. Ongetwijfeld voor veel lezers een gepasseerd station.
Van Spawn verschijnt een mangabundel, de series Death Jr,
Battle Pope, Girls en The Walking Dead zijn toe aan verse
paperbacks en Warren Ellis en Tony Harris tekenen bij Top
Cow voor de miniserie Down.
Wie dacht dat de crossovergekte bij
Marvel voorbij was nu House of M is afgelopen, heeft het mis.
De nasleep heet namelijk Decimation en heeft net als de crossover
weer grote gevolgen voor praktisch alle maandelijkse series.
Daarnaast staat het aan de wieg van enkele nieuwe comics,
waaronder New Excalibur. Daarnaast loopt in de series over
Spider-Man uiteraard nog steeds de crossover 'The Other'.
Dat is niet alles, want het is blijkbaar weer tijd voor een
handjevol specials met een thema: ditmaal keert Captain Universe
terug en mag hij aan de bak met helden als de Hulk, Daredevil
en Invisible Woman. Aan nieuwe titels sowieso geen gebrek.
Punisher vs Bullseye, Sentinel, The Thing; de lijst gaat door.
Gelukkig belooft Peter Davids X-Factor veel leuks.
De independents consolideren hun positie.
Zelfs de luidruchtigste uitgeverij is deze maand kalm. Dat
komt mooi uit, want op die manier kan meer aandacht worden
besteed aan de kleine series, zoals Nothing Better door Tyler
Page, uitgegeven door Dementian Comics. Drawn & Quarterly
komt met nieuw werk van Seth in de vorm van Palooka-Ville
#18, Fantagraphics pakt goed uit met de graphic novel Night
Fisher, gemaakt door R. Kikuo Johnson en bij Oni Press debuteren
Brian Woods miniserie Local en Chynna Clugstons Strangetown.
De nieuwe uitgeverij van de maand heet Narwain Publishing;
even afwachten wat dat gaat worden.
comics
:: in
smoke
(idw) De eerste aankondiging voor Smoke, de
nieuwe miniserie van de independent uitgeverij IDW, was niet
eens onaardig. Toch bestelde ik de serie niet. Daarvoor had
ik te slechte ervaringen met de tekenaar Igor Kordey. Bij
Marvel had hij veel matig tot slecht werk afgeleverd en dat
trok me nou niet bepaald.
Toen het eerste nummer eenmaal in
de winkel lag, duurde het ruim een week voor ik een exemplaar
meenam. Daar had ik geen spijt van, want vergeleken met zijn
oude werk leverde Kordey een overdaad aan prachtig gedetailleerde
pagina's af. Elk panel zat vol met subtiele hints, kleine
aspecten die perfect pasten bij een verhaal over het corrupte
London uit de nabije toekomst. Ik was bekeerd. Blijkbaar werkte
Kordey bij Marvel onder grote deadlinestress. Nu hij de tijd
heeft, tovert hij de mooiste tekeningen op het papier.
De miniserie wordt geschreven door
Alex de Campi, iemand waarvan ik nog nooit had gehoord. Misschien
is dat een voordeel. Mijn mening over Kordey had ik al klaar.
Als ik hetzelfde had gehad bij de schrijver, dan had ik de
serie misschien niet eens een blik waardig gegund. En dat
zou jammer zijn geweest, want het script zit stevig in elkaar,
vereist oplettendheid van de lezer en kent meer dan voldoende
diepgang. De actiescènes worden afgewisseld met lange
dialogen, de politieke ondertoon zit intelligent in elkaar,
kortom, alles klopt.
Deze maand verschijnt het derde en
tevens laatste deel van de miniserie. De paperback is intussen
ook al aangekondigd. En de plannen voor vervolgseries zijn
voer voor de geruchtenmachine. Smoke is een onverwacht succes
en past perfect in het streven van IDW naar originele comics
door verfrissende makers. Meer, graag!
comics
:: out
seven
soldiers (dc) Het was op zijn minst ambitieus
wat schrijver Grant Morrison allemaal van plan was. Begin
dit jaar onthulde hij zijn plannen voor een grootschalig epos
dat niet alleen verspreid over liefst zeven verschillende
miniseries zou worden verteld, maar dat bovendien een heel
jaar zou duren. De titel? Seven Soldiers.
Na een door J.H. Williams III getekende
proloog werd het daadwerkelijke startschot gegeven met de
eerste delen van Shining Knight, The Manhattan Guardian, Zatanna
en Klarion. Bekende tekenaars als Cameron Stewart lieten zich
van hun beste kant zien, terwijl relatief onbekende talenten
als Simone Bianchi zich ontpopten als een grote belofte. Daar
lag het dus niet aan. Toen van deze eerste miniseries echter
het tweede deel was verschenen, bleek dat Morrison een wel
zeer gefragmenteerde aanpak voor ogen stond.
De vierdelige miniseries zijn namelijk
tot nu toe zonder uitzondering opgedeeld in kleine verhalen.
Na de eerste twee nummers is het verhaal eigenlijk al klaar
en dat is niet bevorderlijk voor een coherente miniserie.
Daarnaast is Seven Soldiers kort na de lancering ondergesneeuwd
door het commerciële geweld van crossovers als Infinite
Crisis en commerciële titels als All Star Batman. De
drie resterende miniseries boeien me bijna niet meer. In een
comicwereld waar iedereen hapklare brokken wil, is een jaar
veel te lang.
Ooit was Morrison een naam waarvoor
ik in de rij ging staan. Zijn projecten waren zonder uitzondering
goed. Het afgelopen jaar heeft hij zijn hand echter meerdere
malen overspeeld. Niet al zijn bizarre ideeën worden
automatisch bejubeld en de hemel in geprezen. Seven Soldiers
is het recente bewijs.