Dark Horse zet in februari in met
grote namen. Zo tekent Bernie Wrightson de miniserie City
of Others, geschreven door Steve Niles, terwijl hoge baas
Mike Richardson de vierdelige miniserie The Secret lanceert
met als tekenaar Jason Alexander. Adam Warren brengt intussen
Empowered, wat als Amerikaanse manga wordt aangekondigd. En
betekent de bundel van Fear Agent dat de serie van Rick Remender
overstapt van Image?
Bij DC gaat men vrolijk verder met
het uitbrengen van Absolute Editions. Deze keer is het de
buurt aan Absolute Batman: The Long Halloween. Goed dat een
markt bestaat voor dit soort mooie werkjes, al is het niet
bepaald mijn smaak. Deze maand verder wederom twee nieuwe
specials over de helm van Doctor Fate en natuurlijk mag de
nieuwe Brave and the Bold niet onvermeld blijven: met Mark
Waid als schrijver en George Pérez als tekenaar is
dit een serie die verplichte kost zal blijken. Hetzelfde geldt
voor Shazam: The Monster Society of Evil. Want dit is de langverwachte
miniserie door Jeff Smith. Vertigo pakt uit met een vooraankondiging
van God Save The Queen, een hardcover door Mike Carey en John
Bolton. Geen fan van hardcovers, maar deze koop ik.
Image doet eens wat leuks, want begin
februari verschijnt een vuistdikke hardcover van Mike Allreds
creatie Madman. Helaas zal de coverprijs te veel mensen tegenhouden,
vrees ik. Tevens keert Black Mist terug, een oude titel van
Caliber, nu ook weer geschreven door James Pruett. Hoera,
een nieuwe bundel van The Walking Dead, de beste serie van
de uitgeverij. En heeft iemand nog enig idee wat Top Cow wil
met die vreemde titels?
Bij Marvel is het zover, daar wordt
een begin gemaakt aan de miniserie die geldt als officiële
aanvulling op boeken van Stephen King. Helaas wordt Dark Tower:
The Gunslinger Born niet door King zelf geschreven, maar door
Robin Furth, bijgestaan door Peter David. Het tekenwerk is
wel van Jae Lee, zoals aangekondigd, dus dat is in elk geval
een pluspunt. Ander schokkend nieuws is Spider-Man terug in
zijn zwarte kostuum. Niet verrassend, omdat het in de film
Spider-Man 3 ook speelt, maar het wordt gebracht als logisch
gevolg van 'Civil War' en toegegeven, die covers zijn prachtig.
Bij Spider-Man Family als nieuwe titel zet ik mijn vraagtekens.
En Civil War: The Initiative? Leuk dat Marc Silvestri tekent,
maar het blijft uitmelken. En Greg Land doet iets nieuws:
Legion of Monsters.
Het is niet zo rustig als vorige maand,
maar de independents doen het wel ietwat kalm aan. Het is
leuk om te zien dat Archaia Studios na de Europese strip Okko
nu ook begint met een Engelstalige versie van Secret History,
met tekenwerk van onder meer Igor Kordey. Eveneens een zeer
goed teken dat de voormalige CrossGen comic Sojourn nu in
de paperbackvorm verschijnt bij een andere uitgeverij, namelijk
Checker Book. Drawn & Quarterly heeft nieuw werk van Charles
Burns, IDW komt met een Transformers Movie Prequel en Oni
en Top Shelf vallen me deze maand een beetje tegen. Zoals
gezegd, een rustige maand, zeker voor de portemonnee.
comics
:: in
x-factor
(marvel) Het is een ongeschreven regel in
de comicwereld dat een schrijver nooit terug moet keren naar
een serie waar hij ooit veel succes mee heeft geboekt. Het
is tevens een ongeschreven regel die met voeten wordt getreden,
want het gebeurt opvallend vaak. En, zoals verwacht, vaak
niet meer met het succes van toen.
Peter David maakte vele jaren geleden
flink furore als schrijver van de Marvel comic X-Factor. Tot
op dat moment was de serie een zwakke poging tot het hervinden
van de magie van de oorspronkelijke X-Men, maar David had
andere plannen en introduceerde een nieuwe cast. Tot ieders
en misschien ook wel tot zijn eigen verbazing pakte het goed
uit. Afgelopen jaar verbaasde David vriend en vijand voor
de zoveelste keer. Want na een miniserie over Madrox lanceerde
hij het inmiddels gestopte X-Factor opnieuw. Ik was sceptisch
en een vroege tekenaarswissel beloofde al niet veel goeds.
Maar nu, na dertien nummers, ben ik overtuigd. Peter David
heeft het nog steeds.
X-Factor is een leuke serie met een
volwassen blik op een groepje mutanten dat elders net buiten
de boot is gevallen. Zelfs het gebruik van een handjevol verschillende
tekenaars doet niets meer af aan de kwaliteit van de reeks.
Dat is een compliment voor de schrijver, die bewijst dat die
ongeschreven regels beter ongeschreven kunnen blijven.
comics
:: out
desolation
jones (dc) Wanneer een nieuwe titel van Warren
Ellis verschijnt, probeer ik die eigenlijk altijd wel even
uit. Omdat Ellis nu eenmaal het type schrijver is waar ik
in de loop van de jaren van ben gaan houden. Goed, hij mag
de koning van de decompressie zijn, maar hij behéérst
die truc en levert bijna zonder uitzondering goed werk af.
Op die manier kwam ik ook terecht
bij Desolation Jones. Het verhaal was typisch Ellis, met een
cynisch karakter in de hoofdrol en met de nadruk op allerlei
perverse ideeën. De meerwaarde kwam van de tekenaar J.H.
Williams III, de maker die met zijn werk voor Alan Moore's
Promethea definitief had bewezen dat hij tot de top behoort.
Die combinatie van makers maakte de serie tot verplichte kost.
Maar Williams III is niet de snelste. En hij is gewild. Na
zes delen kwam een einde aan zijn betrokkenheid bij de serie
en intussen heeft Danijel Zezelj het stokje overgenomen. Prompt
herken ik de personages niet meer. Soms zie ik niet eens wat
op de pagina gebeurt.
Dan blijkt dat Williams III meer was
dan een meerwaarde. Hij was de reden dat ik Desolation Jones
spaarde. De huidige tekenaar is niet goed genoeg en wat overblijft,
is een voor iemand als Ellis redelijk standaard verhaal. En
daar ga ik verder geen geld aan uitgeven. Vandaar dat de serie
onlangs van mijn lijstje is verdwenen.